Herfst

Vandaag is de herfst begonnen. Maar de regenjassen hebben we voorlopig nog maar even niet voor de dag gehaald. Gisteren zijn we voor het eerst sinds weet ik hoeveel jaren bij Leo en Sanja op de koffie geweest, en het was ergens in de buurt van de 36 graden. Daags van tevoren (maar ja, toen was het dus nog zomer) zelfs 39 graden.



Het is hier dus nog steeds behoorlijk warm, maar het lijkt erop dat we de komende week terug gaan naar temperaturen onder de dertig graden. En al weken kijken we uit naar een rustig weekend zonder gasten, maar voorlopig roept de plicht! Vandaag was het hier een nationale feestdag, dus we hadden een lang weekend. Met als gevolg dat we weer helemaal vol zaten (en met miniem personeel de zaak draaiende moeten zien te houden!).



Zo ziet er hier de eerste herfstavond uit.
Morgen gaan we olijven plukken.

Uiteraard stond de vorige week in het teken van arriverende familie:



Afgelopen donderdag arriveerden de honden Djoeke en Tesca gezond en wel, en een uitvoerige wederzijdse besnuffelsessie met Saartje en Koos volgde. Gelukkig kunnen de honden het uitstekend met elkaar vinden, maar tussen Tesca en onze katten was het al snel compleet oorlog. Gelukkig zijn de onlusten inmiddels de kop ingedrukt door Tesca aan de lijn te houden als ze bij ons is.



Inmiddels is Sanja ook gearriveerd, dus de hele familie van de Sande / Houpst is goed aangekomen! Ze vliegen overigens ook al weer spoedig uit: aanstaande vrijdag verhuizen ze naar hun tijdelijke huurwoning in het nabijgelegen (+/- 20 km) Montagu.

Ondertussen maken we hier duidelijk een verandering in het weerpatroon door: Toen Leo hier ruim een week geleden arriveerde was het hoog zomer, met temperaturen rond de 40 graden. Sinds een aantal dagen zijn de temperaturen zo'n 10 graden gedaald, de avonden zijn duidelijk koeler geworden: het is weer voorbij die mooie zomer! Zo dramatisch is het gelukkig niet: we kunnen ons verheugen op een een paar maanden zéér aangename temperaturen (bovenste helft van twintig), en langzaam maar zeker verschuiven we onze aandacht weer naar het tuinieren.

En het boeren: Er hangen dus nogal wat olijven aan de bomen, en vorige week heb ik een drietal olijven-producenten hier in de buurt benaderd. De korte versie van de uitslag is dat ze allemaal onze olijven willen afnemen. De langere versie ga ik proberen om de komende weken uit de doeken te doen, want het was een heel leerzaam proces om met wat olijven in mijn broekzak op pad te gaan en daags daarna met iemand die in 2008 de prijs in ontvangst mocht nemen voor het produceren van wereldwijd de beste olijfolie, langs onze boompjes te wandelen (en van alle kanten in bedekte termen gewezen worden op onze beginnersfouten).

De scherpe randen van de zomer zijn er dus wel af, de (soms extreem) hoge temperaturen van Januari en Februari hebben we nu echt wel gehad. Wat bloemen betreft zijn die twee maanden bij ons minder interessant. Maar er is hier altijd wel iets wat dankbaar bloeit, en in dit geval waren het de aloë.



Nu begint er steeds meer kleur in de tuinen te komen, en we zijn heel blij dat de Strelizia's, na een moeizame start, uiteindelijk toch hebben besloten om het hier leuk te vinden.



Ze staan bijna allemaal in knop, een paar staan al helemaal in bloem.

Daklozenopvang

Wij rollen hier zo van 't één in 't ander: Amper begint de toestroom van Europese toeristen af te nemen, en gelijk zitten we alweer in een andere discipline van huisvesting: daklozenopvang. In dit geval handelt het zich om (ex-)Helmonders, tja, wat moeten we daar verder over zeggen! In dit geval heeft het niks te maken met de Roma, en ze hebben voor zover wij weten geen banden met de families Weber (waarvan ik nog 5 gulden te goed heb, dit in verband met een auto die ik omtrent 1970 aan hun verkocht heb voor 7,50 gulden, en toen hadden ze geen wisselgeld, dat zouden ze nog komen brengen...) en/of Pruimeboom. En ja: hoe vertellen we het onze katten? En ons personeel: als we vertellen dat we hier twee (ex)leerkrachten hebben, dan sjouwt niemand meer met een ladder rond!

Nee, broer Leo en Sanja hebben hun huis in Helmond verkocht, en gaan hier een nieuw bestaan opbouwen.



Leo logeert hier momenteel en is druk bezig met het vinden van (tijdelijk) onderdak voor de hele familie: Sanja en de honden arriveren later deze week.

De overgang moet groot geweest zijn: hier hebben we al weken lang temperaturen gehad van hoog in de dertig, met uitschieters tot in de 40 graden. En elk jaar ontstaan er in dit soort van omstandigheden wel branden in de ons omringende bergen.



Deze brand is al bijna een week aan de gang, maar gelukkig is hij ver genoeg (20 - 30 kilometer) van ons vandaan.

Iets wat mij (Wim) de komende dagen bezig gaat houden is het feit dat we dit jaar zoveel olijven hebben (niet alleen van de oude bomen langs de inrit, maar ook van de 2 ha stekjes die we 3,5 jaar geleden geplant hebben), dat we ze willen verkopen. En voor eigen gebruik gaan we er natuurlijk ook weer een hoeveelheid preserveren.