Veranderingen met een staartje

Vorige maand vertelden we al dat de boerderij naast ons, Rusticus, een nieuwe eigenaar heeft gekregen. Vorige week heeft hij hier samen met zijn vrouw (Willem en Makkie) 2 nachten gelogeerd, waardoor we hen beter hebben leren kennen, uiteraard tijdens het ontbijt, maar er waren nog meer gesprekken. Ze worden overigens niet onze nieuwe buren, ze gaan bouwen in het Klaasvoogds Nature Reserve, en zijn zwager met zijn vrouw (Johannes en Retha) hebben inmiddels hun intrek genomen op Rusticus. En zij zijn dus onze buren:, we hebben inmiddels uitgebreid kennis gemaakt via etentjes over en weer, ze zijn om en nabij van onze leeftijd, en dat was allemaal heel gezellig. Rita heeft Retha inmiddels al geïntroduceerd bij de tuinclub in Montagu, en gaat binnenkort samen met haar naar de school hier op Klaasvoogds, want Retha is er ook in geïnteresseerd om een vrijwillige bijdrage te leveren aan de gemeenschap hier.

Dus met onze nieuwe buren zit het wel goed, maar de nieuwe eigenaar, dat lijkt een ander verhaal te worden. Wat is het geval: Willem (tot voor kort heb ik altijd positieve gedachten gehad bij die naam...)  is vastbesloten om een ontsluitingsweg voor onze achterbuurman aan te leggen over de damwal die aan ons perceel grenst. Voor de mensen die hier de situatie kennen: een weg over de damwal naast onze tunnel. 

Wij zijn altijd in de veronderstelling geweest dat de grens met Rusticus over het midden van die damwal lag, maar de nieuwe eigenaar heeft alles opnieuw op laten meten en het blijkt nu dat de grens naast de damwal loopt en helemaal van hem is. We hebben vorige week meerdere gesprekken gehad met Willem, maar hij lijkt geen gehoor te geven aan onze talloze bezwaren, voornamelijk:

• inbreuk van privacy voor onze gasten, met name wat betreft het Appartement;
• verlies aan natuurschoon (vele bomen zullen moeten wijken), wat ook een negatieve invloed zal hebben op de vogelstand;
• waardevermindering van ons perceel;
• overlast / veiligheidsrisico door onbevoegd verkeer.

Vooralsnog  houdt Willem vast aan zijn voornemen en moeten we rekening houden met iets wat we echt absoluut nooit verwacht hadden, een weg vlak naast ons. Zoiets bevordert onze nachtrust niet echt, met name omdat we in de 8 jaar dat we nu hier zijn, dit soort problemen meestal worden opgelost door er met elkaar over te praten, elkaars standpunten te respecteren, en naar een oplossing te zoeken waarmee iedereen kan leven. Het is zelfs zo dat we informatie hebben ingewonnen om rechtsstappen te ondernemen, maar die optie is vooralsnog afgevallen. En een korenwolf kennen ze hier ook niet. Kortom, wij zijn niet blij met deze ontwikkeling, om het maar eens zacht uit te drukken. En wat hiervan eventueel de consequenties kunnen worden.

Maar er is gelukkig ook positiever nieuws: 

• we hebben inmiddels de jaarlijkse controle van de Tourism Grading Council weer gehad, en dat is allemaal vlekkeloos verlopen: de vier sterren hebben we weer voor het komende jaar, en deze keer waren er geen op- of aanmerkingen. Vorig jaar kregen we te horen dat alle kamers kaptafels met spiegel moesten hebben, en aan die voorwaarde hebben we braaf voldaan:
  
  
  
  de kaptafel in het Appartement,
  
  
  
  idem dito in de huisjes. Met name de stoeltjes, een idee wat spontaan bij ons tweetjes opkwam, vinden we wel origineel. De rest is "eigen timmer".

• Ook nog een inspectie gehad van het Ministry of Labour, oftewel hoe het hier zit met de arbeidsomstandigheden. Dat was best wel een gedegen controle, waarbij wij moesten aantonen en bewijzen overleggen met betrekking tot:

1. Uiteraard of we voldoende betalen,
2. de manier waarop aanwezigheid wordt bijgehouden,
3. wanneer en hoe er betaald wordt, en hoe de salarisstrook eruit ziet,
4. de arbeidscontracten,
5. afdracht van sociale premies,
6. ongevallenverzekering voor het personeel,
7. veiligheidszaken zoals brandveiligheid (worden de brandblussers elk jaar nagekeken?),
   
   De inspectie werd afgesloten met een interview van het personeel. Alles bleek ook hier weer helemaal ok.

Verder wil het hier met de zomer nog niet echt op gang komen, maar dat is betrekkelijk: temperaturen zijn vaak boven 20 graden, best veel zon, en ik ben vandaag toch weer behoorlijk bijgekleurd. Maar we hebben nog steeds wekelijks te maken met koufronten die regenbuien veroorzaken. Als ik praat over koufronten: dan zakt hier de temperatuur naar 15 graden. Komende dagen krijgen we weer zoiets, een teken dat de zomer nog niet gearriveerd is. De temperatuur van het het zwembad schommelt tussen de 22 en 24 graden: voor ons is dat nog levensbedreigend.


En vogeltjes fotograferen blijft hier leuk (en kinderlijk eenvoudig):

Brownhooded Kingfisher (een van de vier soorten ijsvogels die we hier regelmatig zien)

Cape Bulbul