Zaterdagmorgen zijn de Kammers vertrokken naar hun volgende bestemming in Zuid-Afrika. Sinds lange tijd weer eens een weekend samen, en dat is toch ook wel heerlijk rustig. Zondagmorgen was het een beetje té rustig, want de hele morgen hebben we geen elektriciteit gehad. En dat betekent in ons geval dan ook meteen dat we geen stromend water hebben. Vorig weekeinde hebben we ook uren zonder stroom gezeten, en voorspellingen in de media duiden erop dat er in de komende paar jaren nog wel eens vaker dit soort storingen kunnen optreden. Dit heeft alles te maken met een voortdurende economische groei, waardoor ook de energiebehoefte stijgt. De elektriciteitscentrales draaien op volle capaciteit en als er problemen optreden is er geen reservecapaciteit. Hetzelfde geldt overigens (in iets mindere mate) voor de olieraffinaderijen. Met name de stedelijke gebieden hebben al kennis gemaakt met lege benzinepompen. Volgens een diepgewortelde Afrikaanse traditie wordt er nu pas begonnen met de bouw van nieuwe energie-installaties, aan vooruitdenken wordt hier niet gedaan. Voor ons betekent dit wel dat we er serieus over nadenken om een kleine noodstroomvoorziening aan te schaffen. Zodat we zonder elektriciteit toch stromend water hebben én een potje koffie kunnen zetten.
Tineke en Dick zijn de afgelopen week enthousiast begonnen met de aanplant van een nieuw grasveld. We gebruiken hiervoor graspollen die spontaan zo links en rechts op het land groeien. Die pollen (men noemt het hier ‘kweekgras’) worden gescheurd en om de 70 centimeter (ongeveer) geplant.
Zo wordt hier een gazon aangeplant
Rita en ik zijn voornamelijk druk geweest met stekken en zaaien, maar we hebben het eigenlijk de hele maand al een beetje kalm aan gedaan, met name ‘s middags. Februari is tot op heden een hete maand geweest, met temperaturen rond of boven de 30 graden. In de tunnel kunnen we alleen ’s morgens tot een uur of elf iets doen, daarna is het niet meer te harden. Buiten gaat het wel, ’s morgens, en soms in de late namiddag. Maar voor de rest zoeken we de schaduw op.
Maar we ruimen tegenwoordig ook tijd in voor een stevige ochtendwandeling, zo nu en dan. Deze keer hadden we als doel uitgekozen de Kranskop, een uitloper van de Langeberge, die dicht bij ons huis ligt
De Kranskop op de achtergrond
Aan de achterkant is een pad naar boven, was ons verteld. Het bleken vele kleine paadjes te zijn, met zo hier en daar een pijl die meestal in de verkeerde richting wees, maar we kwamen een heel eind.
Op weg naar de top van de Kranskop
We kwamen uit op het ‘zadel’ tussen de twee toppen, en hadden van daaruit een schitterend uitzicht over de vallei.
Mallowdeen Gardens vanaf de Kranskop
Het moet ook mogelijk zijn om op de hoogste top te komen. Die uitdaging bewaren we tot een volgende keer. Wel is het telkens weer prachtig om te zien wat de fauna verandert bij een paar honderd meter hoogteverschil. Er bloeien nog steeds protea’s, bolgewassen en succulenten. Deze laatste foto komt uit Dick’s camera, evenals de volgende:
Tineke tussen de protea’s
Deze foto is overigens genomen tijdens een wandeling die ze gemaakt hebben in de buurt van McGregor.
Over de nieuwbouw is nog het volgende te melden: De elektriciteit zit er in, de vakantiehuisjes zijn van buiten gestukadoord, van binnen gestukadoord behalve de badkamer. In die badkamers zijn de sleuven gefreesd voor het sanitair. Twee van de drie betonbalken van de ‘braaikamer’ zijn gestort, zodat volgende week daar ook aan de kap kan worden begonnen.
En we beginnen langzaam maar zeker vakantieplannen te maken. In eerste instantie dachten we aan een vliegreis naar exotische stranden, maar nu lijkt het een weekje Kaapstad te worden. We vinden het gewoon een heel gezellige stad, en hebben een aantal dingen nog niet gedaan. Zo is daar Robbeneiland, waar Nelson Mandela gevangen zat, de botanische tuinen van Kirstenbosch, en dingen waar ze in Robertson nog nooit van gehoord hebben: bioscopen, theaters, exotische restaurants, en ga zo maar door. We moeten de planning nog doorspreken met Tonny en Huib, die gaan Mallowdeen Gardens draaiend houden. Maar we lonken naar begin maart, mede omdat rond die tijd ene Bryan Adams dan een aantal concerten geeft, in de openlucht, jawel in diezelfde botanische tuin van Kirstenbosch!
zondag, februari 12, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wauwwww, wat een mooi uitzicht
vanaf de Kranskop en andersom!
groetjes
Ans
Een reactie posten