zondag, mei 15, 2005

Pinksteren kennen we hier niet

Wat de bouw betreft is er niet zoveel schokkends te melden. Deze week is er een begin gemaakt met de barbecue buiten.


begin bbq

Inmiddels is hij bijna klaar, alleen de haan moet er nog op en zo links en rechts moet er nog wat aangesmeerd worden.


bbq bijna klaar

We zijn nu zo’n drie maanden aan het bouwen, en we beginnen nu onderhand wel een verschrikkelijke hekel te krijgen aan de rommel rond het huis en in de garage (waarin onze auto’s nog nooit gestaan hebben).


rommel in garage

We kijken er echt naar uit dat over een paar weken (hopelijk) alles rond huis aan kant is.

Ik (Wim) heb de afgelopen tijd nogal wat last gehad van pijn in mijn linker schouder. Dat heb ik eigenlijk al een aantal maanden, maar het ging telkens weer vanzelf over. Deze keer niet, en op een gegeven moment werd het zo erg dat ik niet meer kon liggen, met tevens de consequentie dat ik slecht sliep. Dus ik naar de dokter, en die constateerde precies wat ik zelf al vermoedde: een zogenaamde ‘bevroren schouder’. Ik kreeg ontstekingsremmers voorgeschreven en moest over 5 dagen terugkomen. Die pillen hielpen weinig of niets, en terug bij de dokter kreeg ik de keuze óf naar de specialist, waarbij de behandeling uit zou draaien op foto’s maken, spuiten zetten of een kijkoperatie, óf naar een fysiotherapeut. Ik had mezelf intussen via internet al wat verdiept in de materie, en het lijkt erop dat er geen simpele, duidelijke remedie voor een bevroren schouder is. Ook in gesprekken met kennissen bleek dat veel mensen daar last van hebben (gehad), de één heeft een of meerdere spuiten had gehad, de ander is geopereerd, en bij anderen ging het vanzelf weer over. Ik heb besloten om voorlopig maar eens naar de fysiotherapeut te gaan. Daar ben ik de afgelopen week drie dagen op rij geweest, en hoewel de bezoeken niet prettig waren, lijkt het resultaat positief te zijn. De ontsteking zou weg moeten zijn door een combinatie van behandelingen met geluidsgolven en de ontstekingsremmers, en nu is het dagelijks meermalen oefeningen doen om de schouder weer los te krijgen. Wordt vervolgd.
De eigenlijke reden dat ik over dit onderwerp begonnen ben is het verschil in medische zorg tussen hier en Nederland. Als ik de huisarts bel, dan krijg ik de vraag of ik vanmorgen of vanmiddag kan komen. Bij de fysiotherapeut kan ik dezelfde dag en de twee daaropvolgende dagen terecht. Voor röntgenfoto’s in het ziekenhuis hoeft (kan!) geen afspraak gemaakt te worden, je loopt zo binnen en binnen een uur ben je weer buiten, mét foto’s.
En dan de kosten: gezien mijn medische achtergrond is het momenteel onmogelijk om een reguliere ziektekostenverzekering af te sluiten. Dit gaat overigens veranderen op het moment we een vaste verblijfsvergunning hebben, dan moéten de verzekeringsmaatschappijen mij accepteren. Nu hebben we een doorlopende reisverzekering, maar die dekt niet de chronische medicatie (bloedverdunners, anti hoge bloeddruk, anti epileptica) die ik al had. Die moet ik dus zelf betalen: maandelijks zo’n R 250 (er zitten ongeveer 8 randen in één euro). Controleafspraken bij de huisarts (ik ga elke drie maanden op controle) zijn gratis. Wij hebben voor de verblijfsvergunning in het ziekenhuis in Worcester röntgenfoto’s moeten laten maken van onze borstkas: R 222 per persoon. De tiendaagse ontstekingsremmer kuur voor mijn pijnlijke schouder kostte me R 33. Gelukkig kan ik die verhalen op de reisverzekering…

Ander onderwerp: we hebben vragen/reacties gekregen over de zaagbok. Wij hebben momenteel nogal wat hout te zagen, en aanvankelijk ging dat op de grond, op een kruiwagen, op een stapel klippen (stenen), of uit de hand. Dat was tobben, dus ik ben zelf aan de gang gegaan, sterk geïnspireerd door een exemplaar wat ons vader ooit gefabriceerd heeft, en wat jarenlang op de Eindhovenseweg gestaan heeft. Waar die gebleven is weet ik niet, maar ik heb geprobeerd om een copie te maken. De ingrediënten waren:

Een aantal (9!) oude weipalen
Wat overtollig hout van de bouw
Spijkers in de maten groot (4 duims) tot zeer groot (6 duims)
Een vuistje (werkt beter als een hamer met dit soort spijkers)


zaagbok



Het resultaat was een stabiel geheel, wat met behulp van een kruiwagen redelijk makkelijk te verplaatsen is.

Dan nog een tweetal foto’s van de naderende zonsondergang op een winteravond:


winteravond


winteravond (2)

Geen opmerkingen: