Winterperikelen

Afgelopen donderdag avond en nacht hebben we de eerste regen van dit jaar gehad. Geen abnormale hoeveelheden: zo'n 20 mm gaf de regenmeter aan. In combinatie met de lage temperaturen ('s nachts maar een paar graden boven het vriespunt) zagen we vrijdag morgen de eerste sneeuw op de bergtoppen achter ons. Zo'n bui zorgt er dan wel gelijk voor dat we buiten weinig kunnen doen: de vette klei plakt aan je zolen, en met elke stap worden ze een centimeter dikker! Maar we waren redelijk voorbereid, een groot deel van onze tuinmeubelen hadden we vóór de regen in veiligheid (= de tunnel) gebracht, en vrijdag waren onze tuinmannen ineens schilders. Verder stoken we hier zo ongeveer alles wat brandbaar is (hout in de keuken, gas in de woonkamer, en elektriciteit bij tv en computer) om warm te blijven.

Maar mede door de koude zitten we met een probleem wat tot voor kort lastig was, maar nu toch echt wel nijpend is geworden. Vorig jaar Juli zijn we overgeschakeld van elektriciteit naar gas voor wat betreft onze privé warmwatervoorziening. Met redelijk desastreuze gevolgen: er werden 3 gas geisers geplaatst:

1. één voor onze badkamer, die gaf vanaf het begin problemen, en is inmiddels 'tijdelijk' vervangen door een reserve geiser van de lokale leverancier;
2. één voor de keuken, die gaf een paar maanden geleden de geest en is sindsdien in reparatie;
3. één voor de wasmachines, die doet het soms wel, en soms niet. Momenteel doet hij het niet.

Wederom worden we hier geconfronteerd met het probleem dat er lokaal geen kennis is om iets aan de gang te houden wat anders is als het algemeen gebruikelijke hier. Met het einde van de garantieperiode in zicht zien we ons genoodzaakt tot het nemen van stappen die we nog nooit hebben hoeven te nemen: het opstarten van een gerechtelijke procedure.

En eigenlijk nemen we het onszelf kwalijk, we weten eigenlijk maar al te goed dat Zuid Afrika op een aantal gebieden anders werkt als Europa. Om een paar voorbeelden te geven:

• Thermostaat kranen werken hier niet, heeft iets met waterdruk te maken;
• Ook Europese (af)wasmachines werken hier niet lekker, heeft wederom met de waterdruk te maken;
  
• Moderne diesel motoren in auto's brengen grote problemen met zich mee, diesel in Zuid Afrika is anders (onzuiverder) als in Europa;

Alles is hier te koop, dat is niet het probleem. Maar voor wat betreft alles wat we niet bij de lokale middenstand kopen, zijn we op onszelf aangewezen om het aan de gang te houden.

En dan even iets helemaal anders: we hadden het zojuist al even over gerechtelijke procedures. Het is zo dat Rita's moeder geboekt heeft voor een week of drie vanaf 21 december. Sinds een paar dagen ligt ze in het het ziekenhuis, met haar heup in de kreukels. Ze hebben er eergisteren wat 'ouw ijzer' ingezet en gelukkig gaat het al weer een stuk beter. Dat wordt dus revalideren, of betalen!

Een zomerse week in de winter!

Werkelijk schitterend weer gehad, de héle vorige week! En dan praten we van temperaturen hoog in de twintig, en geen zuchtje wind. Wat klandizie betreft is Mei traditioneel (samen met Augustus) zo ongeveer de slapste maand. Alleen van zondag op maandag hadden we gasten. Normale gasten dan, want later in de week hadden we nog een viertal slapers, maar die vielen in een andere categorie.


Die sliepen namelijk in de tunnel,


en die zorgden zelf voor hun ontbijt (en lunch en diner). Afgelopen week hebben we namelijk groot onderhoud laten plegen op de rieten daken. Toch wel enigszins geschrokken van de stormschade aan één van de daken 'n week eerder, hadden we besloten om alle daken maar weer eens goed op te laten stoppen. Dat opstoppen is eigenlijk niets meer of minder dan zo links en rechts wat bosjes riet er tussen frotten, zodat alles weer lekker strak zit. Daar zijn zo'n man of 4 hier drie dagen mee bezig geweest, en die bleven hier slapen. Ze hadden een tent bij zich, maar vonden onze tunnel een beter alternatief.


Deze ploeg rietdekkers was overigens niet dezelfde als die de week tevoren de stormschade hadden gerepareerd. Aan hun had ik ook al gelijk een prijsopgave gevraagd om alle daken weer op orde te brengen. Na wat opmeten wisten ze me te vertellen dat, afgaande op de vierkante meters dak, het eigenlijk R 22.000 zou kosten, maar ze wilden het wel voor R 17.000 doen. Dat bedrag (delen door tien en dan heb je Euro's) vond ik nogal hoog, dus ben daar niet direct op in gegaan. Later op de dag nog een paar telefoontjes gehad, ja, ze hadden het werk eigenlijk wel nodig, dus ze wilden het ook wel voor R 12.000 doen. Weer aan het lijntje gehouden, en de volgende dag daalde de prijs uiteindelijk naar R 5.500. Voor ons was het uiteraard al lang duidelijk dat we nooit met hem in zee zouden gaan, hij viel duidelijk in de categorie 'kansvatters': proberen om uit die hier per definitie rijke buitenlanders een slaatje te slaan. Inmiddels hadden we een andere rietdekker benaderd, die in Robertson bezig was met een redelijk grote klus, maar wel van verder weg moest komen (Bredasdorp). Zijn prijsopgave leek reëler, gebaseerd op zijn inschatting van een klus waar 5 mannen 5 dagen aan zouden werken. Waarschijnlijk hebben we ze toch nog teveel betaald, want na drie dagen (met 4 mannen) hadden ze het karwei geklaard. Maar we hebben in ieder geval het gevoel dat er goed werk geleverd is.

