zondag, september 24, 2006

Gezinsuitbreiding!

De winter heeft nu toch wel definitief het veld moeten ruimen, we hebben al de hele week mooi weer gehad, en dit weekend is het helemaal super. Temperatuur zo rond de 25 graden, geen wolkje aan de lucht, en geen zuchtje wind. En dan ook nog een lang weekend, want morgen is het hier een nationale feestdag. Wij klagen dus niet.

We zijn de hele week lekker buiten bezig geweest. Rita is de hele week samen met de tuinmannen de olijvenlaan aan het snoeien geweest, en die ziet er weer puik uit.


Snoeien

Donderdag kwam er een drainage deskundige van het Ministerie van Landbouw, op voorstel van de slotengraver die we in de arm genomen hebben. Hij zou aangeven waar we het beste drainage kanalen konden graven. Dit soort adviezen zijn hier gratis, en de mensen zijn deskundig. De persoon die hier kwam, een jonge vent nog, had ook in Wageningen gestudeerd. Wij hebben hem verteld wat ons waterprobleem was, en hij nam de hele situatie op zijn gemak op. Zijn conclusie was dat niet wij, maar onze buurman een probleem heeft. De dam van de buurman veroorzaakt duidelijk de wateroverlast, en het is hier wettelijk geregeld dat hij maatregelen moet nemen om die overlast op te heffen. En die maatregelen zouden in dit geval niet erg ingrijpend hoeven te zijn: Er ligt al een twee meter diep drainage kanaal rond de dam, alleen werkt het niet meer, het zit op verschillende plaatsen verstopt. Als dat kanaal naar behoren zou werken, zouden wij verlost moeten zijn van onze problemen. Voor ons was dit goed nieuws, wij moesten alleen maar de buurman zo ver zien te krijgen dat hij die kanalen zou laten ontstoppen. Voor de slotengraver was het minder goed nieuws, hij was hier met een man of 5 personeel en een hele berg palen die aan zouden moeten gaan geven waar er gegraven moest worden. Hij kon de palen op de auto laten liggen, want voorlopig wordt er niet gegraven! Gelijk maar de buurman aangesproken, en toen bleek dat er inmiddels al begonnen was met het open maken van de drainage kanalen. Die bleken her en der vol met wortels te zitten, maar ze hebben hier goed gereedschap om ze weer open te maken. Vrijdag was de klus geklaard en nu moeten we maar eens rustig afwachten wat het grondwater gaat doen.

En dan was er gezinsuitbreiding: al een paar weken lang liep hier een zwart-bruin katje rond. Duidelijk een huiskat, heel aanhankelijk en absoluut niet bang voor honden. We hadden in de buurt al eens rondgevraagd of er iemand een poes kwijt was, maar niemand kende haar. In eerste instantie lieten we haar niet binnen en gaven haar geen eten. Dat heeft zo een paar weken geduurd, en ze sliep in de garage, waar ze dag en nacht binnen en buiten kon door een raam waar geen glas in zit. Maar uiteindelijk hebben we afgelopen dinsdag toch besloten om ze binnen te laten en eten te geven.


En we noemen haar Nicky

De honden hebben haar al helemaal geaccepteerd, bij Cheeky ligt de zaak even anders. Die kijkt letterlijk en figuurlijk de kat uit de boom. We denken dat het allemaal wel goed komt. Overigens was er een paar weken geleden ook gezinsuitbreiding bij Rita’s petekind. Afgelopen maandag heeft oud-tante Rita de vingertjes en teentjes van de baby kunnen tellen via een Skype-webcam verbinding (mede mogelijk gemaakt door de overgrootmoeder van de baby). Volgens de "kenners" is het de mooiste baby van de hele wereld!

