Het seizoen is nu echt begonnen!

Alweer voor de tweede keer achter elkaar waren we het hele weekend volgeboekt, en morgen zitten de huisjes wéér vol. September liep eigenlijk al best lekker, maar we hebben geen vergelijkingsmateriaal met vorig jaar, want toen waren we nog niet echt open. Voor oktober hebben we dat wel, en terwijl de maand nog niet eens om is weten we nu al dat het aantal gasten voor deze maand is verdubbeld t.o.v. vorig jaar! Voordat we ons rijk gaan rekenen realiseren we ons terdege dat vorig jaar Oktober onze eerste maand was, we begonnen met niks en eindigden met wat, maar nog niet al te veel. En om ‘niet al te veel’ te verdubbelen, is relatief makkelijk. Nu zijn we een jaar verder, hebben inmiddels door redelijk aan de weg te timmeren enige bekendheid opgebouwd, en gaan we zien wat dat in de praktijk oplevert. November wordt een betere testcase, want vorig jaar was dat een drukke maand (vonden we toen).

En nu we het toch over het accommodatiegebeuren hebben:

• Meer en meer wordt er druk op ons geplaatst om ons ‘product’ te verkopen via reisorganisaties/touroperators, ik geloof dat ik het daar al eens eerder over gehad heb. Wat hier nu speelt is dat in 2010 de wereldkampioenschappen voetbal gaan plaatsvinden. FIFA probeert nu reeds accommodatie te contracteren, en wij zijn al meerdere keren benaderd om een contract aan te gaan. Kort door de bocht komt het FIFA contract er op neer dat we onze accommodatie beschikbaar stellen tegen de 2007 prijs + 16%, en zij behouden het recht om 30% boven op de prijs te zetten. Die 16% dekt niet eens de inflatie over 3 jaar, dus wij hebben voorlopig besloten om de kelk aan ons voorbij te laten gaan. Deze ervaring staat overigens niet op zichzelf. Touroperators/reisorganisaties zetten 10 – 30% op de prijs, en als het goed is leveren ze daarvoor een goed pakket. Maar voor iemand die zijn eigen accommodatie en vervoer wil regelen, en het internet biedt daartoe de mogelijkheden, valt er best wel wat uit te sparen.

• Uit het vorige mag duidelijk zijn dat ik persoonlijk geen voorstander ben van de z.g. geheel verzorgde vakantie, en gereserveerd ben t.o.v. reisorganisaties / touroperators. Waarschijnlijk als gevolg daarvan zijn we al een aantal weken aan het experimenteren met een z.g. on-line boeking systeem. Een systeem waarbij potentiële gasten zelf kunnen kijken of we accommodatie beschikbaar hebben, en als dat zo is die via internet kunnen boeken. De achterliggende gedachte hierbij is: wie boekte 10 jaar geleden zijn vliegtickets via internet? En hoeveel doen er dat nu? De andere overweging is dat we door ondervinding een veel beter contact hebben met gasten die hun eigen plan trekken, waarschijnlijk omdat we zelf ook zo zijn. En dat contact, dat is heel belangrijk voor ons.

Iets anders: vorige week rond deze tijd begon het te regenen. De hele nacht, en halverwege de morgen, toen de kraan dicht ging, hadden we zo’n 20 mm in de regenmeter, en wat belangrijker is: op het land. Ideale omstandigheden om plantgaten te maken voor de olijfboompjes! Grofweg de helft is inmiddels geplant.

Het maken van de plantgaten ging overigens niet zonder slag of stoot:

De zelf gestekte/gekweekte olijfboompjes zijn nu geplant, de komende week gaan we zo’n 350 olijfboompjes ophalen bij een kwekerij zo’n 200 km hier vandaan. Het is een kompleet andere soort olijven, alleen geschikt voor het persen van olie. Diversificatie heet zoiets: de helft van onze olijven worden tafelolijven, de andere helft olieolijven. Het klinkt eigenlijk wel simpel: 350 olijvenboompjes ophalen. Elk boompje heeft een kluit van 5 liter. Dat is nogal wat kilo’s: we gaan een aantal keer rijden, want ons bakkie gaat tot 1 ton!

