Familibezoek (I)

Helaas weer véél te laat met dit verslag, maar ik heb een excuus: hoog bezoek arriveerde afgelopen vrijdag, en uit Nederland nog wel: mijn twee oudste zussen, Maria en Dini arriveerden samen met Harrie en Frank keurig op tijd (’s avonds om half 10) in Kaapstad, en even na middernacht waren we met z’n allen terug in Robertson.

Het is hier nog steeds véél te koud voor de tijd van het jaar, maar ze hebben de windvrije hoekjes al gevonden!

Inmiddels zijn ze hier al weer redelijk gewend, en hebben al het één en ander bekeken, maar daarover volgende week meer.

Afgelopen week hebben we één van onze medewerksters, Mollie, uitgezwaaid, want ze gaat drie maanden met zwangerschapsverlof. Dat is dan voor ons reden om te proberen om zo’n gelegenheid speciaal te maken, o.a. door het aanbieden van cadeautjes, en gezamenlijk een taart naar binnen te werken. Eigenlijk was de volgorde andersom: eerst werd de taart naar binnen gewerkt,

En daarna kwamen de cadeautjes aan bod.

De afdeling Personeelszaken gaat momenteel weer door een turbulente fase: Afgelopen maandag wisten we dat Mollie niet terug zou komen, die gaat drie maanden met zwangerschapsverlof. Maar Edwina, het meisje wat we de afgelopen opgeleid hebben om ons met name in de weekends te komen helpen, is zonder opgaaf van reden weggebleven. Hetzelfde geldt voor de laatste tuinman die we aangenomen hebben: hij is deze week nog niet op komen dagen, en niemand weet waarom. Van de ene dag op de andere dag is ons personeelsbestand geslonken van 7 naar 4. We hebben besloten om ons hierover voorlopig niet al te druk te maken en roeien met de riemen die we hebben.

Stuurloos

We zitten zonder president. Zaterdag heeft het ANC de zittende president, Mbeke, beleefd doch dringend verzocht om op te stappen, en zondag heeft Mbeke in een televisierede te kennen gegeven dat hij zijn ontslag in zal dienen. Hiermee is een langdurige en hevige machtsstrijd binnenin het ANC nu definitief gewonnen door het Zuma-kamp. Het is zo goed als zeker dat Zuma volgend jaar (in 2009 zijn hier de verkiezingen) de nieuwe president wordt, en tot zolang zal één van zijn vazallen waarschijnlijk gaan fungeren als waarnemend president.

Géén goed nieuws, vinden we. Ik heb al eens eerder uitgelegd dat die meneer Zuma niet geheel onbesproken van gedrag is. Het begint er steeds meer op te lijken dat de politiek (het ANC als enige grote partij) in staat is om de rechtsstaat en de grondwet te negeren. Een vooruitzicht wat voor ons niet erg aanlokkelijk is, met Zimbabwe maar al te duidelijk op het netvlies.

Maar theoretisch kunnen deze ontwikkelingen ook nog zeer positief uitwerken voor Zuid Afrika. Er gaan geruchten dat Mbeke met zijn trouwe aanhang zich af gaat splitsen van het ANC om een eigen partij te vormen. En dat is, denk ik persoonlijk, precies dát wat hier nodig is: oppositie. Want men praat hier trots over democratie, maar eigenlijk is het hier een éénpartijstelsel. En zo racistisch als de pest: alles wat zwart is stemt op het ANC, van de linkse vakbonden tot de uiterst rechtse communistische partij. De blanken zijn (uiteraard ver in de minderheid) verdeeld over een paar kleine splinterpartijen. Vóór we hierheen vertrokken was mijn beeld van het ANC een groep sympathieke strijders voor gelijke rechten, aangevoerd door Nelson Mandela, met zijn hoge aaibaarheidsfactor. Het huidige ANC, zoals wij het hier hebben leren kennen door hier te wonen, lijdt in ernstige zin aan hoogmoedswaanzin, wat zich uit in machtswellust en corruptie. Het ANC heeft een tegenpartij nodig, en die zal uit de zwarte gemeenschap moeten komen.

Niet een echt opbeurend verhaal deze week: eerst dat politieke gedoe, en dan iets wat ons wereldwijd bezighoudt: het weer. Ook weer een klaagzang: het is niet te geloven hoe het ene na het andere koufront over ons heen trekt. Afgelopen donderdag viel er nog sneeuw op de Tafelberg. Ook zaterdagavond waren de kachels weer aan, zondag was het best lekker, 20+ graden. Maar vandaag krijgen we weer zo’n koufront over ons heen, met dagtemperaturen onder de 15 graden, en ’s nachts even boven het vriespunt, veel wind en misschien regen.

Het ‘gunstige’ weer van afgelopen zondag hebben we aangegrepen om met Han en Jan (en uiteraard Saartje en Koos) te gaan uitwaaien op het strand van de Indische Oceaan (Witsand), zo’n anderhalf uur rijden hiervandaan.

