Vier seizoenen in één week

Men zegt wel eens van Kaapstad dat je daar wat het weer betreft alle vier de seizoenen op één dag mee kunt maken. Nou, voor ons gold dat de afgelopen week! Van zondag op maandag is er zo’n 10 mm regen gevallen. Op maandagmorgen ging ik olijvenboompjes ophalen ergens ten noorden van Tulbagh, en onderweg lag er weer wat sneeuw op de hoogste bergtoppen. Terug in Robertson reed ik ook prompt vast in de modder bij ons op het veld. Dinsdag mooi voorjaarsweer, en woensdag kompleet zomer met temperaturen van 30 plus. Woensdag was overigens ook de dag dat voor ons het zwemseizoen geopend kon worden: de temperatuur van ons zwembad bereikte de voor ons vereiste 26 graden. Donderdag was ook nog warm, maar in de namiddag stak er een onaangename koude wind op. De avond was ronduit kil, en ondanks een watertemperatuur van 27 graden werd er door ons niet gezwommen. We zijn er inmiddels wel achter dat de zwembadverwarming goed werkt: de watertemperatuur kan tot 3 graden per dag stijgen. Maar het systeem is en blijft afhankelijk van zonneschijn, en de afkoeling ’s nachts. Voor de aankomende week worden er nachttemperaturen voorspeld van ergens tussen de 5 en 7 graden. Waarschijnlijk zwemmen wij niet deze week…

Het goede nieuws wat betreft het weer is dat we onder optimale omstandigheden alle olijfboompjes hebben kunnen planten. De boomgaard ligt er nu zo bij:



Grofweg hebben we nu de helft van onze 6,5 hectaren grond gecultiveerd, en zijn al weer druk aan het plannen maken voor de andere helft. Maar we zijn er ook nog niet helemaal uit hoe we die olijvenboomgaard schoon gaan houden. Allebei fervent tegenstander van chemische onkruidbeheersing, kijken we dus naar alternatieven.

Wat betreft het accommodatiegebeuren was het een rommelige week. Afgelopen maandag hadden we 4 gasten voor één nacht, donderdag één persoon voor één nacht, vrijdag om vier uur hadden we nog niemand, om kwart over 4 was de eerste cottage verhuurd, en nog geen kwartier later de tweede ook. En gisteravond één echtpaar voor één nacht. Kortom, erg veel werk voor Rita en de meiden. Gelukkig krijgen we met name de tweede helft van deze maand voor het merendeel gasten die voor een langere periode blijven, waaronder een Nederland stel wat hier twee weken blijft.

Dan had de week ook nog een tweetal verassingen in petto: op dinsdag werd er gebeld door een nichtje (Ans Relou) van Ome Lowie, die op rondreis was door Zuid Afrika, en donderdag bij ons in de buurt zou zijn. Via Tante Jo / Maria en Harrie had ze ons telefoonnummer meegekregen. Op de koffie komen zat er niet in: zij en haar man maakten deel uit van een OAD gezelschap van omtrent 40 personen wat per bus vanaf Johannesburg naar Kaapstad aan het afzakken was. Er was een tankstop gepland op donderdagmorgen in Ashton, zo’n 7 kilometer van ons vandaan. Daar hebben we ze ontmoet en ongeveer een kwartier de tijd gehad om bij te buurten. Helaas waren we onze camera vergeten, maar er zijn nogal wat foto’s gemaakt door anderen, dus dat komt allemaal goed.
Vanmorgen waren we achter het ontbijt aan het voorbereiden voor onze gasten. Ik moest even terug naar het huis, want de keukenrol was op. Zie ik daar in de peperboom voor ons huis een grote (zo’n 50 centimeter hoge) vogel zitten, met oortjes: een uil. Gauw Rita geroepen, wij hebben allebei iets met uilen, en ook zij kon zich vergapen aan het prachtige beest. Wat niet alleen was, want even later zagen we een zelfde exemplaar op een andere tak. Het waren onmiskenbaar ‘Spotted Eagle-owls’: we hebben ze al eerder gezien, maar nog nooit overdag.

Tot besluit ‘breaking news’ uit New York: zojuist heeft mijn voormalige overbuurmeisje Jol Gijsbers uit Geldrop de New York marathon voltooid in 4:43:14. Chapeau!