Beurtkrag

Sinds vorige week maandag hebben we hier wederom te maken met het fenomeen ‘beurtkrag’. Krag is Zuid Afrikaans voor elektriciteit. Beurtkrag is een soort van rantsoenering van elektriciteit: Zuid Afrika is op dit moment niet in staat om voldoende elektriciteit op te wekken om in de behoefte te voorzien, en men lost dit momenteel op door niet iedereen tegelijk van elektriciteit te voorzien. Voor ons geldt dat we op maandag, woensdag en vrijdag van 16:00 tot 18:30, en op dinsdag, donderdag en zaterdag van 08:00 tot 10:30 geen elektriciteit hebben. De reden van het elektriciteit tekort, daar ben ik in het verleden al eens op in gegaan, daar zijn allerlei mooie redenen zoals onverwacht grote economische groei voor te bedenken, maar wat mij betreft is het een direct gevolg van het feit dat Afrika in het algemeen en het begrip planning niet erg goed samengaan. Van één kant is dat de charme van Afrika, want juist die instelling van ‘zorgen voor morgen’, en alles van te voren plannen, dat kennen we hier niet. De andere kant is dat we dit soort ongerief meemaken. We lossen de situatie op door ons aggregaat, wat nu min of meer permanent op de laadbak van de trekker staat, naar achter te rijden als de elektriciteit uitvalt, zodat we in ieder geval de waterpomp bij de vakantiehuisjes aan de gang kunnen houden. Zonder elektriciteit is er bij ons nergens water, en kun je het toilet niet eens doorspoelen, om maar eens wat te noemen. Eigenlijk hebben we er niet zo veel last van, de tijden zijn gunstig voor ons: overdag, wanneer iedereen buiten is. Dit geldt overigens niet voor een groot aantal takken in het bedrijfsleven:

• Boeren kunnen niet oogsten omdat hun koelkamers niet werken,
• Restaurants moeten sluiten,
• Verkeerschaos in grote steden omdat verkeerslichten niet werken,
• Bijna elk bedrijf lijdt schade als de elektriciteit voor een aantal uren per dag wegvalt.

Maar toch gooit het periodiek uitvallen van de elektriciteit je normale schema behoorlijk door elkaar, en dat is dan ook de reden waarom dit weekverslag zo laat is.

Het onkruidprobleem hebben we in eerste instantie aangepakt door een ploeg van 6 mensen (niet alleen mannen) in te huren die de olijvenboompjes inmiddels weer onkruidvrij geplukt hebben. En tegelijkertijd de boompjes weer wat hoger vastgebonden, want ze groeien goed. We gebruikten tot en met vandaag nog steeds extra mankracht, de hele kwekerij is nu ook weer onkruidvrij. Zo zag die er vorige week nog uit:

We zitten overigens nu in een heerlijke zomerse periode, temperaturen van vooraan in de dertig, dus goed te hebben. En ook de tuinen staan op zomer: de passiebloemen bloeien als een gek, en we krijgen de eerste trossen bananen aan de bananenbomen!

Ook de ‘Vlam van de Vlakte’ staat in volle bloei:

Onze (dubbele) vrije dag vorige week viel op Dinsdag en Vrijdag. Deze keer geen tripjes ergens naartoe, want we kregen gasten. Op dinsdag was dat Lietje, en op vrijdag kwamen Victorine en John op visite en ter gelegenheid daarvan hebben we een snoek op de braai gegooid. En hem er 25 minuten later weer afgehaald en opgegeten. Op diezelfde dag kwamen er ook weer nieuwe gasten aan, Rietje en Jac, die vorig jaar ook al hier waren. Maar de hele vorige week hebben we al ex - Geldroppenaars te gast gehad, dus werd er gedurende de hele week eigenlijk ruim tijd besteed om ‘bij te buurten’.

Cissie en Gé aan de ontbijttafel.

Ja, en dan prijzen we onszelf ontzettend gelukkig met het groot aantal familie/vrienden/bekenden wat dit jaar op bezoek dreigt te komen:

• Op 17 februari verwachten we Tineke en Dick hier, voor 5 nachten, voor de tweede keer hier op Mallowdeen Gardens, ze waren ook al bij ons te gast in Brittania Baai;
• Op dezelfde dag verwachten we Tonny Lammers hier, (derde keer) voor een maand;
• In April komt Rita’s moeder (derde keer), samen met Rita’s jongste zus, een kleine 3 weken;
• In Mei komen Leo (mijn oudste broer) en Sanja (zijn vrouw), Leo voor de derde keer, Sanja voor de tweede keer. Leo komt weer een week op de winkel passen zodat wij op vakantie kunnen;
• Michel en Ineke denken erover om in September weer te komen (waren al een keer hier, in Brittania Baai, en Michel ook in Zimbabwe;
• Eind September verwachten we mijn twee oudste zussen met aanhang: Maria en Harry, en Dini en Frank, voor de eerste keer!
• In November krijgen we Henny op bezoek: zij kwam eerder ook naar Dubai en Zimbabwe!