Dan iets helemaal anders: Diegenen die mij goed kennen weten dat ik iets met muziek heb. Ik kan me eigenlijk alleen het Bryan Adams concert herinneren als muzikaal onderwerp in deze blog, maar muziek heeft steeds mijn interesse gehad, en ook hier in Zuid Afrika houdt ik me druk bezig met het downloaden van van alles en nog wat. Vorige maand was ik blij verrast bij het vinden van een nieuwe CD van één van mijn muzikale inspiratiebronnen van weleer: John Fogerty van Creedence Clearwater Revival heeft een CD uitgebracht onder de toepasselijke naam van ‘Revival’, die wat mij betreft de toets van kritiek kan weerstaan. Maar helemaal top is een nieuwe (dubbel) CD van The Eagles: Long Road Out Of Eden. Voor het eerst sinds 28 jaar een nieuwe studio-cd! Hij komt officieel uit op 1 november a.s., maar bij ons is hij al grijsgedraaid! We praten hier over mannen op respectabele leeftijd: misschien moet ik het plectrum en microfoon ook maar weer eens ter hand gaan nemen… Mijn cd-winkel: Stairway to Heaven.

Een lang verhaal zit er vandaag niet in…

en de hoofdreden is dat verschrikkelijk druk geweest zijn de afgelopen week, met vanalles en nog wat:

Afgelopen maandag hadden we onze buren Anton en Franci uitgenodigd om bij ons te komen eten. Rita had en soort van rijsttafel gemaakt, met sateetjes op de barbecue. Heel lekker en heel gezellig.

Woensdag is Rita’s moeder weer teruggevlogen naar Nederland, en gelukkig heeft ze het winterweer meegenomen. We hebben hier alweer een paar dagen temperaturen van rond de 30 graden, en waar de temperatuur van het zwembadwater vorige week woensdag gedaald was tot 15 graden, is het water nu 25 graden. Voor ons nog steeds te koud, maar het komt in de buurt!

Vanaf woensdag waren beide cottages geboekt, tot vanmorgen, en ook het woonstel was bezet vanaf vrijdag tot vandaag. We hebben een top-week gedraaid qua accommodatie.

En gisteravond hebben we voor het eerst in ons leven naar een rugby-wedstrijd zitten kijken. Het is waarschijnlijk aan jullie voorbijgegaan, maar gisteravond is Zuid Afrika wereldkampioen rugby geworden. Aan ons is het niet voorbijgegaan: op dringend verzoek van onze gasten moest er gisteren nog een TV bij het zwembad geregeld worden. Dat is allemaal gelukt, en Rita en ik waren, samen met onze gasten, getuige van de historische overwinning van Zuid Afrika over Engeland. Een overwinning die gevierd moest worden. Vannacht om twee uur ben ik naar bed gegaan, na het verstrekken van de nodige attributen aan gasten die nog gingen braaien…

Vanmorgen rond een uur of twaalf waren alle gasten vertrokken, en was Nella al op de koffie geweest. Dan nog een uurtje waarin Rita met de was bezig is, en ik met water geven in en rond de tunnel.

En dan is het weekend: een paar uur gewoon niks doen. Vanavond Han en Jan te eten gehad, gezellig gebarbecued.

Vanaf morgen voeren wij hier de zomertijd in: ons personeel begint dan een uur vroeger

Dus ga ik nou de wekkerradio instellen op 06:10!!!

Onder bedenkelijke weersomstandigheden vertrok Rita met haar moeder op maandagmorgen richting Stellenbosch. Eerst nog even op bezoek bij Astrid en Jan van Zeeland, en toen naar het overnachtingadres voor de komende 2 nachten. De keuze was gevallen op het land/wijn-goed Spier, even buiten Stellenbosch. Ik was er zelf niet bij (er moet ook nog gewerkt worden...) maar de foto’s doen vermoeden dat de dames het goed naar hun zin gehad hebben.

Tijdens deze braspartijen in Stellenbosch was het weer hier in Robertson ronduit belabberd. Vorige week vertelde ik al dat het op zondag begon te regenen. Maandag was het van hetzelfde laken een pak, en dinsdag was het zo nu en dan even droog. Drie dagen regen achter elkaar is hier uitzonderlijk, maar de 30 mm regen die er viel bracht ons weer in lijn met het jaarlijkse gemiddelde van zo’n ruim 200 mm regenval. De bijkomende koude (’s nachts temperaturen rond het vriespunt) zorgde ervoor dat we zowel links (Langeberge) als rechts (Riviersonderend Berge) op besneeuwde berghellingen keken. Gelukkig hadden we genoeg werk in de tunnel: we hebben weer zo’n 300 olijvenstekken opgepot. Dit is de reservebank voor wat we de komende weken buiten in de volle grond gaan planten. Als er boompjes om een of andere reden niet aanslaan, dan hebben we een reservevoorraad. En bijna al de zaadjes die schoonmoeder meegebracht heeft zijn inmiddels ook gezaaid. Vanaf woensdag werden de weersomstandigheden stukken beter en konden we weer naar buiten. Wat betreft de olijvenboomgaard is de huidige situatie als volgt:

Alle PVC pijpen voor de besproeiing zitten in de grond. Morgen gaan we beginnen met het dichtgooien van de sleuven, en dan kan er druk op de leidingen worden gezet.

