De kleur van de vijand is geel

Ons vijfde seizoen zit er al weer op: eind Augustus sluiten we altijd het jaar af en maken de balans op. In dit geval zijn we gewoon content, de start vorig jaar was niet om over naar huis te schrijven, maar de maanden December, Januari en Februari maakten alles weer goed. Eindresultaat kwam ongeveer uit op op hetzelfde resultaat als het jaar daarvoor, voor ons een indicatie dat we de groeicurve inmiddels ruim achter ons gelaten hebben. De bedrijfsresultaten zijn stabiel, en zullen in de toekomst afhankelijk zijn van marktontwikkelingen (en hoe we daar op inspelen) en uiteraard van de kwaliteit van het product wat we leveren.

Terug van vakantie, de accu weer opgeladen, nieuwe ideeën, een vliegende start leek het te worden. Toen begon Rita te hoesten, en zat al gauw met een stevige verkoudheid. Toen begon Wim te hoesten, met precies dezelfde symptomen. Vorig weekend zaten de huisjes weer vol en stonden we 's morgens ontbijtjes te maken en uit te serveren terwijl we eigenlijk in bed hoorden te liggen. Het leven van de kleine zelfstandige gaat niet over rozen! Maar inmiddels zijn de grootste problemen voorbij, en morgen zijn we allebei weer 100%, hebben we afgesproken.

En dat is ook nodig, want we hebben nogal wat achterstand in het buitengebeuren. Mede door méér dan normale regenval zitten we met een overvloed aan onkruid.



Over het algemeen hebben we de tuinen redelijk onder controle, maar sommige delen dreigen overwoekerd te worden. Op de bovenstaande foto is de gele band in het midden onkruid, en het wordt bijna manshoog, ze noemen het hier mosterd.



Maar in de boomgaarden is de situatie veel ernstiger: de olijfboompjes zijn bijna overwoekerd,



en de kraan van de besproeiing is nauwelijks nog te vinden!

Ook in de verschillende gazons komen we veel onkruid tegen, maar morgen gaan we de strijd aan!