Met het veranderen van de seizoenen lijkt nu ook ons leven te gaan veranderen. Ik vertelde al eerder dat we hier momenteel mooi weer en een lang weekend hebben. En we hebben ook vakantieaccommodatie. En dan kan het zomaar gebeuren dat je ook nog gasten krijgt! Zo ook dit weekend, en we zijn er inmiddels achter dat de dagindeling er dan toch behoorlijk anders uit gaat zien. Momenteel hebben we gasten die vrijdag arriveerden en morgen (maandag) weer vertrekken. Dus zaterdagmorgen op tijd uit de veren om de voorbereidingen voor het ontbijt te regelen. Nu is het wel zo dat we zelf tijd nemen voor ons ontbijt samen vóór we ons om de gasten gaan bekommeren. In de praktijk komt het er op neer dat de wekker afloopt twee uur voor de tijd waarop de gasten willen ontbijten. Dan hebben we één uur om zelf op ons gemak “mens” te worden, en één uur om het te serveren ontbijt voor te bereiden.


Rita in haar element

Die voorbereidingen doen we samen. Zo mogenlijk wordt er ‘s morgens nog vers fruit geplukt (momenteel hebben we veel passievruchten) en proberen de gasten elke morgen iets anders voor te zetten. Elke morgen gebakken eieren met bacon is hier zo’n beetje de standaard, maar Rita denkt daar anders over. Zaterdagmorgen kregen onze gasten een flensje gevuld met mandarijntjes, banaan en pasievrucht. Verder was daar een tweetal vleessoorten, een tweetal kaassoorten (we hebben hier in de buurt een kaasboerderij gevonden die verschrikkelijk lekkere oude kaas verkoopt) en verschillende soorten brood(jes). Uiteraard aangevuld met een selectie van cereals en yoghurts


Ontbijttafel binnen

Zaterdag morgen was het nog te fris, dus speelde het ontbijtgebeuren zich binnen af. Overigens druk ik (Wim) ‘s morgens mijn snor meestal na de begroeting van de gasten, want er moet nog vanalles gebeuren: de tunnel, het zembad, waterfilters schoonmaken, enz. Na het ontbijt ruimt Rita alles op in de keuken, en tegen die tijd zijn de gasten meestal vertrokken. Dan gaan we het gastenverblijf opruimen/schoonmaken. Dat houdt in:

  • Afwas: meestal maar een paar glazen en bordjes;
  • Handdoeken verversen
  • Bed opmaken
  • Stofzuigen (indien nodig)

‘s Middags wordt de was gedaan, en tegen dat het donker wordt plaatsen we op een aantal strategische plekken (trappen!) olielampen. En dan worden de gastenverblijven “nachtklaar”gemaakt (bed open slaan, bedlampjes aan, etc). Moraal van het verhaal: wij krijgen het druk, waarschijnlijk met name in de weekends!


Onze gasten (gisteren, vandaag en morgen)

Maar om telkens weer andere mensen te ontmoeten is gewoon heel leuk. Zeker mensen die even weg willen uit de dagelijkse stress van hun baan/omgeving. Wij kennen dat.

zondag, september 17, 2006

Waar blijft de zomer?

Weer een week die min of meer rustig is voorbijgekabbeld. Met die lente wil het nog niet echt vlotten, de korte broeken liggen weer in de kast. Gisteren weer behoorlijk wat regen gehad, maar gelukkig hebben de genomen maatregelen gewerkt en hebben we het binnen overal droog gehouden. We kijken verschrikkelijk uit naar de zomer, die regen zijn we spuugzat!

Afgelopen maandag kregen we een telefoontje van de Tourism Grading Council. Die hadden de week tevoren vergaderd, onder meer over de aanbeveling om Mallowdeen Gardens vier sterren te geven. Er is toen besloten dat er een tweede inspectie moest komen, door een andere afgevaardigde. Die is afgelopen donderdag komen kijken en kwam tot dezelfde conclusie als de vorige: vier sterren moeten het worden. Eind deze maand wordt er weer vergaderd en dan zou de zaak helemaal rond moeten zijn.

