Het échte werk gaat beginnen.

De afgelopen week hebben we nogal wat vorderingen gemaakt. Het originele woonhuis (‘plaashuis’) en aangebouwde badkamer en slaapkamer hebben we helemaal gestript. Huib heeft menige zweetdruppel gelaten bij het schoonmaken van de zolder van het plaashuis. Rita en Tonny hebben het appartement (voormalige ‘melkery’) wat aan de schuur (het ‘waenhuis’) gebouwd is, helemaal schoongemaakt. Daar is een keukentje ingericht, en de noodzakelijke sanitaire voorzieningen als wc en douche. Ook hebben we daar vast wat meubeltjes naartoe verhuisd.

De gestripte keuken

Morgen en overmorgen worden de plafonds van het plaashuis gezandstraald. Deze plafonds zijn van Oregon Pine, een van nature vrij lichte (van kleur) houtsoort, maar door de (meer als honderd) jaren heen erg donker geworden. Na het zandstralen gaan Huib en ik de zolder stofzuigen, er landbouwplastic op aanbrengen, met daarop isolatiemateriaal. Het stofzuigen doen we om het zand wat bij het stralen op de zolder terecht komt te verwijderen, het plastic gaat erover om te voorkomen dat er stof door de kieren van het plafond omlaag komt, en de isolatie spreekt voor zich onder een dak van golfplaten. Alhoewel het ons opgevallen is dat het huis heerlijk koel is, waarschijnlijk dankzij de 55 cm dikke buitenmuren. De binnenmuren zijn (maar) 42 cm dik.

Morgen begint ook een aannemer met de renovatie van de aangebouwde badkamer en slaapkamer. Die worden eigenlijk helemaal vernieuwd, plafonds en vloeren gaan eruit, alleen de muren blijven staan. De badkamer wordt helemaal opnieuw ingedeeld en betegeld, de slaapkamer krijgt ook een tegelvloer. De plafonds van beide vertrekken worden uitgevoerd in riet. De aannemer denkt ruim 2 weken nodig te hebben voor deze renovatie.

Sjors in de douche die er morgen uit gaat.

Verder hebben we een nieuwe keuken besteld, deze wordt geleverd en geplaatst (in mekaar getimmerd) op 28 februari en 1 maart. Daarvóór moeten de houten vloeren (ook Oregon Pine) nog geschuurd worden, en uiteraard alle muren gerepareerd en geschilderd. En nog wat kleinigheden als het ontbreken van warm water in de keuken…

Huib in conclaaf met de aannemer (rechts) en één van zijn werknemers

Dan zijn de bouwplannen voor de gastenaccommodatie helemaal klaar. Hier kom ik nog op terug. Voor het indienen van een bouwvergunning moeten we wachten op goedkeuring van de aangevraagde wijziging van de bestemming.

We zijn dus behoorlijk in de weer geweest, maar tussendoor heeft Huib toch nog kans gezien een beeld te kopen. Op zich niet zo verschrikkelijk bijzonder, alleen is het een beetje groot en zwaar uitgevallen.

Het beeld van Huib

Het is (vinden wij) een héél mooi houten beeld uit Zimbabwe, een kleine 2 meter hoog en ergens tussen de 50 en 100 kg, schatten wij. Een beetje veel om als handbagage mee terug te nemen. Daar moeten we (Huib) nog iets op verzinnen.

Het is hier inmiddels hóóg zomer, elke dag temperaturen boven de 30 graden. We zijn een proefproject gestart om een gedeelte van onze pergola te overdekken met riet. Dat riet snijden we aan de oever van de Klaas Voogds rivier, gooien het op ons bakkie, de bladeren eraf, en timmeren het vervolgens op de pergola. Het lijkt simpel, maar in de praktijk valt het niet mee. Die rietstengels lijken rechter als ze in werkelijkheid zijn.


Riet op het bakkie