De geschiedenis herhaalt zich.

Terugkijkend op de weblog van november 2004, moet ik constateren dat de geschiedenis zich werkelijk heeft herhaald:

• Toen was het inééns zomer, ook nu is dat het geval, temperaturen van ruim boven de 30 graden!
  
• Toen hadden we een fikse tegenslag te verwerken; nu ook!

Wat is er namelijk het geval: Afgelopen maandag hebben we besloten om alle bouwactiviteiten m.b.t. de vakantiehuisjes te staken, voorlopig althans. Hoekom? (Wij zitten nu dus op Afrikaanse les, en hebben inmiddels geleerd dat ‘waarom’ in het Nederlands overeenkomt met ‘hoekom’ in Afrikaans.)

Op die bewuste dag hebben we contact gehad met de persoon die de wijziging van de bestemming van ons perceel van agrarisch naar recreatie goed moet keuren. Hij had op zijn bureau voor zich liggen:

• Onze aanvraag, een boekwerk van bijna honderd pagina’s;
  
• Rapporten van allerlei instanties die zich hier ook mee bemoeien: de gemeente Robertson, de Waterraad, Milieu-instanties, ministeries van energie en van wegen, en ga zo nog maar even door.

Hij vertelde ons dat, alvorens zijn handtekening te zetten, hij ter plaatse wilde komen kijken, want hij had om een of andere (ons onbekende) reden de indruk gekregen dat wij hier een compleet nieuw vakantiedorp aan het bouwen waren. Uiteraard mag hij komen kijken, wij doen niets illegaals, en dan kan hij met eigen ogen zien dat het zich hier om een heel kleinschalige vakantie accommodatie handelt. Ook adviseerde hij om de bouwactiviteiten te stoppen totdat hij terplekke is geweest, hij wil eind deze maand komen.

Nu is het zo dat we een bouwvergunning hebben, en hij kan ons niet verhinderen om de hele zaak af te bouwen. Maar hij is wel degene die ons toestemming moet geven om de huisjes daadwerkelijk te verhuren als vakantiehuisjes. We hebben dan ook besloten om aan zijn wens te voldoen en zijn gestopt met bouwen. Hopelijk houdt hij zijn woord en komt spoedig opdagen voor zijn inspectie.

Want dit brengt uiteraard nogal wat complicaties met zich mee. Zo zou maandag een ploeg rietdekkers beginnen, die hebben we terug naar huis moeten sturen. En we weten nog niet precies wanneer we ze weer nodig hebben. De aannemer zat van het ene op het andere moment zonder werk (zo ook zijn 10 man personeel). De grote vakantie (begint hier half december) nadert met rasse schreden, dus we kunnen het wel vergeten om vóór die tijd klaar te zijn.

David, de aannemer hebben we een aantal nieuwe karweitjes gegeven:

• Hij gaat een carport maken;
  
• Twee pergola’s gaat hij overdekken met schaduwdoek;
  
• Hij gaat een 10-tal tafels maken die in de kweektunnel moeten komen.

Ook heeft hij een karweitje gekregen bij één van onze buren. Al met al kunnen we hem nog een week of 2 bezighouden.

Wijzelf proberen deze vertraging zoveel mogelijk van ons af te zetten door gewoon door te gaan waar we mee bezig waren. Rita is samen met de tuinmannen druk bezig geweest om weer een nieuwe border aan te planten.


Willem en Hans

Ikzelf ben druk bezig geweest in de tunnel om de besproeiing aan te leggen. Dat betekende ’s morgens, als het nog niet al te heet was, in de tunnel pijpen ophangen en sproeiertjes aansluiten, en ’s middags ergens in de schaduw de noodzakelijke loodgieterwerkzaamheden die nodig zijn om de watertoevoer te regelen.


Beregeningsinstallatie in de tunnel


De constructie van het kranen stelsel

Zo houden we ons lekker bezig en zijn ’s avonds bekaf, het voordeel daarvan is weer dat we heerlijk slapen. En nu maar hopen dat de vertraging niet al te lang duurt!