Het honderdste bericht alweer!

We zitten nu in een fase dat we een aantal dingen af kunnen ronden, en dat voelt lekker. Heel lang is er van alles gebeurd, een hele hoop voorbereidend werk, en nu worden er dingen afgerond. En worden resultaten zichtbaar. Vorige week noemden we het schilderwerk, en afgelopen week was het de grensmuur en ingang.


De grensmuur

Met ‘afgerond’ bedoel ik dat de aannemer klaar is. Eigenlijk moet ik zeggen: bijna klaar, want er moet nog een hele hoop bouwrommel verwijderd worden. Voor ons betekent het dat er weer een nieuw project opgestart moet gaan worden. We willen namelijk die (op dit moment oogverblindend witte) muur een beetje aankleden met kleurige beplanting. Dat betekent hier dan meteen dat er water zal moeten komen, en deze muur ligt toch een kleine 300 meter vanaf het huis! Maar voordat we aan planten toe zijn moet de grond eerst nog schoongemaakt en geëgaliseerd worden. We zien wel wanneer we hier tijd voor hebben.


De ingang

Met de grensmuur is nu ook de nieuwe ingang klaar. Met een beetje geluk kunnen we hem deze week in gebruik nemen, als alle bouwrommel weg is. Maar dat is nog niet zeker, het is ook mogelijk dat er nog een graafmachine aan te pas moet komen om de oprit begaanbaar te maken. Als dat het geval is, dan kan het nog wel even duren.

De bouwactiviteiten hebben zich inmiddels verplaatst naar een andere plek: daar waar het zwembad gaat komen. Het gat was al uitgegraven, maar nu is men met bouwen begonnen. Wij hebben gekozen voor een rond zwembad wat bestaat uit een gewapend betonnen bodem, gemetselde binnenmuur en buitenmuur, met daartussenin weer gewapend beton. Die bak wordt dan vanbinnen afgewerkt met glasfiber.


Beton mengen

Het aanmaken van beton gebeurt hier dus nog gewoon handmatig, met de schop. Verschrikkelijk zwaar werk, onvoorstelbaar voor Europese begrippen.


Beton gooien

Hier wordt beton niet gestort, maar gegooid (qua taalgebruik). En inderdaad, via een kruiwagen en oude golfplaten, afkomstig van ons dak, wordt de beton min of meer op zijn plaats gegooid. Inmiddels is de bodem van het zwembad klaar, en zijn de muren zo ongeveer op hoogte.

Nieuws van de afdeling Personeelszaken:

• We hebben sinds afgelopen dinsdag een tweede tuinman (op proef) in dienst. Zijn naam is Hans, een veertiger, en de eerste indrukken zijn positief.
• Poppie, de huishulp, heeft afgelopen week verlof gehad. Dus hebben we zelf weer moeten uitvogelen hoe zo’n stofzuiger ook al weer werkt.
• Willem heeft aankomende week verlof

Een ander vermeldenswaardig feit is dat we bezig zijn met een nieuwe internetverbinding, buiten de monopolistische lokale PTT om. Met een beetje geluk kunnen we binnen afzienbare tijd weer 24 uur per dag on-line zijn, met een redelijk snelle verbinding, snel genoeg om weer te kunnen Skypen (telefoneren via internet). We gaan dan gelijk maar een nieuwe website opzetten, en ook ons e-mail adres zal dan veranderen. Als het zover is zullen wij e.e.a. tijdig kenbaar maken. Want ook in dit geval hebben we geen flauw benul wanneer het zover is.

Afgelopen vrijdag was onze buurvrouw (niet echt, ze woont drie huizen verder) jarig, en ze bereikte een leeftijd, waarvan wij vonden dat die niet onopgemerkt voorbij mocht gaan. Samen met een bevriend stel (Gina en Fernand) , afkomstig uit Vlaanderen, min of meer collega’s, besloten we om de dame in kwestie, Yvonne, en haar man Herman onverwachts op een uitgebreid ontbijt te trakteren. Het werd een verjaardag om nooit te vergeten (wat mij betreft).


Proost!


Zo zit je gezellig te keuvelen ...


… en op het volgende moment lig je onderuit!

Wat was er gebeurd: de twee achterpoten van mijn stoeltje bogen om en ik ging compleet horizontaal. Wel ging al het serviesgoed, glazen, en bloemvaas mee, kortom het was een behoorlijke puinhoop. Ik kwam er gelukkig zonder een schrammetje van af, dat gold niet voor serviesgoed en glaswerk!

De komende week dreigt weer enerverend te worden. We houden er ernstig rekening mee dat maandag of dinsdag een begin wordt gemaakt met het opzetten van de kweektunnel. En we verwachten woensdag hoog bezoek, dan arriveert namelijk Rita’s moeder!

Zo, dat was dan alweer het honderdste bericht op deze weblog. Alles bij elkaar wordt het een behoorlijk verhaal, maar in antwoord op eerdere vragen: nee, we hebben geen plannen om een boek te publiceren, en nee, er komt waarschijnlijk geen DVD.