En tot besluit: afgelopen zaterdag avond ontvingen wij een e-mail van Christien en Rinze uit Harderwijk. Die zijn op vakantie in Zuid Afrika, waren bij toeval op internet bij deze weblog uitgekomen, en wilden wel eens komen babbelen omdat ze zelf ook plannen hebben om deze kant uit te komen. Zondagmiddag waren ze hier op visite en het werd een heel gezellige middag. Dat is weer één van die voordelen van de Zuid Afrikaanse levensstijl: spontaniteit als gevolg van niet teveel planning.

Eigenlijk een redelijk ontspannen week gehad, wel regelmatig gasten gehad, maar niet te veel tegelijk. We hebben weer wat tijd gehad om aandacht te schenken aan het onderhoud van de bestaande tuinen, en zijn al weer voorzichtig begonnen met plannen maken voor nieuwe projecten. Maar we beginnen ons nu ook te realiseren dat we in de nimmer aflatende strijd tegen het onkruid op dit moment aan de verliezende kant staan. Mede dankzij de abnormale regenval lukt het ons personeel niet om alles goed bij te houden. En gisteren zijn Rita en ik weer eens de olijfboompjes gaan inspecteren, om tot de ontdekking te komen dat we daar ook een probleem hebben in de vorm van luis in de boompjes, en het uit de pan rijzende onkruid. We werken op dit moment aan een plan om het onderhoudsprobleem onder controle te krijgen. In grote lijnen zal het er op neer komen dat we meer gaan mechaniseren, en misschien tijdelijk meer mankracht inhuren om de achterstand die we momenteel hebben, in te lopen. Daarbij denken we dan aan bijvoorbeeld een ploeg mensen die de hele olijven boomgaard schoon plukt. En vandaag heeft het weer de hele dag geregend…

Afgelopen donderdag zagen we gelukkig kans om er weer een dagje tussenuit te trekken, en deze keer gingen we op visite bij oude bekenden: Victorine en John. Die zijn momenteel in Zuid Afrika aan het overwinteren en zitten tijdelijk in Constantia, een van de mooiste buitenwijken van Kaapstad (vinden wij).

Waarschijnlijk als gevolg van de natte zomer krijgen we tegenwoordig nogal wat bezoek van padden. En als ze de kans krijgen komen ze ook binnen.

Ook in het zwembad zitten elke morgen padden en kikkers, en het is wel zaak om die beestjes eruit te krijgen voordat de pomp gaat lopen, want anders komen ze in filters terecht, met onsmakelijke toestanden als gevolg.

Onze Cheeky heeft een heel nuchtere kijk op het hele broeikas effect: zij claimt de grootste bloembak die we hebben en laat het allemaal over zich heen komen…

Komkommertijd

Om te beginnen willen we iedereen bedanken voor de kerst- en nieuwjaarswensen die we via post, computer en telefoon mochten ontvangen!

Onze jaarwisseling verliep rustig en gezellig, en 1 januari was voor ons een heerlijke ontspannen vrije dag. Woensdag begon het lieve leventje weer, alles zat weer vol ’s avonds, en bleven allemaal maar voor één nacht. Dus die vertrokken de volgende dag weer, ons achterlatend met manden vol was. En toen begon het alweer te regenen…

Maar gelukkig hebben we de tunnel, waar we onder alle weersomstandigheden de was droog krijgen.

Zoals eerder gezegd, Januari heeft een Nederlands tintje. Op woensdag waren daar Bert en Lucie uit Nieuwegein, en vanaf donderdag hebben we mensen uit Drenthe te gast, Paulien en partner waarvan we de naam niet kunnen onthouden. Die blijven hier 6 nachten, tot woensdag. Die zijn hier echt om lekker uit te rusten en een koffer vol boeken uit te lezen. Één van de boeken die ze bij zich hadden was ‘Stellenbosch’, het boek waar de gelijknamige Tv-serie op gebaseerd is. Rita heeft het binnen 48 uur helemaal uitgelezen. Dat kon ook, want het was best rustig qua boekingen. We hadden ook besloten om geen personeel in te laten komen, dit weekend zouden we alles zelf doen. Zaterdagavond kwamen er op de valreep nieuwe gasten bij, dus zijn we vandaag weer behoorlijk druk geweest. De komende week ziet er redelijk rustig uit, maar dat kan zomaar veranderen!

En uiteraard was afgelopen week een week om terug te blikken naar het afgelopen jaar. Dat hebben wij ook gedaan, en wat ons betreft gaat 2007 de geschiedenis in als een jaar waarin we hard gewerkt hebben, en daar ook de vruchten van geplukt hebben. Ook in december hebben het aantal overnachtingen zich ruim verdubbeld ten opzichte van vorig jaar, dus het begint er serieus op te lijken dat ons avontuur levensvatbaar is!

Verder verheugen we ons nu al op dit jaar, waarin we (zoals het er nu naar uitziet) veel familie, vrienden en kennissen op Mallowdeen Gardens mogen verwelkomen!