Navorsing

Onze kennis van de Zuid-Afrikaanse taal vordert gestadig en dat betekent dat we nu weten wat we doen in de weekends: wij doen aan navorsing. We willen namelijk onze toekomstige gasten goede voorlichting geven over de toeristische attracties hier in de omgeving. En dat betekent dat we in het weekend eropuit gaan om te bekijken wat er in de buurt zoal te beleven valt. En onderzoek plegen heet in het afrikaans: navorsing. Vandaar.
Het is eigenlijk begonnen toen Rita eenmaal hier was, het daaropvolgende weekend vonden we wel een geschikte gelegenheid om eens een beetje luxe uit te gaan eten. We kwamen uit bij een restaurant hier zo’n 10 km vandaan, Fraai Uitzicht geheten. Dat was meteen bingo! Het wordt beschouwd als een van de beste restaurants in de Kaap provincie en staat op de lijst 100 beste restaurants in Zuid Afrika. En het is beslist een aanrader!
Dan zijn we hier in Robertson (min of meer) toevallig terecht gekomen midden in een wijnstreek. In een straal van 20 km hebben we 33 wijn-estates, en er vallen regelmatig internationale onderscheiding. Dus er is weer veel navorsing te doen. De estates produceren een verscheidenheid aan wijnen, waaronder meestal (voor de kenners): merlot, cabernet sauvignon, pinot noir, pinotage, shiraz, colombar, chardonnay, chenin blanc, sauvignon blanc, gewürztraminer, champagne (mag hier niet als zodanig vernoemd worden, heet hier Methode Cap Classique) en nog een aantal z.g. ‘blends’ oftewel vermengingen. Nog meer navorsing! De meeste wijnhuizen bieden gelegenheid tot wijn proeven, een klein aantal heeft ook een restaurant. We hebben er één getest (Bon Courage), en dat werd als uitstekend bevonden.
Maar het blijft niet bij eten en drinken. Ook de omgeving zijn we al behoorlijk aan het ‘navorsen’. Zo heb ik lang gedacht dat Kaap de Goede Hoop de meest zuidelijke plek van het afrikaanse continent is. Mooi niet dus, op zo’n 2 uur rijden zuidelijk van ons ligt kaap Agulhas, dát is de meest zuidelijke punt van Afrika, het punt waar de Atlantische en Indische Oceaan elkaar ontmoeten.
Afgelopen weekend zijn we naar Greyton geweest, een pittoresk dorpje op zo’n kleine 20 km afstand van McGregor. Eén probleempje: per auto is het ruim anderhalf uur rijden, want er ligt een gebergte tussen de twee dorpjes. En die kleine 20 kilometer
(14 km om precies te zijn) is de afstand als je te voet gaat. Wij zijn met de auto gegaan, en dan doe je er 1,5 uur over, als je de kortste weg neemt. Dat betekent bijna 1 uur hobbelen over onverharde wegen. Maar wel een hele mooie rit, en Greyton overtrof alle verwachtingen. Terug hebben we de verharde weg gekozen, dat nam 2 uur in beslag. En dat alles om een dorpje te bezoeken wat hemelsbreed ruim 10 km verderop ligt. Wel gaan we binnenkort in training om de wandelroete te nemen.
Komend weekend willen we naar Hermanus gaan, een dorpje aan de zee wat bekend staat om de vele walvissen die daar rondspartelen. Dan zijn er daar de jaarlijkse Walvisfeesten, en in het kader van navorsing moeten wij daar uiteraard het fijne van weten.