We waren er al bang voor….

Nella’s huis is niet op tijd klaar. Gisteren hebben we onze toekomstige buurman op visite gehad. Hij is een neef van Nella’s overleden partner, en hij helpt Nella met de verhuizing. We hebben ermee ingestemd dat Nella maximaal één week langer de tijd krijgt om te verhuizen.

Dan hebben we ook nog positief nieuws: Rita’s moeder is on-line! Ze heeft geïnvesteerd in een lap-top (een schoot-rekenaar) en heeft een e-mail adres: mjvdsanden@hotmail.com

Lekker rustig

Het is momenteel weer rustig in huize van de Sande. Afgelopen dinsdag hebben we onze gasten uitgezwaaid, die gaan voor een aantal dagen op pad om de Garden Route te verkennen. Dit geeft ons weer even de tijd om een aantal zaken op een rijtje te zetten:

Werkvergunning: Afgelopen maandag is onze aanvraag voor een werkvergunning ingediend. We verwachten binnen een maand een beslissing en volgens de ons te woord staande ambtenaar ziet onze aanvraag er goed uit. Zo’n werkvergunning verleent ons het recht om max. 2 jaar hier in Zuid Afrika te verblijven, mits we ons houden aan regels t.a.v. geïnvesteerd vermogen en verstrekking van werkgelegenheid. Op het moment dat we een werkvergunning hebben, kunnen we gelijk de volgende stap nemen: het aanvragen van een permanente verblijfsvergunning. Daarvoor moeten we nu al de nodige stappen ondernemen, we moeten nieuwe uittreksels uit het geboorte- en huwelijksregister aanvragen, opnieuw een verklaring van goed gedrag zien te verkrijgen, en nog meer van dat soort papierwinkel. Het is hier namelijk de regel dat bij een aanvraag de verstrekte documentatie niet ouder dan 6 maanden mag zijn. Wij hebben deze papieren begin augustus opgevraagd in Geldrop / Heeze, en gebruikt voor de aanvraag van de werkvergunning, maar die zijn dus nét verlopen op het moment dat we ze nodig hebben voor de aanvraag van de permanente verblijfsvergunning. Dus moeten we nu al die documenten opnieuw aanvragen via de Nederlandse ambassade in Kaapstad. Uiteraard moet alles ook weer vertaald worden in het Engels. Een hoop gedoe, maar stap voor stap komen we waar we wezen willen.

Bouwplannen: De procedure van het veranderen van de bestemming is in werking gesteld. We verwachten hier geen grote problemen, het gaat alleen een aantal maanden tijd kosten. En die tijd hebben we, omdat we vóór 1 april niet kunnen beginnen vanwege de tomaten die op het land geplant zijn, en nog mogen worden geoogst. We hebben de directe buren (die bezwaar tegen onze plannen kunnen aantekenen) gesproken, en dat zit wel goed. De bouwtekeningen voor een drietal gastenverblijven en een zwembad met overdekt terras worden in de loop van de volgende weken afgerond, waarna de bouwvergunning wordt aangevraagd. Voor de tennisbaan is geen vergunning nodig. Zoals de zaken er nu voor staan kunnen we in april gaan bouwen. Dit betekent overigens wel dat er voor een groot deel in de winter gebouwd gaat worden. En in de winter is er hier traditioneel een tekort aan stenen. Niet alleen tomaten worden zongedroogd in Zuid Afrika.

Adreswijzigingen: Binnenkort gaan we weer adreswijzigingen versturen. Dat leek in eerste instantie een makkie, we hebben de adresbestanden op de computer en we beheersen de kunst van ‘documenten samenvoegen’. Maar (uiteraard) is het allemaal niet zo simpel. Op zo’n adreswijziging wil je toch ook wel een telefoonnummer vermelden. We zijn al dagen Telkom (PTT) aan het stressen, maar we zijn er nog steeds niet zeker van of we ons huidige nummer mee kunnen nemen.
Op een eigentijdse adreswijziging mag een E-mail adres niet ontbreken. Wij denken er serieus over om een internetverbinding via satelliet te laten installeren. Dit is niet goedkoop, maar we denken dat het onze telefoonrekening aanmerkelijk omlaag zou kunnen brengen. We maken steeds meer gebruik van internet om met mensen te bellen. Maar we weten nog steeds niet of we hetzelfde E-mail adres aan kunnen houden.
Dan is er nog een creatief aspect: wij hebben in de loop der jaren al een aantal adreswijzigingen verstuurd, en over het algemeen vinden we ze zelf leuk en toepasselijk als we er op terugkijken. En ook over wat we nu weer verzonnen hebben zijn we heel tevreden, maar er ontbreken nog een paar essentiële gegevens. Hopelijk gaan ze dit weekend de deur uit.

