Gisteren en vandaag hebben we een koufront over ons heen gekregen, waarbij de middagtemperaturen daalden tot zo’n 20 graden. Er is ook 19 mm regen gevallen, en de tuin lacht. Het onkruid waarschijnlijk ook, maar dat zien we van de week wel weer. Voor het eerst sinds maanden moesten we vandaag het ontbijt binnen serveren.
Ons weekend viel afgelopen week op donderdag. We hebben er een dagje Franschhoek van gemaakt. Echt de tourist uitgehangen, een terrasje gepikt, winkeltje in, winkeltje uit, en in een gallerie nog een paar mooie prints gekocht die we in de gastenhuisjes op willen hangen. Een tijdje terug hadden Victorine en John wijn meegebracht als kadootje, en wij vonden hem erg lekker. Die kwam ook uit Franschhoek, dus zijn we gelijk maar eens even wezen proeven bij La Motte. Voor de lunch gingen we naar een wijngoed genaamd Zorgvliet, en daar was het goed toeven op de stoep van het Herenhuis (de naam van het restaurant).



































En toen weer naar huis, waar we al meteen ontdekten dat we eigenlijk helemaal niet weg hadden kunnen gaan. Want er zouden die dag nieuwe gasten komen, iets wat we kompleet vergeten waren. Het is hier inmiddels zo een beetje de regel dat wij niet weg kunnen op een ‘wisseldag’, een dag waarop gasten arriveren of vertrekken. Als mensen vertrekken, dan is dat meestal om een uur of elf, twaalf, te laat voor ons om nog ergens heen te gaan. En als nieuwe gasten arriveren, dan is dat meestal ergens in de middag, en dan moeten we uiteraard zorgen dat we thuis zijn. Afgelopen donderdag waren we toch weggegaan, maar gelukkig arriveerden de gasten pas ’s avonds. Niks aan de hand dus.
We merken overigens wel dat we momenteel in een fase zitten waarin veel buitenlandse vakantiegangers naar Zuid Afrika komen. Wij krijgen hier met name nogal wat duitsers over de vloer, en daar hebben we uiteraard geen enkel probleem mee. Tenminste, als ze een beetje Engels spreken, want ons Duits is niet zo verschrikkelijk goed, om het maar eens zacht uit te drukken. Ook met onze duitse gasten stellen wij het op prijs om “gemütlich” om te gaan (oftwel wij beginnen niet gelijk te zeuren over de fiets van ons opa, en wij serveren geen bloembollen als ontbijt). Maar we merken duidelijk een verschil tussen west- en oost duitsers. De west-duitsers spreken (bijna) allemaal engels, de oost-duitsers niet. Die spreken wel heel behoorlijk russisch, maar daar zijn wij nog niet helemaal in thuis. Conclusie van dit verhaal: wij hebben het afgelopen weekend moeten converseren in het Duits, en dat was niet altijd even makkelijk!
Nieuws van de afdeling Personeelszaken:
Onderhandelingen hebben ertoe geleid dat zowel Elsie als Jurie (voorheen Julian, de zoon van Poppy) een vast arbeidscontract hebben getekent. Jurie heeft er zelfs voor gekozen om per maand over de bank uitbetaald te worden. Rita gaat komende week met hem een bankrekening openen. Inmiddels is er ook een derde hovenier in dienst (op proef): Hendrik. We weten erg weinig van hem, maar houden hem zo goed mogelijk in de gaten. Hiermee is ons personeelsbestand gegroeid tot zes mensen.
Vandaag nog contact gehad met Michel en Ineke: zij verblijven momenteel in Mosselbaai en worden morgen terugverwacht in Robertson. Met een beetje geluk kunnen we volgende week wat foto’s laten zien van hun trip door de Karoo / Oost Kaap.
Vandaag hebben we geen gasten, maar morgen komen er weer mensen, en die blijven tot vrijdag.