Alweer een enerverende week!

Er is weer van alles gebeurt de afgelopen week, en we zijn druk als nooit tevoren. Even een opsomming van wat er allemaal gebeurd is:

• De tractor is gearriveerd;
• De bouwplannen voor gastenverblijven, ontbijtruimte, zwembad zijn klaar, er is een overeenkomst met een aannemer, en de bouwplannen zijn ter goedkeuring ingediend;
• De glas-in-lood ramen zijn gearriveerd, en zitten inmiddels op hun plaats.

Afgelopen donderdag was het dan zover, de tractor arriveerde. Die moest dus van Johannesburg komen, en ze waren woensdagmorgen om 02:00 vertrokken. ’s Avonds om een uur of zes waren ze gearriveerd in Robertson, en donderdagmorgen om 08:30 waren ze hier.


Het afladen van de tractor


Wim krijgt zijn eerste tractor lessen

Na een eerste oefening in frezen werd de voorlader gemonteerd. We hebben namelijk een aantal wat ze hier noemen ‘implementen’, zeg maar stukken gereedschap erbij besteld. De hoofdreden waarom hem wilden hebben was voor het maken van plantbedden (frezen). Maar om hem rendabeler te maken hebben we besloten om hem zo multifunctioneel te maken als mogelijk. Om dingen als een paar kuub grond of compost te verplaatsen, of de toplaag van een stuk grond af te schrapen, of om keien variërend in gewicht tussen 5 en 100+ kilo’s te verplaatsen leek ons een voorlader wel handig. Ik kan me voorstellen dat het merendeel van de lezers zich bij dit soort problemen niet zoveel voor kan stellen, maar wij inmiddels wel!


Tractor met voorlader.

Verder zit er als ‘implement’ nog zoiets bij als een scheurijzer, een tand die harde grondkorsten en kleilagen breekt. Wij denken heel veel plezier van dit stuk gereedschap te hebben, terwijl de rest van de omgeving gonst van de geruchten over waar die ‘malle Hollanders’ nu weer mee bezig zijn. In onze omgeving (Klaas Voogds) rijden alleen maar zware tractors, en wij zijn weer eens lekker eigenwijs aan het werk met ons trekkertje van maar 16 pk.

Voor wat betreft de nieuwbouw denken we er ook zo ongeveer helemaal uit te zijn. De offertes die we gekregen hebben bleken allemaal véél te duur uit te vallen, ongeveer het dubbele van wat wij begroot hadden. Voor zover we kunnen overzien zijn daar een aantal verklaringen voor:

• De prijzen van aannemers en bouwmaterialen stijgen met de dag. Dit heeft weer te maken met een onroerend goed markt die maar blijft stijgen.
• Stenen zijn niet aan te halen. Op goed geluk hebben we zelf maar vast een complete oven gekocht, om te voorkomen dat we straks zonder stenen zitten.
• We merken nog steeds dat je als buitenlander een gewild object bent om woekerprijzen te hanteren. Aannemers hebben werk zat, en als je als buitenlander om een prijsopgave komt, dan hanteren zij over het algemeen de hoofdprijs.

We hebben gelijk besloten dat we niet aan ons originele budget gaan sleutelen. We zijn hier tenslotte o.a. naar toe gegaan om een lekker onbezorgd leven te gaan lijden, ook in financiële zin. De aannemer die tot op heden de verbouwing doet van ons huis en alles wat daarbij hoort, voelt goed aan wat wij willen, en e.e.a. heeft ertoe geleid dat we met hem en een (hem en ons bekende) architect om tafel zijn gaan zitten, om te kijken wat de mogelijkheden zijn binnen de grenzen van ons budget. Dit hele proces heeft een aantal weken geduurd, maar we zijn er grotendeels uit. Qua constructie gaan we veel gebruik maken van hout en het aantal benodigde stenen zoveel mogelijk beperken. Dat betekent bijvoorbeeld dat de buitenmuren maar 150 cm hoog worden. Dit wordt weer gecompenseerd door een vrij spits dak, zodat je op een halve meter afstand van de buitenmuur alweer ruim kunt staan/lopen. Dat spitse dak, wat overigens een rieten dak wordt, heeft weer als voordeel dat er minder riet nodig is om het waterdicht te maken. Verder komen er geen plafonds in, je kijkt zo vanuit de woon/slaapkamer in de nok van het huisje. We hebben ook concessies moeten doen: Het aantal gastenverblijven moeten we beperken tot twee i.p.v. de drie die we in eerste instantie gepland hadden. Hier hebben we helemaal vrede mee omdat de verbouwing van het woonstel een prachtige derde wooneenheid op gaat leveren. De andere concessie is het zwembad: we wilden graag een rechthoekig zwembad. Constructief blijkt een rond zwembad goedkoper uit te vallen. We hebben een paar stukjes van de bouwtekeningen ingescand:


Zo komen de twee gastenverblijven eruit te zien


Lapa

Een lapa is iets wat we in Nederland niet kennen, het is een overdekt terras bij het zwembad waar je in de schaduw of uit de wind kunt gaan zitten. Wij gaan deze ruimte inrichten om het ontbijt te bereiden en te serveren. Er komt ook een toilet en omkleedkamer (met het oog op het zwembad), en een buitendouche.


Zwembad

Het voorste gedeelte, de kleine cirkel is eigenlijk bedoeld als zitje in het water, om lekker af te koelen. Het wordt ongeveer één meter diep, met bankjes (een halve meter onder water) aan weerszijden. De grote cirkel (acht meter doorsnede) wordt anderhalve meter diep.

De tekeningen zijn afgelopen vrijdag ingediend voor het verkrijgen van de bouwvergunning.

Dan is er vrijdag ook nog het glas in lood gearriveerd, wat we een kleine twee maanden geleden besteld hadden. Het ging om een vijftal panelen: twee voor in de voordeur, één voor boven de voordeur, één voor boven de keukendeur, en één voor in het gebogen gangetje naar de badkamer.


De glaszetter 'in action'

Hier is het bovenraam al vervangen met glas in lood en ben ik bezig met de panelen in de voordeur. Het is nog een behoorlijke zooi hier op de stoep, met links een vuilnisbak uit Geldrop, een kratje met kachelhout (het is hier winter!), rechts van de voordeur staan de panelen die ik er juist uit heb gehaald, rechts daarvan een emmer met ruim twintig liter olijven, geoogst (uit onze olijvenlaan) en gepreserveerd door onze buurman.


Zó ziet de voordeur er nu uit

Gisteravond zijn we naar een “Christmas in July” viering geweest, een kerstdiner midden in onze winter, kompleet met opgetuigde kerstbomen en obers met puntmutsen op. Moet kunnen, het is hier tenslotte midden-winter, toch? Het was georganiseerd door een vereniging die zich inzet voor de terminaal zieken hier in de omgeving. Eindelijk weer eens een gelegenheid om mijn pak uit de kast te halen, de tweede keer sinds we in Zuid Afrika zijn! Ons cameraatje doet het niet zo goed binnenshuis, maar toch een prentje van gisteravond:


Rita aan de bar

Ter afsluiting nog een stichtelijk woord van onze huisarts, waar ik deze week weer op controle moest: alles was goed en hij verklaarde dat als volgt: “een gelukkig mens – een gelukkig lijf; een ongelukkig mens – een lijf vol met skeete”.