De tractor is inmiddels weer gerepareerd, afgelopen maandag werd een nieuwe vooras afgeleverd. Dinsdag hem er gelijk maar onder geschroefd, en hij werkt weer als vanouds. Maar op de meeste plaatsen is het land nog zó nat dat ik er met de trekker nog niet op kan. En na die regen van gisteren kunnen we het helemaal vergeten, de komende dagen. Dit betekent dat op het braak liggende land het onkruid al maanden lang vrij spel heeft gehad. Met als gevolg dat de hele plak er momenteel prachtig bijligt:


Mosterd

Alles is overwoekerd door een manshoog, geel bloeiend onkruid, wat ze hier mosterd noemen. Levert wel een mooi plaatje op!

zondag, september 10, 2006

Lente!

Eindelijk hebben we ons normale leventje weer kunnen opvatten, na al dat gedoe met water. Niet dat we daar nu helemaal vanaf zijn, maar nu is het geduldig afwachten tot het grondwaterpeil daalt. En dat gebeurt ook wel, maar heel traag, een paar millimeters per dag. De gastenhuisjes kunnen we nog niet verhuren, want de septische tank staat nog helemaal vol water. In eerste instantie pompten we hem elka dag leeg, maar dan was hij de volgende dag weer helemaal vol. Sinds we hoorden dat bij verschillende mensen de septische tank spontaan uit de grond naar boven is gekomen (vanwege de hoge grondwaterspiegel), durven we niet meer te pompen. Geduldig afwachten maar.

Inmiddels hebben we wel een grote achterstand opgelopen met het onderhoud van de tuinen, en daar is de afgelopen week met man en macht aan begonnen. Want de lente is hier begonnen, en alles, dus ook het onkruid, begint volop te groeien. En te bloeien, getuige de volgende foto’s:


Orchideeën (1)


Orchideeën (2)


Lavendel


Ranonkel (1)


Ranonkel (2)


Aronskelk (heet hier Varkoor)


Lampenpoetser Callistemon


Gouemargrietjie Euryops pectinatus


Clivia

Verder valt er niet veel te melden, alleen dat we eind december al heel behoorlijk beginnen vol te lopen met boekingen voor de huisjes. Tot de gasten die we rond die tijd verwachten behoort ook nog familie: Wim en Annie van Happen sluiten een Zuid Afrika rondreis hier af met een weekje Mallowdeen Gardens. En op 4 oktober a.s. verwachten we Rita’s moeder. Nog een goeie 3 weken om me geestelijk en mentaal voor te bereiden…

zondag, september 03, 2006

Wij worstelen en denken boven te komen

Gelukkig is het bijna de hele week droog gebleven. Rond het huis was het water vrij snel weggetrokken, wel ontdekten we dat één van de vier oude wijnkelders onder de garage helemaal volgelopen was. Die is al weer leeggepompt, alleen moeten we nog uitvinden waar het water binnengekomen is. De dam van de buurman loopt nog steeds over, maar de hoeveelheid water wordt nu dagelijks minder.

Met de situatie bij het woonhuis goed onder controle zijn we bij de gastenverblijven gaan kijken. Het zag er niet rooskleurig uit, allebei de gastenhuisjes stonden met hun fundering onder water, overal was grond verzakt, en het grondwater wilde maar niet wegtrekken. Met man en macht zijn we een bezinkput gaan graven tussen beide huisjes in, om te proberen via sloten het water bij de huisjes weg te krijgen.


sloten (1)

Dwars door pas aangelegde tuinen werd de zaak weer opengegooid in een poging om al dat water bij de fundering weg te houden.


sloten (2)

En een keer of drie per dag de zinkput leegpompen. Op dit moment zijn we zover dat het nog maar ééns per dag hoeft.

