De week begon alweer lekker: op maandagmorgen kwam één van de tuinmannen niet opdagen. Ergens in de morgen kregen we via via te horen dat hij in het weekend betrapt was voor het bezit van dagga ( = hennep), en zich moest melden bij de politie. Dinsdag was hij er weer niet, maar uit het roddelcircuit vernamen we dat hij gehandeld had in dat spul. Daar waren wij niet blij mee, want een personeelslid wat handelt in verdovende middelen, daar zaten wij niet op te wachten. Ook woensdagmorgen was hij er niet, en we besloten in het bakkie te klimmen en naar hem toe te gaan om onze eigendommen op te halen: vorige maand hebben we al het personeel 2 sets nieuwe kleren en schoenen gegeven (voor op het werk), en de betreffende persoon had vorige week een lening gekregen om een nieuwe fiets te kopen. We troffen hem thuis aan en we hoorden zijn kant van het verhaal aan, wat eigenlijk overeenkwam met wat we gehoord hadden. Volop redenen om hem te ontslaan. Toch hebben we daar terplekke besloten om hem nog één kans te gunnen, te meer omdat de overige 2 personeelsleden ook al eens een laatste waarschuwing hadden gehad, en hij nog niet. Vanaf donderdag was hij weer op het werk, en volgende week moet hij voorkomen. We wachten maar af.
Woensdagmiddag kwam het langverwachte bezoek van het ministerie van ruimtelijke ordening, wat ons toestemming moet geven om vakantieaccommodatie te verhuren op ons perceel. Er verscheen een delegatie van 3 personen gewapend met camera’s, en de gesprekken verliepen niet echt lekker. Het kwam er eigenlijk op neer dat men de architectuur van de vakantiehuisjes niet vond passen in deze omgeving. Wij stonden paf, want op het moment dat wij de aanvraag indienden (maart 2005), werd er helemaal niet over architectuur gepraat. Het bleek een nieuwe regel te zijn, ingevoerd ná de indiening van onze aanvraag. En wat we al helemaal raar vonden is dat we wél een bouwvergunning van de gemeente Robertson hebben gekregen, daar is ook zoiets als een schoonheidscommissie, en die hebben absoluut geen bezwaar gehad. De bouwvergunning is weliswaar voor de bouw van arbeidersbehuizing, maar de tekeningen zijn precies hetzelfde!
Men gaat nu praten met de gemeente Robertson, en we moeten maar afwachten wat daaruit komt. We gaan overigens wel gewoon door met bouwen, na de vakanties, in de tweede helft van januari. We blijven positief denken en hopen voor die tijd op positiever nieuws van de overheid.
Dan schijnt het volgende week Kerstmis te zijn. Dit dreigt volledig langs ons heen te gaan, voornamelijk door het zomerse weer. Niet dat hier niet aan Kerstmis gedaan wordt, integendeel. Elke stad en elk dorp heeft de kerstverlichting inmiddels ontstoken, en heel Zuid Afrika is druk met kerstinkopen doen. Maar voor ons ontbreekt er iets, waarschijnlijk het gebruikelijke rotweer. We hebben nog geen kerstboom gezet. Maar helemaal niets doen knaagt ook een beetje, dus misschien verzinnen we de komende week nog iets.
Vorige week zondag waren we begonnen met het in de zon drogen van abrikozen. Die poging is jammerlijk mislukt, op maandagmorgen zagen de abrikozen zwart van de mieren en zijn naar de composthoop verhuisd om verder te drogen. Er moest dus advies worden ingewonnen en daarvoor gingen we in eerste instantie naar de tuinman. We legden hem ons probleem voor en die wist de oplossing: je moet de vruchten na het wassen en ontpitten even in een “metta”- oplossing leggen. Wat is metta? was uiteraard onze vraag. Wit spul, hebben ze bij de boerenbond, was het antwoord. Bij de boerenbond in Robertson was de metta uitverkocht (iedereen is nu abrikozen aan het drogen, zeker nu men ze aan de straatstenen niet kwijt kan), maar in Montagu (zo’n 20 kilometer verderop) was hij nog op voorraad. Ondertussen ook nog even het internet geraadpleegd, en daaruit bleek dat vruchten, die gedroogd worden, eerst even in een oplossing gelegd moeten worden van iets wat met zwavel te maken heeft. Dat was dus metta. Je moet het maar weten. Verder moeten vruchten op hout gedroogd worden, wat terdege schoongemaakt moet worden met een chlooroplossing. Dus dinsdagmorgen weer abrikozen geplukt, Rita naar Montagu gereden om metta te halen, alle opgedane kennis in de praktijk gebracht, en nu lijkt het te lukken! Jammer dat we maar een kleine hoeveelheid gedroogd hebben, en we kunnen niet meer plukken, ze zijn overrijp. Wel hebben we ook nog twee (kleine) pruimenboompjes, en die dragen behoorlijk wat vruchten. Uiteraard willen we hier weer jam van maken, maar er is één groot probleem: heel Robertson zit zonder jampotjes! Waarschijnlijk gaan we ze dan maar drogen in zonlicht, want daaraan hebben we geen tekort!
Onze visite lijkt zich uitstekend te vermaken, zij zijn dinsdag weer vertrokken richting Somerset West. Daar hebben zich vrienden van hun gevestigd, pas een paar weken geleden, en er moet dus nog volop uitgepakt worden. Morgen komen ze weer terug naar Robertson.
Vanuit de dierentuin valt nog het volgende te vermelden:
Mara heeft tijdens haar ontdekkingsreis een soort van schurft opgelopen en moet nu om de paar dagen in bad. Ze vindt het niet leuk, maar doet het wel.
Mara in bad
Ook de poezen zijn goeie maatjes aan het worden. Boots is nog wel erg hardhandig met onze nieuwe aanwinst, en regelmatig gaan de bloempotten van de vensterbank
Rust in de tent
We krijgen nog steeds email op ons oude email adres (wvandesande@telkomsa.net). Per 1 januari wordt dit adres afgesloten, dus a.u.b. alle emailtjes naar:
info@mallowdeen.com