Dan nog een paar mededelingen van meer huishoudelijke aard:

• Tonny heeft een maand bijgeboekt; ze blijft tot 20 maart.
• Huib heeft bijgeboekt tot 1 maart.

Het aftellen is begonnen...

Nog 10 dagen en dan is het zover, dan kunnen we in ons nieuwe pandje. Als het goed is, want er zit nog een addertje onder het gras. We hebben al eerder verteld over de huidige huurder/bewoonster van ons nieuwe huis, Nella, een lieve, levendige vrouw, 89 jaar. Voor Nella is haar a.s. verhuizing een zeer traumatische ervaring. Huib en ik hebben een dag of drie op het perceel rondgelopen met een meetlint, en zo links en rechts wat piketpaaltjes in de grond geslagen. Achteraf hoorden we dat ze daar telkens behoorlijk van overstuur raakte en huilend bij de buren aanklopte. We hebben het meet-project maar stopgezet en besloten Nella niet meer lastig te vallen tot ze verhuisd is. En dat zou dus vóór 1 februari gebeurd moeten zijn. Men is voor haar een huis in orde aan het maken, en het lijkt een race tegen de klok te worden. Uiteraard is in het koopcontract opgenomen dat we het pand op 1 februari onbewoond kunnen aanvaarden, maar wat doe je als er op die dag nog een huilend dametje van 89 binnen zit? We gaan er voor het gemak maar vanuit dat het niet zover komt. Een ander pikant detail is dat notarissen hier in Zuid Afrika hun eigen agenda hebben. In ons geval komt het er op neer dat volgens het koopcontract de notaris alles in het werk zal stellen om de akte op 1 februari te transporteren. Mocht hij daar niet in slagen, dan kunnen wij toch per 1 februari intrekken, maar het huis is dan nog niet van ons. Deze situatie hebben we al eens eerder meegemaakt: toen we introkken in ons huisie aan de Westkust was de akte ook nog niet gepasseerd. We wachten het maar af.

Vorige week zijn Rita en Tonny een weekje naar de Westkust en het Kaapse schiereiland geweest. De foto’s zijn nog niet klaar, dus daar komen we zo spoedig mogelijk op terug. Huib en ik bezochten ondertussen een aantal tuinen en kwekerijen, o.a. de Karoo Tuin in Worcester, waar we de volgende plaatjes van hebben:



Wilde Druif


Kokerboom



Schildpadjes

Op onze diverse trips verzamelde Huib de nodige stekken en zaden, en daar moest uiteraard het e.e.a. mee gedaan worden. Dus ’s avonds werd er gestekt en gezaaid, en er werd een heuse kweektunnel in onze voortuin ‘opgericht’.



Huib aan het stekken



De kweektunnel in de voortuin



De kweektunnel in de voortuin (2)



De kweektunnel in de voortuin (3)


Hierbij kwam aan het licht dat Huib behoorlijk allergisch is om geld uit te geven aan kweekbenodigdheden, heeft waarschijnlijk iets te maken met zijn verleden. De kweektunnel is opgebouwd uit vier piketpaaltjes, en een op maat gezaagde gordijnroede uit het huurhuis. Plastic was bij de boerenbond alleen te koop zes meter breed, maar bij de bouwmaterialen handel stonden een paar nieuwe boilers in plastic. Men keek wel vreemd toen Huib om de plastic verpakking vroeg, maar we kregen hem mee. Alle potjes en stek-tray’s werden ‘geregeld’ bij kwekerijen.