Pas afgelopen woensdag was het mogenlijk om bij de septische tank (de beerput) van de gastenverblijven te komen. We hadden al gezien dat de grond erom heen behoorlijk verzakt was, en ontdekten dat de tank zelf helemaal volgelopen was met water. En ook hier weer werd de pomp ingezet, maar door de hoge grondwaterstand loopt hij steeds weer vol. Tot op de dag van vandaag moeten we hem dagelijks leegpompen.


pompen bij de septische tank

Maar ondertussen, door schade en schande wijs geworden, weten we wel waar we onze zwakke plekken hebben ten opzichte van overvloedige regenval. Er is een soort van nieuw Deltaplan ontwikkeld voor Mallowdeen Gardens, en we zijn al een heel eind op weg met de uitvoering. We zijn begonnen vóór aan de weg met het opwerpen van een wal om te voorkomen dat water vanaf de weg op onze inrit terecht komt. Dan is er over de gehele lengte van de inrit een geul gemaakt die het water van de hoger gelegen abrikozenplantage van de buren in goede banen moet leiden.


sloot oprit

Om wateroverlast bij de gastenverblijven in de toekomst te voorkomen, zullen er nog honderden meters diepe sloten gegraven moeten worden. We staan voor de keuze of we dit door ons personeel laten doen, of dat we een graafmachine inhuren. De standaard Zuid Afrikaanse oplossing voor dit probleem is: niks doen. De laatste keer dat het hier zó geregend heeft is 1981, dus de kans dat we dit nog eens meemaken is klein. Maar wij Nederlanders zitten blijkbaar toch iets anders in elkaar. Wij willen dit nooit meer meemaken, en nemen maatregelen. Overigens is een graafmachine momenteel geen optie: enerzijds omdat ze allemaal besproken zijn, anderzijds omdat ze hier momenteel niet op het drassige land kunnen.

Rita had problemen van een heel andere aard. Juist vóór de regens kwamen hadden we alle gastenverblijven bezet, en er zij zat met met een was van hier tot ginder. Die in eerste instantie met geen mogelijkheid droog te krijgen was. Het is nu al een aantal dagen droog gebleven, dus de achterstand is inmiddels ingehaald. Maar we zijn er inmiddels wel achtergekomen dat er een grotere wasmaschine en een wasdroger zullen moeten komen. We hebben een aanvraag binnen gekregen voor al onze accommodatie, afgelopen weekend. Hebben we af moeten wijzen, niet alleen omdat ons hoofd er niet toe stond, maar ook vanwege de wateroverlast. Als er iemand baalde, de afgelopen week, dan was het Rita. Ik kon mijn frustraties behoorlijk uitleven bij de diverse graafwerkzaamheden, waarbij ik het zelfs gepresteerd heb om ons vader zijn steekschop kapot te steken op klippen.

Gelukkig zijn we nu zover dat we stil aan weer een beetje opbouwend te werk kunnen gaan. Zo heb ik afgelopen week een z.g. chlorinator geïnstallerd bij ons zwembad. We wisten al dat het onderhoud van een zwembad nogal wat arbeid en chemicaliën kost. We hebben geopteerd voor een oplossing die enerzijds milieuvriendelijk is en anderzijds kostenbesparend is op de lange termijn. Ik ga er geen lang verhaal over maken, maar wij hebben een apparaat wat zelf chloor aanmaakt van zwembadwater wat zout bevat.


chlorinator

Gisteren hebben we (volgens de gebruiksaanwijzing) 500 kg zout in ons zwembad (+/- 90.000 liter) opgelost, en het lijkt te werken. Kosten van het zout: +/- 5 Euro per honderd kilo, ik snap eigenlijk niet waarom heel Europa dit soort dingen niet gebruikt. Milieuvriendelijk, kostenbesparend, en vorstbestendigheid zijn eigenschappen die de Europeesche zwembadbezitter toch wel zouden moeten aanspreken.

Wij gaan de korte broeken uit de kast halen, want volgens de weervoorspellers gaat het hier vanaf morgen 25 graden of meer worden!