Ondertussen maken we vorderingen met de aanleg van het riviertje in de nieuwe tuin.


Een paar weken geleden alweer hebben we de bodem gestort (zo'n 6,5 m3 beton),


vorige week zijn de zijkanten opgemetseld, en deze week hopen we hem waterdicht te maken.


Ook aan de waterloop over de berg met stenen wordt gewerkt.

Deze week denken we dit project een heel eind af te kunnen maken, maar dan zal het weer niet tegen moeten zitten. Vanaf gisteren was het afgelopen met het warme weer, het werd de eerste dag dit jaar zonder korte broek, en 's avonds 3 kachels aan. Zo ook vandaag: overdag 17 graden, 's nachts net onder de 10 graden. Later deze week wordt er regen verwacht.


Een mistige winterochtend op Klaasvoogds, met parelhoenders op de patio.

P.S.:

Overmorgen, donderdag 27 mei gaat Sieneke voor Nederland proberen zich te kwalificeren voor het 55'e Eurovisie Songfestival. Ze wordt bijgestaan door Yvette, ons voormalige buurmeisje (dochter van Nol en Dini) in Geldrop, als één van de backingvocalisten.

Iedereen weer thuis

Gisteravond even voor tien uur arriveerde Rita de KL597 in Kaapstad, en twee uur later vertrokken Leo en Sanja met hetzelfde toestel, inmiddels omgedoopt naar KL598, weer terug naar Nederland. En zo is iedereen weer thuis.

Rita's hoofdreden om naar Nederland te reizen was een geheime bruiloft, waarbij ze als getuige was gevraagd.



Uiteraard werd e.e.a. aangevuld met bezoek aan/van familie en vrienden. En niet in de laatste plaats om de nodige inkoopjes te doen! Opmerkelijk was wel het klimaatverschil: waar de Nederlandse lente voor Rita verschrikkelijk koud was, hebben we hier momenteel prachtig (winter!) weer: vandaag 24 graden, en voor morgen is de voorspelling 28 graden. En natuurlijk de hele dag zon!

Maar vorige week was het andere koek: het ene koufront na het andere kregen we hier over ons heen, met niet zozeer koude temperaturen, en ook weer geen regen van betekenis (we hebben we dit jaar eigenlijk nog géén regen gehad). Maar wel erg veel wind, en sterke wind in combinatie met een golfplaten dak heeft een nogal negatieve invloed op de nachtrust. In de nacht van maandag op dinsdag liep het rieten dag van één van de huisjes bij het zwembad schade op: een flinke pluk riet was eruit gewaaid. Gelukkig kon de schade woensdagmorgen al door een rietdekker hersteld worden, want er was nog meer noodweer op komst. Donderdag nacht werd ik weer uit bed gehaald door de harde wind, en trof brand achter de tunnel aan. Overdag hadden we snoeiafval verbrand, en dachten het vuur goed uitgemaakt te hebben, maar door de sterke wind was het weer aangewakkerd. Tijdens het blussen (ik praat nu over 4 uur 's morgens) viel de elektriciteit uit, en dan wordt het hier pas echt donker. De brand was nogal snel onder controle, maar het duurde tot 9 uur voor de elektriciteit weer aan was.
Kortom, een saaie week was het absoluut niet!

Braspartijen boven en onder de evenaar!

Ik kreeg gisteren het volgende mailtje:

"Hoi Wim en de rest van de familie,

Hier de foto's van de braspartij van Rita.
Jammer dat jullie er niet bij waren want de chinees was lekker.

Maar jullie zullen daar ook geen honger hebben geleden, denk ik.
Rita is weer op de hoogte van het leven hier, ze heeft 2x de hond mee
uitgelaten, ze mist jullie beesten heel erg, onze mailo heeft daar van
geprofiteerd.
Geniet nog maar even van je vrijheid, want Rita is zo weer terug.
Gr. Angela"

Wat is het geval: Rita is momenteel in Nederland, op een geheime missie, waarover volgende keer meer. Gisteren was ze in Weert, hier op de foto met twee nichtjes van mij, en de jongste telg in de familie.

Hier zitten we momenteel in zéér onstuimig winterweer, al twee dagen stormt het hier behoorlijk. Niet zo leuk voor Sanja en Leo, maar ze maken er het beste van. Zo heeft Leo al weer zo'n 20 omgewaaide olijvenboompjes overeind geholpen, en ook met slecht weer kun je hier nog steeds aardige foto's maken:



En dan hadden we afgelopen weekend ook nog gasten waarmee het geweldig klikte, en dat resulteerde dan weer in een braspartij in één van de naburige restaurants: