Goed Nieuws, Slecht Weer

De belangrijkste gebeurtenis was de inspectie van onze vakantieaccommodatie, die afgelopen donderdag plaatsvond. Er verscheen een afgevaardigde van Cape Town Tourism, vergezeld door de baas van het Toeristenbureau in Robertson. De man uit Kaapstad had een checklist bij zich, en die werd helemaal afgewerkt. Waar werd zoal op gecontroleerd:

• Algemeen:
  o Vergunningen
  o Aansprakelijkheidsverzekering
  o Hygiene, en of alles netjes is
  o Of datgene wat je zegt te hebben in je marketing-verhaal, ook werkelijk hebt
• Veiligheid:
  o Brandblussers
  o Kluisjes voor persoonlijke bezittingen
  o E.H.B.O. kennis en voorzieningen
• En zo kan ik nog wel even doorgaan:
  o Milieu (spaarlampen b.v.)
  o Staat van onderhoud (gebouwen en tuinen)
  o Inventaris/faciliteiten in slaapkamers, badkamers en keukens
  o Etc.

De uitkomst werd ons na afloop van de inspectie gelijk medegedeeld. Er waren geen op- of aanmerkingen, we waren met vlag en wimpel geslaagd! Dat was uiteraard een plezierige verassing, want zelf hadden we van tevoren wel een paar bedenkingen. Die bewuste checklist hadden we al een paar weken in ons bezit, zodat we ons goed voor konden bereiden. We gingen er van uit dat er minstens 2 punten zouden zijn waar we niet aan de vereiste standaard voldeden:

• Vergunningen: de wijziging van het bestemmingsplan is nog steeds niet rond;
• De afwezigheid van een hekwerk/afrastering rond het zwembad.

Wat dat laatste betreft: was geen probleem, omdat we alleen volwassen gasten accepteren, geen kinderen. Dat was een opsteker waar we niet op gerekend hadden, want dit punt heeft ons al de nodige hoofdbrekers bezorgd. De bouwverordening zegt dat een zwembad moet worden omgeven door een afrastering van 1,8 meter hoog. Hoe het nu precies zit, is ons nog niet helemaal duidelijk. Voorlopig doen we nog even niets, een tacktiek die hier soms heel goed werkt...
De grote verassing was echter de interpretatie van het vergunningen verhaal. Wij zitten ons al maanden (16!) druk te maken over een handtekening, en afgelopen donderdag kregen we te horen dat we gewoon als toeristenaccommodatie kunnen beginnen: zij gaan ervanuit dat als je de wijziging van bestemming aangevraagd hebt, je aan de gestelde eisen voldoet.

Wij moeten zelf ook nog even wennen aan het idee, maar met onmiddelijke ingang is Mallowdeen Gardens een feit. Bijna 2 jaar hebben we eraan gewerkt, alles is nu klaar, ingericht en aangekleed. Wel hebben we er een fles bubbeltjesnat op gedronken, samen met Sanja en Leo.

Uiteraard zijn hierdoor een aantal zaken in een stroomversnelling terecht gekomen. We zijn druk bezig om onze website http://www.mallowdeen.com/ op te laten nemen in een aantal internet-gidsen waar je accommodatie kunt zoeken/boeken. Binnen niet al te lange tijd worden er nieuwe foto’s gemaakt en gepubliceerd op onze website.

Helaas geen foto’s; vanaf vrijdag is het vreselijk koud geworden en gaan regenen, en het drupt nu nog wat na. Gisteren hadden we weer sneeuw op de bergen achter ons, en vandaag hebben we, voor het eerst deze winter, de hele dag de kachel aangehad. Sanja en Leo treffen het wel, maar laten er zich niet door afschrikken. Vandaag zijn ze weer op pad geweest, naar Namaqualand. En voor morgen zijn er plannen om richting Karoo te gaan. Kortom, die vervelen zich niet.

Vanwege de barre weersomstandigheden hier moet het aangekondigde nieuws over de olijvenboompjes nog even wachten.