Uiteraard stond de vorige week in het teken van arriverende familie:
Afgelopen donderdag arriveerden de honden Djoeke en Tesca gezond en wel, en een uitvoerige wederzijdse besnuffelsessie met Saartje en Koos volgde. Gelukkig kunnen de honden het uitstekend met elkaar vinden, maar tussen Tesca en onze katten was het al snel compleet oorlog. Gelukkig zijn de onlusten inmiddels de kop ingedrukt door Tesca aan de lijn te houden als ze bij ons is.
Inmiddels is Sanja ook gearriveerd, dus de hele familie van de Sande / Houpst is goed aangekomen! Ze vliegen overigens ook al weer spoedig uit: aanstaande vrijdag verhuizen ze naar hun tijdelijke huurwoning in het nabijgelegen (+/- 20 km) Montagu.
Ondertussen maken we hier duidelijk een verandering in het weerpatroon door: Toen Leo hier ruim een week geleden arriveerde was het hoog zomer, met temperaturen rond de 40 graden. Sinds een aantal dagen zijn de temperaturen zo'n 10 graden gedaald, de avonden zijn duidelijk koeler geworden: het is weer voorbij die mooie zomer! Zo dramatisch is het gelukkig niet: we kunnen ons verheugen op een een paar maanden zéér aangename temperaturen (bovenste helft van twintig), en langzaam maar zeker verschuiven we onze aandacht weer naar het tuinieren.
En het boeren: Er hangen dus nogal wat olijven aan de bomen, en vorige week heb ik een drietal olijven-producenten hier in de buurt benaderd. De korte versie van de uitslag is dat ze allemaal onze olijven willen afnemen. De langere versie ga ik proberen om de komende weken uit de doeken te doen, want het was een heel leerzaam proces om met wat olijven in mijn broekzak op pad te gaan en daags daarna met iemand die in 2008 de prijs in ontvangst mocht nemen voor het produceren van wereldwijd de beste olijfolie, langs onze boompjes te wandelen (en van alle kanten in bedekte termen gewezen worden op onze beginnersfouten).
De scherpe randen van de zomer zijn er dus wel af, de (soms extreem) hoge temperaturen van Januari en Februari hebben we nu echt wel gehad. Wat bloemen betreft zijn die twee maanden bij ons minder interessant. Maar er is hier altijd wel iets wat dankbaar bloeit, en in dit geval waren het de aloë.
Nu begint er steeds meer kleur in de tuinen te komen, en we zijn heel blij dat de Strelizia's, na een moeizame start, uiteindelijk toch hebben besloten om het hier leuk te vinden.
Ze staan bijna allemaal in knop, een paar staan al helemaal in bloem.
dinsdag, maart 15, 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten