Eindelijk een fatsoenlijke regenbui!

Één van de grote verschillen tussen het leven in Nederland en hier op het platteland van zuidelijk Afrika is wel de invloed van het weer op ons dagelijks leven. Met name water is een kostbaar goed in deze streek, waar per jaar gemiddeld 200 mm regen valt (ter vergelijking: in Nederland valt gemiddeld zo'n 800 mm regen per jaar). Dit kalenderjaar was tot op heden erg droog: tot gisteren was er ongeveer 65 mm gevallen, en wij leven in een winterregenvalgebied, dus theoretisch/statistisch hebben we het gehad voor dit jaar. Daar is vandaag zo'n 30 mm bijgekomen, de eerste serieuze regenbui in 2010.



Juist voor zonsondergang brak de zon door, met een regenboog als gevolg.

Dan schuldigen we jullie nog foto's van van het huisvesting project, wat onze planning behoorlijk op zijn kop heeft gezet.



Hier is Clara, zij verblijft in dit huisje met haar 3 van haar 4 kinderen. Het huis bestaat uit twee kamers + een badkamer.



Hier Elsie, helemaal blij met voor het eerst in haar leven een plek voor haarzelf.

En soms hebben onze gasten een unieke gelegenheid om te kijken hoe het leven van ons personeel eruit ziet.



In dit geval sprongen Ellie en Theo op het bakkie om een kijkje te nemen. Niet dat we er een toeristenattractie van maken, maar mensen met een serieuze interesse stellen we graag bloot aan het alledaagse leven hier in Zuid Afrika.

Ondertussen tuinieren we voort:



Afgelopen week is er grasveld van 450 m2 aangelegd. Niet zoals je dat in Nederland zou doen: de normale opties daar zijn zaaien of graszoden leggen. Wij hebben gekozen voor een goedkopere methode: de kanten afsteken van bestaande grasperken (moest toch gebeuren) en die uitplanten in het nieuwe grasperk.



En dit moet een dak boven het hoofd worden voor de boeddha.

Een nieuw fenomeen...

We hebben momenteel iets aan de hand waar we nog even aan moeten wennen: er komen minder toeristen richting Zuid Afrika! In September leek er weinig of niets aan de hand, we hadden ongeveer hetzelfde aantal gasten als vorig jaar, voor het overgrote deel Zuid Afrikaanse gasten. En een paar maanden geleden meldden we al dat er nogal wat mooie boekingen binnenkwamen voor ons hoogseizoen (November t/m Februari). Maar waar iedereen stiekem verwacht had dat het voetbalgebeuren voor extra business zou zorgen, komen er maar weinig nieuwe boekingen binnen. Het lijkt erop dat we zakelijk gezien een minder seizoen gaan draaien. Daar liggen we overigens niet echt wakker van: Met de boekingen die we hebben komen we het seizoen goed door, en we houden meer tijd over voor dingen die we óók graag doen!

Op dit moment bijvoorbeeld hebben we één van de twee huisjes en het Appartement bezet, met (Nederlandse) gasten die al voor de derde keer hier logeren. Het ene paar blijft hier een week, het andere paar voor een langere periode. Dan groeit er toch en soort van band waardoor voor ons "werk" gewoon prettig en gezellig wordt. Het feit dat we hier momenteel prachtig weer hebben (vandaag hebben we 34 graden op de thermometer gehad!) helpt natuurlijk ook. Morgen gaan we ze op een "braai" trakteren.

Nog een paar foto's:

Laatste onderhoud voor het nieuwe seizoen;



Mallowdeen Gardens in lentetooi:

Inhaalslag

We waren gebleven bij zondag 29 Augustus, de dag dat we terugkwamen van onze vakantie, lekker uitgerust, en blij dat thuis alles dik voor elkaar was dankzij de goede zorgen van Jan en Han.
Op maandag begon het gewone leven weer: om 08:00 was het personeel (4 van de 6 hadden ook een week vakantie gehad) er weer, en na een week van afwezigheid was er uiteraard werk genoeg. Gelijk 's morgens kwamen zowel Elsie als Clara met hun problemen. Laten we maar met Elsie beginnen, zij werkt tenslotte al ruim 4 jaar hier. Elsie begon bij ons in 2006 op 17-jarige leeftijd. Haar moeder is alcoholiste en wil niets van haar weten, en haar vader is niet in beeld. Elsie is opgegroeid bij ooms / tantes / nichten, en vroeg van de (lagere) school gehaald om te gaan werken op het land. De laatste tijd woonde ze hier in de buurt (een uurtje lopen!!!) bij een nicht, maar die gooide haar het huis uit. Elsie had een plan gemaakt: ze wilde geld van ons lenen om wat planken en golfplaten te kopen. In Ashton, zo'n 8 kilometer hier vandaan had ze een plekje gevonden (waarschijnlijk hardstikke illegaal) waar ze een huisje in mekaar wilde laten timmeren: ze wilde nu onderhand wel eens een plekje voor haarzelf hebben. Daar hadden wij alle begrip voor, maar voor ons was dat geen gelukkige oplossing voor haar probleem. Een aantal jaren geleden hebben we Elsie ook geld geleend om haar eigen huisje te bouwen in Robertson, en dat is in een groot fiasco uitgelopen. En daar komt dan nog bij dat als zij in Ashton zou gaan wonen, zij voor ons verloren zou zijn. Er is namelijk geen openbaar vervoer, en personeel 's morgens ophalen kunnen we niet, omdat de morgen voor ons juist de drukste tijd is in het seizoen.

Clara kwam een redelijk identiek probleem: zij werd uit huis gezet door haar vriend. Clara heeft 4 kinderen, 2 van een vader die al jaren uit beeld is, en twee van haar (voormalige) vriend. Zij is meerdere malen mishandeld door die laatste, die daarvoor ook veroordeeld is. En die dus maar besloot om haar met kinders en al het huis uit zetten.

Om een lang verhaal kort te maken: twee van onze personeelsleden zochten dringen onderdak. Gelukkig vonden we bij Gina en Fernand van Olive Garden begrip voor onze problemen en zij bleken bereid om twee leeg staande werkershuisjes aan ons te verhuren. Dus togen wij meteen aan het werk om die een beetje op te knappen, want die stonden al jaren leeg, en hadden een beetje aandacht nodig. Dachten we, maar dat viel tegen! Bijna drie weken zijn we daar met het voltallige personeel bezig geweest om die huisjes weer bewoonbaar te maken.
Maar vorige week waren we zover dat de dames in konden trekken, en sindsdien zijn we druk bezig geweest om achterstallig werk hier bij ons weer in te lopen. We hebben nog geen tijd gehad om foto's te maken, maar die komen nog.

Wat afgelopen week zomaar even via e-mail binnenkwam: we hebben nu een officiële stempel van de lokale Vogelbescherming gekregen.


Hiermee hopen we nog meer vogelliefhebbers deze kant op te krijgen!

De komende week wordt ook weer redelijk spannend: we gaan weer op volle kracht verder in de Japanse tuin, als de weersvoorspellingen uitkomen zouden we wel weer eens kunnen gaan zwemmen, en met een beetje geluk krijgen we komende week een nieuw vervoermiddel.