Kerst 2010

Dit is een speciale Kerst voor ons, niet in de laatste plaats vanwege speciale gasten, die ondanks de barre weersomstandigheden op tijd op Schiphol wisten te komen, en het geluk hadden dat de vlucht 'gewoon' (met anderhalf uur vertraging) doorging.



Woensdagmorgen arriveerde Rita's moeder, samen met partner Wim, in Kaapstad, en zijn na even bijkomen van een reis van bijna 24 uur al weer heel aardig gewend aan de aangename temperaturen hier. En gelijk zorgden ze voor een primeur: een rollator maakt inmiddels deel uit van het dagelijkse straatbeeld hier.



Op Kerstdag maakte uiteraard het lokale kerstkoor weer zijn opwachting,



wat tot een traditie is uitgegroeid en steeds weer zeer gewaardeerd wordt door onze gasten (in dit geval behalve schoonmama en Wim echtparen uit Boekel en Canada).

En dan nog even over de bonussen die net voor het weekend van 18 December zijn uitbetaald. Vorig jaar hadden we dus het probleem gehad dat na uitbetaling van de bonussen een aantal mensen niet of zwaar beneveld op kwamen dagen. Dit jaar hadden we het bonusstelsel op een aantal punten aangepast, zo wordt bij bepaalde mensen de bonus niet in één keer uitbetaald, maar uitgesmeerd over een aantal maanden. Ondanks de 'voorzorgsmaatregelen' verliep de maandagmorgen niet geheel volgens plan: Eén personeelslid moest naar het politiebureau om aangifte te doen van wat haar was overkomen, vervolgens kwam de politie achterom om een ander personeelslid te ondervragen, en die werd even later meegenomen. En dan was er nog iemand die met haar kind naar het ziekenhuis moest. Dus de helft van het personeel was er niet. Het politie-verhaal is met een sisser afgelopen, en gelukkig kunnen we positief afsluiten: voor het éérst is er gedurende de afgelopen feestdagen (1e, 2e en 3e Kerstdag) personeel op komen dagen!

Van alles wat

Soms droom ik stiekem weleens dat ik 's morgens wakker wordt en dan de komende dag helemaal niks heb te doen... Voorlopig zit dat er nog even niet in, er gebeurt hier altijd wel wat. Zo werden we een week of twee geleden op de hoogte gesteld dat er verandering kwam in het aanbod van tv-programma's. Even ter verduidelijking: zoiets als een kabel kennen we hier niet, óf je hebt een ouderwetse tv-antenne op dak en ontvangt gratis een aantal kanalen van de lokale publieke omroep, of je hebt een schotel en ontvangt via DSTV tegen betaling (Euro 60 per maand) ruim 100 kanalen, waaronder BVN (Beste van Nederland en Vlaanderen) van de Nederlandse Wereldomroep, met o.a. het NOS Journaal, Studio Sport, De wereld draait door, Nieuwsuur, Pauw en Witteman, Boer zoekt Vrouw, en ga zo nog maar even door. Ook nog een aantal BBC en sportkanalen worden hier regelmatig bekeken. Nu heeft DSTV besloten om per 1 februari te stoppen met het uitzenden van de Nederlandse BVN kanaal. Het goede nieuws was dat BVN uit ging zenden via een andere satelliet, en wel gratis. Voor Nederlanders in Zuid Afrika die Nederlandse tv willen blijven ontvangen komt het er op neer dat er een nieuwe schotel aangeschaft moet worden, en een nieuw kastje wat het signaal van de schotel begrijpbaar maakt voor de tv. De reguliere manier om met dit soort dingen om te gaan is om de lokale tv-installateur in te schakelen en die het allemaal te laten regelen. Maar een aantal redenen heeft ons ertoe doen besluiten om zelf maar eens aan de gang te gaan:

• onze lokale tv-installateur heeft ons al eens eerder een poot uitgedraaid;
• pure technische interesse: zelf met zo'n veredelde pannendeksel het signaal vinden en opvangen van een satelliet die zo ergens op ruim 37 duizend km afstand rondzweeft;
• Volgens een oud-Hollands gebruik: geld besparen.
  

