Langzaam maar zeker...

... krijgen we hier de trein weer behoorlijk op de rails! En dat moet ook, het leven gaat door. Wat niet weg neemt dat zowel Rita als ik redelijk ernstig onderuit gehaald werden door de recente gebeurtenissen, en daarin schuilt dan ook de reden waarom het zo lang geleden is dat we iets van ons hebben laten horen. Maar wij hebben hier gekozen voor een levensstijl waarbij het geen optie is om bij de pakken te blijven neerzitten, want 's morgens om acht uur vragen een zestal (nu nog 5, kom ik nog op terug) personeelsleden om sturing, en serviceverlening voor gasten is er altijd, ook al zijn ze er niet, ze kunnen elk moment achterom rijden.

Maar afgelopen week hebben we in ieder geval een punt kunnen zetten achter de olijvenoogst: vorige week werd de laatste vracht afgeleverd:



Zo'n veertien kistjes á 20 kg gingen naar onze buren: Olive Garden,



Die produceren olijfolie, daar worden onze kistjes gewogen, en gaan de pers in.



En een meter of tien verderop komt er dan een straaltje olijfolie tevoorschijn.



Ruim één ton olijven hebben we de afgelopen weken geoogst, en wat nog veel belangrijker is, we hebben veel geleerd over het oogstproces van van de verschillende soorten olijven die we hebben.

Ondertussen is het hier echt winter, overdag een graad of 16, 's avonds alle kachels aan, en 's morgens soms rijp op het gras. De bloem van de maand, daar kunnen we echt niet omheen, dat is wederom de Kniphofia!