Alle rijen zijn uitgezet met paaltjes op elke plek waar een olijfboom komt staan, en alle besproeiingsslangen zijn uitgerold en liggen op hun plaats. De zaak moet nog wel aan elkaar geknoopt worden.

Van afstand ziet het er zo uit:

Donderdag waren we uitgenodigd door Jan en Fokelien om mee uit te gaan eten. Zij verschenen vorig jaar november uit het niet, bleken lezers van deze weblog te zijn. Zij wonen in Groningen, zijn beide toegewijde aviateurs, en hebben grootse plannen met het vliegveld van Robertson. Al meer als een jaar zijn zij in onderhandeling met de gemeente Robertson, en er is een leuk contact ontstaan tussen hen en ons.

Afgelopen vrijdag is schoonmama hier naar de kapper geweest, samen met Nella, de 91-jarige vorig bewoonster van ons huis, nu bijna-buurvrouw en nog altijd een graag geziene bezoeker.

Hier komen beide dames naar buiten, beiden voorzien van een nieuwe helm van haarlak.

Gisteren ben ik met schoonmoeder naar Witsand geweest. Wederom volop walvissen, dit is beslist één van Zuid Afrika’s best bewaarde geheimen. Hermanus staat wereldwijd bekend als de walvissenhoofdstad, maar wij weten inmiddels dat Witsand méér walvissen te bieden heeft, in een omgeving die véél minder toeristisch is.

Tenslotte nog even poseren tussen de bloemetjes:

Het is even weer winter…

Maandagavond arriveerde Rita’s moeder keurig op tijd (rond half 10) in Kaapstad aan. De douane had blijkbaar geen notie van de kilo’s kaas, rookworsten, peperkoeken, nassi- en bamiballen, en andere verrassingen die in de koffer verstopt zaten. Even na middernacht waren we weer terug in Robertson, waar Rita uiteraard ongeduldig stond te wachten. Nog even wat bij-babbelen, maar toen was het toch echt wel bedtijd.

Dinsdagmorgen werden er koffers uitgepakt, en toen kwamen er allemaal cadeautjes tevoorschijn, het was weer kompleet Sinterklaas! Behalve voornoemde etenswaren ook nog een aantal persoonlijke cadeautjes in de vorm van brieven, kaarten, kaarsen, eierwarmers, en waarschijnlijk een aantal andere zaken die me nu even niet te binnen schieten. Rita gaat iedereen persoonlijk bedanken voor wat er uit de koffer tevoorschijn kwam, maar alvast iedereen weer héél erg bedankt! Die dinsdag was het hier overigens erg mooi weer, temperaturen van ergens achter in de twintig graden. Die dag stond in het teken van weer even acclimatiseren.

We moesten ook nog het huisvuil wegbrengen naar de stort, en heb schoonmoeder toen meegenomen. Ik heb haar overigens weer keurig mee terug gebracht. Verder moesten er nog wat boodschappen gedaan worden, want voor woensdag had Rita een koffie-ochtend georganiseerd, ter ere van het bezoek van schoonmoeder. Alle vrouwen van Klaasvoogds die Rita kende (ruim twintig) waren uitgenodigd, en op een drietal afzeggingen was iedereen ook aanwezig op woensdagmorgen. Het weer werkte helaas niet mee, regen zorgde ervoor dat alles en iedereen halsoverkop naar binnen moest verhuizen, maar het was erg gezellig, heb ik later gehoord. Hier zijn een drietal foto’s:

Mollie (links) en Elsie hielpen in de keuken en konden gelijk hun spiksplinternieuwe outfit showen:

Op vrijdag is Rita met schoonmoeder op visite geweest bij Han en Jan in Montagu. Han had de taarten gebakken voor de koffiemorgen.

Gisteren en vandaag zijn Rita en ik redelijk druk geweest met gasten, en vanmorgen is schoonmoeder samen met onze buren Francie en Anton naar de kerk geweest. Het is hier overigens al de hel dag hondeweer, vannacht om een uur of twee begon het te regenen, en dat doet het bij tijd en wijle nog steeds. Tijdens een opklaring zagen we alweer sneeuw op de bergen, redelijk abnormaal voor de tijd van het jaar. Morgen gaat het allemaal weer wat opklaren, zeggen de meteorologen. Dat is te hopen, want morgen beginnen Rita en haar moeder aan een tripje richting Stellenbosch en Franschhoek. Woensdag worden ze weer terugverwacht.