Verantwoording afleggen aan onze aandeelhouders

Met de nodige vertraging is hier dan weer het laatste nieuws uit wat het zonnige zuiden zou moeten zijn. Maar wat het niet is: de hele Kaap gaat nog steeds gebukt onder regen en storm. “Die Kaap is weer Hollandsch” was een cynische opmerking van de weerman de afgelopen week hier in de krant. In de nacht van dinsdag op woensdag is er weer verse sneeuw op de bergtoppen gevallen. Tot vandaag brandden de kachels volop, middagtemperaturen haalden de 15 graden amper of niet, nachttemperaturen van 1 á 2 graden boven nul, nog niet echt lente! En dan hebben wij dit jaar nog het geluk dat de meeste regen aan onze deur is voorbijgegaan: In totaal hebben wij dit jaar nog maar 150 mm regen gehad, wat 75% is van het jaarlijkse gemiddelde is (en het regenseizoen zou nu eigenlijk zo’n beetje over moeten zijn). Kaapstad en omstreken hebben veel grotere hoeveelheden water over zich uitgestort gekregen. Maar vandaag was het een stuk aangenamer: een graad of 25, en voor morgen wordt 29 graden voorspeld.

Genoeg gezeurd over het weer: we zijn zojuist begonnen aan ons derde seizoen als gasthuis. Er komen steeds meer gasten, en eigenlijk zijn we er ook helemaal klaar voor, we vinden het gewoon leuk om telkens nieuwe mensen te leren kennen. Afgelopen maandag hadden we weer nederlanders als gast. Zij arriveerden zondagavond in Kaapstad, en vlogen eergisteren weer terug naar Nederland: KLM’rs. Hebben we al vaker gehad, de bemanning die van A’dam naar Kaapstad vliegt, blijft een aantal dagen in Kaapstad (lekker luxe, in het Arabella Sheraton Hotel) alvorens terug te keren naar Amsterdam. Vaak trekt men er een paar dagen op uit om rond te kijken. In dit geval hadden Anja en Erik de pech dat het gewoon erg slecht weer was. Maar hebben het hier volgens eigen zeggen uitstekend naar hun zin gehad. Ze hebben zelfs de moeite genomen om hun ervaringen terug te koppelen naar één van de boekings-websites waar wij bij aangesloten: SA-Venues (klik op “read more reviews”). Gisteren zaten we voor het eerst sinds begin juni weer helemaal vol, en vandaag en morgen ook weer gasten. Vrije weekends, dat is voorlopig waarschijnlijk weer afgelopen.

We hebben nu ook een redelijk beeld hoe we het 2^e seizoen gedraaid hebben ten opzichte van het 1^e. Hier zijn de meest in het oog lopende cijfers:

• In totaal hebben we het afgelopen seizoen 706 overnachtingen verkocht: een stijging van 64% t.o.v. vorig seizoen (431);
• De bezettingsgraad steeg van 22% naar 33%;
• Bruto inkomsten zijn gestegen met 53 %
• Voor ons erg belangrijk: de gasten bleven langer, gemiddeld 2,6 nachten t.o.v. 2,1 nachten het jaar daarvoor;
• Maar liefst 20% waren terugkerende gasten!
• Procentueel kwam het grootste aantal gasten nog steeds uit Zuid Afrika (38%), maar Nederland (35%) volgt op de voet, Engeland (10%) en Duitsland (9%) worden ook steeds belangrijker. Voor de rest was het hoofdzakelijk België en Scandinavië.
  

Uiteraard zijn we blij met de manier waarop Mallowdeen Gardens volwassen geworden is en inmiddels ook als zodanig hier in Robertson wordt gerespecteerd. Maar er openbaarden zich ook een paar andere zaken die dringend aandacht vereisen:

• We spenderen nogal wat geld aan marketing: ongeveer 15% van onze opbrengst gaat daar naartoe. Van 45% van de gasten die we het afgelopen seizoen hadden weten we niet hoe ze bij ons terecht gekomen zijn. We zijn, achteraf bekeken erg slordig omgegaan met het formeel registreren van gasten. Dat gaan we vanaf dit seizoen anders (beter) doen.

• Het afgelopen seizoen verhoogden we de standaard prijs per overnachting van R 350 naar R 385. De gemiddelde prijs waarvoor wij verhuurden zakte van R 254 (seizoen 2006 / 2007) naar R 238 (seizoen 2007/2008). Een hekel punt, want dit heeft voornamelijk te maken met zéér gewaardeerd bezoek van familie en vrienden. Het probleem zit hem in het feit dat we geen logeerkamer voor privé-gasten hebben, dus áls we privé-gasten hebben, om het zo maar eens te zeggen, dan heeft dat gelijk invloed op onze inkomsten.

Eigenlijk is het ondernemingsplan wat we 4 jaar geleden , niet gehinderd door enige kennis bij elkaar verzonnen hebben, nodig o.a. voor onze verblijfsvergunning, verrassend accuraat tot op heden. We gingen er destijds van uit dat we in het derde jaar quitte zouden spelen, en als de groeitrend zich voortzet dan gaat dat ook gebeuren.