Uithijgen...

Vanmorgen hoefden we géén eieren te bakken, het was wel weer even wennen! Maar de geschiedenis herhaalt zich: Pasen markeert het einde van ons hoogseizoen. De afgelopen maanden waren gewoon verschrikkelijk druk, in Februari en Maart zaten we nagenoeg elke dag helemaal vol. Tot en met dit Paasweekeinde, maar nu gaan we het laagseizoen in: voorlopig zullen we weinig Europese gasten zien. Dus kunnen we hopelijk een beetje uithijgen. We zijn gelijk maar begonnen met een uur langer slapen: de werktijden zijn hier met ingang van vandaag van 08:00 tot 17:00 (was: 07:00 - 16:00).

Ook qua seizoen is de zomer afgelopen: afgelopen zaterdag een week geleden kondigde de herfst zich op overtuigende wijze aan middels een stevige storm. We zijn inmiddels best wel handig geworden in het nemen van de noodzakelijke maatregelen bij sterke wind, en we zijn dan ook bijna ongeschonden uit de strijd gekomen. Het meest kwetsbaar is altijd het tuinmeubilair, met name parasols en ligbedden, en deze keer ging er één (dichtgeklapte) parasol de lucht in, en werd een (vastgebonden) kussen van een ligbed af getrokken. Op het land was er wel wat schade: een aantal (meer als 10) olijfbomen omgewaaid. De temperatuur van het zwembad is inmiddels gedaald naar 25 graden: voor ons betekent dat het einde van het zwemseizoen...

Door al de drukte is het bijhouden van deze weblog de afgelopen maanden behoorlijk in het slop geraakt, maar met een beetje geluk gaat dat weer veranderen. Aan stof geen gebrek, er gebeurt hier altijd wel iets. Personeel zal altijd wel als een rode draad door ons leven hier lopen, WK voetbal staat voor de deur, de democratie Zuid Afrika staat zodanig onder druk dat er hier en daar gevaarlichten flikkeren, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar we blijven voor vandaag even 'dichter bij huis':

We hebben al eerder verteld dat we nieuwe Nederlandse (achter) buren krijgen: die zijn inmiddels begonnen met bouwen, en arriveerden een paar dagen geleden voor de eerste keer per eigen vliegtuig op hun pas schoongemaakte landingsstrip.



Via hun kregen ook weer luchtfoto's:



Hierop zijn de 'loopgraven' in onze nieuwe Japanse tuin te zien: sleuven voor water en electra.



Die zijn inmiddels dichtgegooid. Deze week beginnen we met de aanleg van een beekje, wat zal gaan ontspruiten uit die hoop stenen, om een kleine honder meter verder in de vijver uit te monden. Met die vijver gaat het wel goed: de waterlelies groeien en bloeien voortvarend.



Ook qua dierenleven in de vijver zijn er weinig klachten, zeker niet van Saartje!



Alleen zijn we niet zo blij met de manier waarop ze zich afdroogt...



... voordat ze bij ons op de bank klimt.


Dan nog een tweetal foto's die waarschijnlijk nooit een fotowedstrijd zullen winnen, maar voor ons best wel wat betekenen:

1. De Afrikaanse Vlamboom, gedoneerd en geplant door Rita's moeder en Wim, is vorige week spontaan voor de eerste keer gaan bloeien;
   
   
2. Gasten die al twee keer hier waren en in Oktober weer geboekt hebben wisten ons te vertellen dat één van de hier gemaakte foto's uitvergroot op linnen bij hun aan de muur hangt!