zondag, oktober 10, 2004

Komkommertijd

Eigenlijk hebben we niet zoveel te melden. We komen er meer en meer achter dat dingen hier meer tijd vergen als we gewend zijn. De onderhandelingen met de 2 overgebleven aannemers zitten in een laatste fase en zouden binnen een paar dagen afgerond moeten zijn. Maar we zijn een beetje voorzichtig geworden, een paar dagen kan hier zomaar een paar weken worden. Het is voor ons ontzettend wennen hoe men hier met afspraken omgaat. Terwijl wij ons leven toch nooit zo strikt door een agenda lieten bepalen. Over een agenda gesproken, die hebben we intussen gewoon helemaal afgeschaft. Dat werkt hier niet. Een paar voorbeelden:
Toen we in het huurhuis trokken, constateerden we een aantal mankementen, en die hebben we keurig op papier gezet en gepresenteerd aan de makelaar via wie we het huis huren. Vervolgens hoor je niets tot je zelf belt, en dan komt de mededeling dat morgen de loodgieter (bij voorbeeld) komt. Dan vragen we hoe laat die man komt, en dan komt er een vaag antwoord, zo van ‘het zou wel eens in de middag kunnen worden’. Dus wij blijven braaf thuis, maar er daagt niemand op. De volgende morgen maar weer in de telefoon geklommen, en dan krijg je precies hetzelfde verhaal, hij komt, maar wanneer weten we niet precies. Dus maar weer thuis gebleven, en weer niets. Uiteindelijk komt hij een keer, en dan blijkt hij iets moet bestellen, of dat hij de elektricien erbij moet halen, of dat het te laat is om eraan te beginnen, etc. We hadden een lijst van 12 mankementen, en tot op heden zijn er nog steeds een paar niet of maar half opgelost.
Voorbeeld 2: Op het moment dat de container aankwam, werd het tijd om een inboedelverzekering af te sluiten, en een WA-verzekering hadden we ook nog niet, en rond die tijd kregen we ook nog de mededeling dat onze ziektekostenverzekering geweigerd was, dus het leek ons wel een goed idee om een ter goeder naam en faam bekendstaande verzekeringsagent in de hand te nemen. We hebben minstens 5 keer een afspraak gemaakt, die telkens weer op het laatste moment afgezegd werd, maar uiteindelijk hebben we vorige week iemand over de vloer gehad. Niet dat we nu verzekerd zijn, maar het begin is gemaakt…
Voorbeeld 3: We hadden een aantal aannemers uitgenodigd om te praten over onze bouwplannen etc. Er stond er een gepland op 3 uur ’s middags, en hij verscheen om 11 uur ’s morgens. Hij zit overigens nog steeds in de race.
De moraal van dit verhaal: het heeft hier weinig of geen zin om op een afspraak te maken op langere termijn. Het heeft ook weinig of geen zin om voor een afspraak thuis te blijven, gewoon zorgen dat iedereen je mobiele telefoonnummer heeft en
verder je gang gaan. Je hoort het wel. De meeste afspraken worden gewoon gemaakt op basis van komt het nu uit of komt het nu niet uit. Heerlijk.
Probleem is dat we nu verjaardagen gaan vergeten, enerzijds omdat we niet meer in de agenda kijken, anderzijds omdat we nog geen verjaardagskalender hebben opgehangen.

Geen opmerkingen: