Het hoogste punt is bereikt!

Afgelopen maandag is er begonnen met de dakconstructies van de twee gastenhuisjes. Die constructie bestaat uit vier lange palen die op de hoeken van een huisje geplaatst worden, en boven in de nok bij elkaar komen. Plan A was om met mankracht die palen op hun plaats te krijgen.


plan A

Dat plan is jammerlijk mislukt, de palen wegen elk ongeveer 250 kg, en dat was toch iets teveel. Maar daar zijn ze wel de hele maandag mee bezig geweest!

Dinsdag zijn Rita en ik naar Kaapstad geweest. Dit had te maken met het subsidieverhaal: we hebben nu de officiële aanvraag voor subsidie ingediend bij het ministerie. Over 6 tot 9 maanden weten we of we in aanmerking komen, en als dat positief uitvalt, dan kunnen we daar over 2 tot 5 jaar van profiteren. Duidelijk een lange termijn project. Toen we ’s avonds thuiskwamen zagen we tot onze blijde verbazing dat er vandaag wél succes geboekt was, op allebei de huisjes lagen de balken op hun plaats. De aannemer was zo slim geweest om een kraan in te huren, en toen was het zo klaar.


het hoogste punt is bereikt

En dat hebben we met de bouwvakkers op bescheiden schaal gevierd, met cola en cake.

De rest van de week is men bezig geweest om de dakconstructies af te maken, zodat volgende week de rietdekkers aan de gang kunnen.


boonstaken

Die boonstaken (daar doen ze mij sterk aan denken) zijn bedoeld als een soort van panlatten, maar dan in ons geval niet voor pannen, maar om het riet aan vast te binden.


nog meer boonstaken

Woensdag en donderdag zijn we in de kweektunnel bezig geweest. We hebben ook hier weer een soort fijn steenslag (“klipgruis”) gebruikt als vloerbedekking, en van links naar rechts en van voor naar achter draden gespannen waar volgende week het besproeiingssysteem aan moet komen hangen.

Woensdag middag keerden de gasten van een paar weken geleden terug na een reis van ruim 5000 km door Zuid Afrika. Ze wilden hun laatste nacht bij ons doorbrengen. Gezellig samen eten gekookt en alle belevenissen aangehoord. De volgende morgen vertrokken ze weer richting vliegveld, en zitten inmiddels weer in Son.

En toen begon het gedonder in de glazen. Vrijdagmiddag kregen we een onweersbui over ons heen zoals we het nog niet meegemaakt hadden. Binnen de kortste keren zaten we weer zonder electriciteit, maar dat was na een paar gelukkig weer opgelost: om een uur of 7 ’s avonds begonnen de lampjes weer te branden, maar niet zo sterk als normaal. Gelukkig wel voldoende om eten te koken. Zaterdagmorgen was alles weer normaal, maar toen merkte Rita dat de diepvries helemaal ontdooid was. Vlug de oude diepvriezer van ons moeder uit de schuur gehaald en van het meeste stof ontdaan en aangezet. Onze diepvries was inmiddels zo heet als een kachel en hebben hem dus maar uitgezet. Op zaterdag opnieuw een onweersbui. Ditmaal sloeg de bliksem in op een elektriciteitspaal bij onze buren, en ditmaal was het onze tv die niet meer werkte. Ook daarvan hebben we een reserve-exemplaar meegesjouwd, en die werd dus in stelling gebracht. Het goeie nieuws is dat er zoveel regen gevallen is dat we voorlopig over voldoende drinkwater beschikken voor onszelf, onze gasten, ons personeel, en de bouwvakkers: onze regenwatertank (2500 liter) is nagenoeg vol.
Vandaag hebben we onze diepvries weer eens aangezet, en hij lijkt te werken. Ook onze tv heb ik weer aan de praat gekregen, hij bleek niks te mankeren, alleen waren alle instellingen verloren gegaan.
Vanmorgen stond één van onze werknemers aan de deur, in duidelijk beschonken toestand. Of hij wat geld kon lenen om eten te kopen. Gisteravond om 5 uur heeft hij zijn salaris ontvangen, en dat is waarschijnlijk gelijk helemaal opgegaan aan drank. We hebben hem niks gegeven (hij heeft al een lening uitstaan bij ons), wel gaan we morgen met hem om de tafel zitten om te kijken hoe we hem op het rechte spoor kunnen krijgen.

Of we het hier nog steeds leuk vinden? Jazeker, hier gebeurt nog eens iets! Zeker ook omdat we zoveel positieve reacties krijgen op wat we hier aan het doen zijn. De huisjes en het zwembad beginnen vorm te krijgen, en iedereen vindt het prachtig. En wijzelf ook. En als we al (of zelfs maar een gedeelte van) onze plannen kunnen verwezenlijken, dan wordt het nog véél mooier!

Tot slot nog even iets over onze nieuwe internetverbinding: werkt als een tierelier! Ondanks stormen en onweer hebben we de laatste weken een betrouwbare en redelijk snelle verbinding. Ook het (gratis) telefoneren via internet verloopt vlekkeloos!