skip to main |
skip to sidebar
willen we iedereen hartelijk bedanken voor de kerstgroeten die langs verschillende kanalen binnenkwamen. We hebben zelfs al een stuk of 10 ambachtelijk geschreven en bezorgde kaarten gekregen, vorig jaar kwamen die voor het overgrote deel in Februari aan. December is sinds 1999 met name voor Rita altijd een beladen maand geweest, en het feit dat haar moeder vorig jaar om deze tijd nog hier was, speelt deze keer ook een grote rol. Diezelfde maand leek niet zo lang geleden ook nog behoorlijk tegen te vallen wat bezoekersaantallen betreft, maar inmiddels is dat radicaal veranderd: we draaien zakelijk gezien de beste december-maand ooit! Niet dankzij Europese toeristen, die zien we dit seizoen maar mondjesmaat, maar veel meer Zuid Afrikaners komen deze zomer langs. Voornamelijk last-minute boekingen, korte verblijven, en een berg werk! Deze maand zijn we echt de hele dag alleen maar bezig met alles wat met gasten te maken heeft.
En vorige week was het weer de tijd van de functioneringsgesprekken en bonussen. Wat de dames betreft was dat simpel, we zijn heel tevreden met hoe Poppie en Clara hun werk doen, en zij gingen dan ook met een stevige bonus naar huis. Bij de (tuin)mannen lag de situatie een beetje anders: twee hadden afgelopen jaar een "laatste schriftelijke waarschuwing" ontvangen, wat bij ons een behoorlijk negatieve invloed heeft op de bonus. Daarbij kwamen nog een 20-tal dagen afwezigheid (meestal 's maandags) zonder opgaaf van reden, en vaker te laat komen als op tijd, betekende dat de bonussen voor de mannen duidelijk lager uitviel. Eén van de mannen verscheen de volgende dag niet op het werk, de dag daarop wel, om te vertellen dat hij ontslag nam. We hebben dus nog 2 tuinmannen over, en afgelopen woensdag, na het lange Kerstweekend, kwam er niemand in. Op donderdag kwam één van de twee, vandaag waren ze er zowaar allebei. Wij hebben het eigenlijk helemaal gehad met ze, maar de materie is ingewikkeld: kom ik nog wel eens op terug.
Het is hier echt niet alleen kommer en kwel, we genieten dagelijks van prachtig weer, gezellige gasten, en ook van de Radio2 Top2000: via de laptop, die we overal mee heen sjouwen luisteren we de hele dag naar de muziek waar we mee opgroeiden. En nu we het toch over muziek hebben, ergens rond 1970 zijn Rita en ik voor het eerst naar het Concertgebouw in Amsterdam geweest, naar het concert van een nieuwe Amerikaanse band: The Eagles. Nu hebben we kaartjes voor een concert van diezelfde Eagles, in het stadion van Kaapstad, op 4 April, en we kijken daar erg naar uit. Oh ja, en die Bekende Nederlander is inmiddels ook hier geweest, en het contact was hartstikke leuk,
het zou me niet verbazen als we die hier nog wel eens vaker zien!
... maar daar zijn we inmiddels wel aan gewend, en, wat nog belangrijker is, daar maken we ons niet echt druk over. Zoals gewoonlijk zijn het onverwachte omstandigheden die de voortgang van onze plannen beïnvloeden, in dit geval o.a. een breuk in onze waterleiding. Als we het over onze waterleiding hebben, dan praten we over een ondergronds netwerk van pijpen, ruim een kilometer lang, veel dikker als een regenpijp, nog gedeeltelijk uitgevoerd in asbest. En juist dat gedeelte asbest leverde grote problemen op: regelmatig barst zo'n pijp, en de reparatie ervan is arbeidsintensief en duur. We hebben in het verleden al het grootste gedeelte van die asbest pijpen vervangen door PVC, maar er ligt nog een stuk van ruim 60 meter midden onder de tuin aan de voorkant van ons huis. Anderhalve week geleden ging het weer fout: de asbest pijp barstte kapot. We hebben gelijk besloten om hem helemaal te vervangen, en dat is inmiddels gebeurd. Aanvankelijk zou hier een graafmachine voor ingeschakeld worden, maar er was alleen de keuze tussen een grote en een heel grote machine, en toen hebben we maar besloten om zelf een sleuf te maken. We hebben inmiddels al een redelijke ervaring met de schade die grote graafmachines in een tuin aan kunnen richten.
Het karwei is inmiddels geklaard, en de sleuf waarin de nieuwe PVC waterleidingspijp ligt (de rode lijn) is amper meer te zien.
De schade aan de tuin is echt miniem, maar het heeft ons wel een week werk gekost!
En dan is er (gelukkig!) ook nog zoiets als gasten, die aandacht vragen en uiteraard ook krijgen. Want de eerste 3 maanden (september, oktober en november) mochten dan erg rustig zijn (30% minder in vergelijking met diezelfde maanden vorig jaar), december gaat qua omzet ongeveer op hetzelfde uitkomen als vorig jaar, waar we heel tevreden mee zijn. Maar we merken toch duidelijke verschillen met voorgaande jaren op: het aantal Europese gasten is in verhouding een stuk minder.
Waar het wel goed mee gaat is het fruit bij ons, en trouwens in de hele streek.
Dit is onze pruimenboom, hij hangt werkelijk helemaal vol, en regelmatig gaan dozen vol mee met ons personeel. 
We geven niet alles weg, vanmiddag heeft Rita nog ruim 15 potjes pruimenjam gemaakt, die gaan de voorraadkast in waar al de nodige zelfgemaakte abrikozen-, aardbeien-, frambozen- en zwarte bessen-jam staat, en waar binnenkort nog kersen en perziken bijkomen.
De druiven doen het geweldig dit jaar, maar dat zegt wat ons betreft nog niet alles: in voorafgaande jaren waren de vogels ons meestal voor...
De artisjokken oogsten we niet, we vinden de bloemen te mooi,
en ook met de olijven gaat het prima!
En al mag dan de vooruitgang in de projecten niet zoals gepland zijn, we doen wat we kunnen, en... morgen is er weer een dag!
P.S.: Eigenlijk zouden we gisteren en vandaag voor het eerst een Bekende Nederlander als gast hebben. Dit is vooralsnog niet doorgegaan, maar gaat nu later deze maand gebeuren!