Om een lang verhaal kort te maken: het is allemaal gelukt. Wel heeft het een dag of drie geduurd,



maar mede dankzij de hulp van Rinze is het gelukt om tegen minimale kosten Nederlandse tv-programma's uit de lucht te halen. En momenteel heeft elk journaal / weerbericht hier uiteraard een hoog ontspanningsgehalte...

Overigens heeft bovenstaand relaas betrekking op alle Nederlanders in Zuid Afrika, dus zéér binnenkort komt er voor andere doe het zelvers een verslag van hoe we dit project tot een goed einde hebben gebracht op http:/www.mallowdeen.com/html/bvn.htm.

Ander onderwerp: de kersen zijn hier (Ceres, een kleine 100 km hier vandaan) rijp, en dan gaat Rita kersen plukken. Er is hier de afgelopen dagen nogal wat kersenjam geproduceerd, om nog maar te zwijgen over de kersenpannenkoeken! Wel heeft ze zich afgelopen vrijdag verstapt en waarschijnlijk haar enkel verzwikt. Morgenvroeg moet ze naar het ziekenhuis om foto's te laten maken, de dokter wil zeker zijn dat er niets gebroken is.



Dan kwam er afgelopen week nog zomaar een schildpad aangelopen,



en eergisteren kregen we ook nog gasten uit Nederland, die wegens weerproblemen omgeleid waren, en hun bagage was niet meekomen. Best wel apart om hier en nu mensen binnen te krijgen met sneeuwlaarzen aan... Vanmorgen zijn ze vertrokken naar het volgende adres, en hun bagage was er nog steeds niet.

En zojuist bleek dat er ergens achterin een waterleiding gesprongen is. De hoofdleiding heb ik inmiddels afgesloten, en morgenvroeg zien we wel verder.
Morgen kan best wel interessant worden, want afgelopen vrijdag hebben we de functioneringsgesprekken met het personeel gevoerd, en zijn de bonussen uitbetaald...

De zomer is laat!

Alhoewel we al sinds een hele tijd overdag heel mooi weer hebben, half bewolkt, temperaturen van hoog in de twintig, en een zwembad met water nét onder de dertig graden, is het nog niet écht zomer. De wind die laat in de middag opsteekt is koel en na zonsondergang (rond 7 uur) moeten we meestal naar binnen.
Het voordeel van deze situatie is dat we nog steeds kunnen tuinieren en planten, en er is dan ook behoorlijk vooruitgang geboekt in de Japans geïnspireerde tuin.



Zo zie je sinds kort, als je bij ons binnen komt rijden, aan de rechterkant tussen de olijvenboompjes in de verte een vreemdsoortig bouwsel.



Een prominente plaats is ingeruimd voor de boeddha, die al sinds geruime tijd opgeslagen was, eerst in de schuur, later in de tunnel, maar nu heeft hij zijn eigen plekje.

Verder valt er nog te vermelden dat we ons wagenpark verjongd hebben. Tot voor kort verplaatsten wij ons middels twee auto's, die samen 22 jaar oud waren en samen ruim 320.000 kilometer op de teller hadden staan.



Eén van de twee, de Toyota Corolla (6 jaar, 161.000 km), hebben we (met weemoed) ingerolen, tegen een Nissan met een moeilijke naam, die wat hoger op zijn pootjes staat.

En dan nog iets wat hier zich alweer een paar maanden geleden afspeelde: We kregen bezoek van de tuinvereniging van het nabijgelegen Montagu.



Dat is dan zo'n inspirerende gelegenheid waarbij je geïnteresseerde mensen een rondleiding geeft,



en probeert uit te leggen wat we hier aan het doen zijn. En altijd komt de vraag: hoelang zijn jullie hier al?



In de archieven kwam ik deze foto tegen: gedateerd 10 December 2004.



Grofweg dezelfde foto, maar dan 6 jaar later...