Dan nog een paar foto’s van zaden die her en der verzameld werden:



Zaden (1)



Zaden (2)


Dit zijn diegenen we zo konden plukken, Huib heeft inmiddels een boonstaak geregeld zodat ook hogere bomen niet langer onbereikbaar zijn.

Full House!

Vanwege tijdgebrek is het al weer een week geleden dat we wat van ons hebben laten horen, maar het is in huize van de Sande een drukte als nooit tevoren. Afgelopen woensdag hebben we Huib afgehaald op het vliegveld.


Huib is gearriveerd

We zijn nu dus met z’n vieren en dat is wel even wennen, maar ik moet er gelijk bij zeggen dat we het heel gezellig hebben. Donderdag hebben we het kalm aan gedaan, vrijdag zijn we met Tonny en Huib naar ons nieuwe stekkie wezen kijken, en zaterdag zijn we op safari geweest in het Klaas Voogds Natuur Reservaat (onze toekomstige buurman):


Samen met Tony (de gids) in de auto

Tonny en Huib met de camera paraat

Ondertussen gaat het gewone leven door en moeten er uiteraard regelmatig boodschappen gedaan worden.


Tonny in Robertson

Huib ontpopt zich hier tot een professionele fotograaf, en de volgene drie plaatjes zijn dan ook van hem:


Wim met paal

Franqipani in onze huidige voortuin

Vogelnestjes bij ons nieuwe stekkie

Uiteraard hebben we nog steeds de nodige problemen, maar die zijn van een ander gehalte als vorig jaar:

• Tonny d’r broeken gaan niet meer dicht;
• Huib heeft zijn broek regelmatig openstaan;
• We hebben een schrijnend tekort aan klein geld bij het kaarten.

Het mag duidelijk zijn dat wij ons uitstekend vermaken.

Vanmorgen zijn Rita en Tonny voor een aantal dagen vertrokken richting Westkust. Ze logeren voorlopig bij Elize en Arno in Langebaan, gaan morgen Ellie en Rein en onze vorige buren opzoeken in Britannia Baai, en lekker uitwaaien op de stranden van de Atlantische Oceaan. Huib en ik gaan ondertussen een aantal botanische tuinen en kwekerijen bekijken, en gaan Mallowdeen Gardens nauwkeurig in kaart brengen.

We pakken de draad weer op

Morgen pakken we de draad weer op na een paar weken van uithijgen en de toerist uithangen. De afgelopen twee weken lag het openbare leven hier compleet stil, tot en met vandaag. Ze zijn hier in Zuid Afrika zo slim geweest om wettelijk vast te leggen dat als een officiële feestdag in het weekend valt, de daaropvolgende maandag ook nog vrij is. Dus vanaf morgen begint het normale leven weer langzaam op gang te komen. Langzaam, omdat veel (grotere) bedrijven deze week nog gesloten zijn.
Voor ons dreigt er een drukke maand aan te komen. Allereerst moet ik morgen met ons Toyota bakkie naar de garage, want ik ben twee weken geleden, toen we ontdekten dat de garage lekte, achteruit de carport uit gereden, met het portier open. Dat ging niet helemaal goed en het resultaat was dat het portier een beetje raar aan de auto hangt.
Verder zijn we druk aan het tekenen m.b.t. de bouwplannen op ons nieuwe stuk grond. Weer moet de bestemming van de grond veranderd worden, en daarvoor moeten wij aangeven wat we waar willen bouwen en waarom.
Dan zijn we al druk na aan het denken wat we aan het huis willen veranderen. Met name de keuken en de badkamer zullen behoorlijk ingrijpend veranderd worden. Vandaag zijn we vast naar sanitair gaan kijken.
En deze maand gaan we ook de officiële aanvraag voor een werkvergunning indienen. We zijn zo goed als klaar met het samenrapen (en verzinnen) van alle benodigde documentatie, en in de laatste week van januari kan de aanvraag ingediend worden.
Een andere belangrijke gebeurtenis is de aankomst van onze tweede gast, a.s. woensdagavond, waarmee het evenwicht tussen Mars en Venus hier weer wordt hersteld.
Hier nog een paar foto’s van onze activiteiten van de laatste week:


29 december 2004: Kaapstad


1 januari in Hermanus