Het is koud zonder jou..

Onze telefoonverbinding heeft het vanaf zaterdagmorgen t/m vanmiddag weer eens af laten weten, vandaar dat het verslag van de afgelopen week even op zich liet wachten.

De week begon al goed: op maandag kwam onze tuinman niet opdagen. We hadden zo links en rechts al wel eens vaker gehoord dat dit soort dingen gebeurt. Een groot deel van de plattelandsbevolking (zowel mannen als vrouwen) is hier namelijk behoorlijk aan de drank, een uitvloeisel van de in het verleden algemeen (en helaas nog niet geheel uitgeroeide) gewoonte van wijnboeren om hun personeel gedeeltelijk in natura uit te betalen. En dan wil het tijdens het weekend wel eens zo uit de hand lopen dat men de volgende dag niet capabel is om te komen werken. Ook onze aannemer kent dit probleem, ook slechts de helft van zijn ploeg verscheen die dag op het werk. Dinsdag was Willem er weer, en we hebben hem duidelijk laten weten dat we van dat soort onaangekondigd verlof niet gediend zijn, en als dat nog eens gebeurt, hij zijn baan kwijt is. Hopelijk helpt het.

Op diezelfde dinsdagmorgen kregen we een telefoontje. Een heel goede bekende van ons (nog uit onze Zimbabwe-tijd), Gerard Stroobach was overleden. Zijn vrouw Lietje belde zelf om ons hiervan op de hoogte te stellen. Wij kennen Lietje en Gerard al vanaf het moment dat we pás in Zimbabwe kwamen wonen, zij waren één van de eersten waarmee we een goed en vast contact kregen, en altijd gehouden hebben. Een aantal jaren terug hebben ook zij Zimbabwe moeten verlaten, en vonden een nieuw thuis in George, Zuid Afrika. Ze hebben onze plannen altijd met veel belangstelling gevolgd en hebben ons nog opgezocht in McGregor. Afgelopen donderdag zijn we naar George geweest om de herdenkingsdienst bij te wonen.

Om nog even op dinsdag terug te komen, in de namiddag begon het vreselijk te regenen. Toen we ’s avonds naar bed wilden gaan ontdekten we dat het dak van de slaapkamer en de badkamer op een plaats of zes lekte, óók boven het bed (gelukkig aan Rita’s kant…). Het beddengoed was al goed nat en moest worden afgehaald, en vervolgens moesten noodoplossingen voor de lekken worden verzonnen en aangebracht worden.


Slaapkamergeheimen...

De volgende morgen trof de aannemer een minder gelukkige Rita & Wim aan, en hij heeft wel tien keer om ‘verschoning’ gevraagd. Inmiddels zijn de lekken weer gerepareerd, en het is wachten op de volgende plensbui om er zeker van te zijn dat het goed is gebeurd. Die regen ging overigens vooraf aan een koufront waar we momenteel nog mee zitten, we hebben de afgelopen week twee nachten gehad met een minimum temperatuur van 3 graden, met daarbij ’s morgens ijs op de autoramen. Overdag schommelt de temperatuur ergens tussen de 15 en 20 graden, met gelukkig veel zon, dus buiten lunchen behoort zo nu en dan nog tot de mogelijkheden. Maar binnen in huis is de temperatuur gedaald tot onder de 15 graden, dus met name ’s morgens en ’s avonds is het zaak om dikke kleren te dragen (de verhuisdoos met winterkleren zijn we overigens nog steeds kwijt, die moet ergens in de garage staan, maar die staat op zijn beurt inmiddels zo vol met gereedschap en materiaal van de aannemer dat er geen beginnen aan is om te gaan zoeken). TV kijken op de bank gebeurt vanonder een dikke deken.

Inmiddels hebben we een 3-tal aannemers gevonden die zeer geïnteresseerd zijn om de volgende fase van ons projekt te realiseren: de vakantiehuisjes, het zwembad met aangrenzende ontbijtruimte en keuken. Op de tekening van de architect wordt e.e.a. als “kothuise, swembad en braaikamer’ aangeduid. Dat was nog niet zo simpel, want met name de grotere aannemers nemen voor 2005 geen werk meer aan, zitten helemaal vol. Maar buiten de aannemer die de renovatie van de woning aan het afronden is, hebben we er toch nog 2 gevonden die zeer geïnteresseerd zijn. Dagelijks krijgen we telefoontjes van ‘hoe moet dit, waarom dat, hebben jullie gedacht aan…’, kortom, ze zijn er druk mee bezig. Over twee weken zouden we alle prijzen binnen moeten hebben en dan kunnen we beginnen met het selectieproces.

Het huidige project, de renovatie van de buitenkant, verloopt langzaam maar gestaag. Met een beetje geluk is eind deze week de bestrating klaar aan de voorkant.


Voorkant


Voorkant (2)

Daar kijken we echt naar uit, want dan kunnen we beginnen met de bloembakken en de tuin. Wel moet er nog een dak op de pergola komen, en moet er zo links en rechts het een en ander geschilderd worden. We hopen dat einde van deze maand het grof werk zowel vóór als achter klaar is.

Ondertussen zijn we al druk bezig met het verzinnen van een wegenplan, en hebben gisteren nog twee bomen gerooid en twee teruggesnoeid. En om nog even terug te komen op wat we vorige week schreven: de kettingzaag en bosmaaier zijn besteld (moeten uit Johannesburg komen, duurt een week), we zijn vandaag naar een kweektunnel wezen kijken, zag er goed uit, gaan we morgen bestellen (levertijd 6-8 weken), en de tractor, daar zijn we nog niet helemaal uit.