Bosbrand
Binnen moesten weer vroeg de lampen aan, en ’s avonds zagen we duidelijk de vuren op de toppen van de bergen achter ons. Gelukkig hoeven we ons niet al te druk te maken over onze veiligheid, we zijn langs alle kanten omgeven door boom- en wijngaarden, die besproeid worden, en daardoor niet zullen branden. Maar beangstigend is het wel, met name het vuur op de bergen als je naar bed gaat. Er wordt overigens niet geblust, simpelweg omdat men er niet bij kan komen. Pas als woongebieden in gevaar komen, dan rukt de brandweer uit. Voor de flora zijn deze branden overigens niet schadelijk, mits ze niet te vaak optreden. Zaden van veel gewassen die hoog in de bergen groeien ontkiemen pas als er vuur overheen is geweest.
We zaten dus met een grote partij ingekochte plantjes, en met vereende krachten zijn we aan de gang gegaan om alles te verpotten. Dankzij Huib weten Willem en Hans, onze tuinmannen, hoe dat moet.
Huib en de tuinmannen
Tineke en Dick kwamen nog even langs op de terugweg van hun vakantie, op weg naar het vliegveld om terug naar Nederland te gaan. Na hun verblijf bij ons in begin februari zijn ze een aantal dagen in de buurt van Kaapstad gebleven, om vervolgens de Tuinroute (de zuidkust) te gaan doen. Ook zij zijn naar het Addo olifanten park geweest, en zijn o.a. een tijd in Wildernis gebleven, een badplaats waar wij ook al eens geweest zijn, en die ons ook erg aansprak. Zo erg dat we daar serieus naar huizen zijn wezen kijken. Maar dan praat ik over een jaar of 3 geleden.
Tineke & Dick, Tonnie & Huib
En toen zijn we uiteindelijk, na meer als twee jaar, weer een op vakantie gegaan. Vrijdag 3 maart vertrokken we richting Kaapstad. We hadden e.e.a. redelijk goed voorbereid: we wilden een dag of twee ergens aan de zee zitten, een dag of twee ergens in de buurt van de Kirstenbosch botanische tuinen, en nog een dag of twee in het centrum van Kaapstad. We streken neer in Seapoint, een zuid-westelijke buitenwijk van Kaapstad. ’s Avonds lekker uitgewaaid op de boulevard. Op zaterdag gingen we de stranden ten zuiden van Kaapstad verkennen. Het weer was erg mooi, en de stranden zo mogelijk nog mooier. Voor aspirant-bezoekers: de stranden van Clifton en Camps Bay doen erg denken aan de spaanse en franse stranden, compleet met palmbomen en drukke boulevards. Een klein verschil is echter wel de temperatuur van het zeewater: komt nooit boven een graad of 15! En dat is erg koud als de buitentemperatuur zoals in ons geval boven de 30 graden ligt.
De boulevard van Camps Bay
Van daaruit zijn we zuidelijk gereden, richting Kaap De Goede Hoop. Daar waren we al eens eerder geweest, tijdens ons eerste bezoek aan Zuid Afrika, ruim 10 jaar geleden. Toen was het herfst, zwaar bewolkt en het stormde. Nu was het prachtig weer, alleen stond er weer een stormachtige wind, iets wat daar normaal is. De bijnaam ‘Kaap der stormen’ is niet voor niets ontstaan. Op het hoogste punt van rots bij Kaap De Goede Hoop staat een oude vuurtoren, en het is een forse klim om daar te komen.
Op weg naar de vuurtoren
Rita bij de vuurtoren
Wim bij de vuurtoren
Daarna weer omlaag en naar de eigenlijke kaap.
Rita bij Kaap De Goede Hoop
Wim bij Kaap De Goede Hoop
Overigens is Kaap De Goede Hoop niet het meest het meest zuidelijke puntje van het Afrikaanse continent, wat veel mensen denken. Dat is Kaap Agulhas, ligt ongeveer anderhalf uur rijden van ons vandaan, in puur zuidelijke richting.
Op zondag zijn we verhuisd naar ons 2e vakantie adres. We hadden daarvoor een pension uitgekozen wat ligt in de wijk Constantia, op loopafstand van de Kirstenbosch botanische tuinen. ’s Middags gingen we op excursie naar Robbeneiland, een klein eiland zo’n 10 km uit Kaapstad ligt, en lange tijd als gevangenis heeft gediend. Het eiland is voornamelijk bekend geworden als gevangenis voor met name politieke gevangenen tijdens de apartheid (Mandela is een van de velen die daar lange tijd gevangen hebben gezeten).
Op weg naar Robbeneiland
Maandag was de dag van het Bryan Adams concert. Kaartjes hadden we al weken geleden geboekt via internet, en die moesten worden opgehaald. We hadden al vage signalen opgevangen dat men zelf eten en drinken meeneemt naar dit soort evenementen, en bij het afhalen van de kaartjes werd ons wederom op het hart gedrukt om toch zeker een picknick mee te brengen. Zo gezegd zo gedaan, ’s middags levensmiddelen ingeslagen en om half zes gingen we op pad, gewapend met een deken, een rugzak waar huizenhoog een stokbrood uitstak, met de nodige smeersels voor op het brood, en uiteraard volgens de Zuid Afrikaanse traditie een lekker flesje wijn. Het concert begon om 20:00 uur, en de poorten zouden om 18:00 open gaan. Wij dachten een half uur te moeten lopen en vertrokken om 17:30 vanuit ons pension. Maar we waren er al na een minuut of tien en moesten achter aan de rij aansluiten. Zo’n wachtrij voor een concert ziet er hier wel een beetje anders uit als we gewend zijn.
Braaf in de rij
Iedereen ging braaf op de grond zitten, de eerste koelboxen gingen open, en er werd gezellig over en weer gebabbeld.
Braaf in de rij (2)
Om 18:00 gingen de poorten open en konden we een mooi plaatsje op gaan zoeken.
Het terrein loopt vol
Langzaam maar zeker vulde het grote grasveld met zo’n zesduizend toeschouwers. Overal gingen de picknickmanden en koelboxen open en iedereen begon aan het zelf meegebrachte avondeten.
Vlak voor het begin
Dit was de laatste foto die we wegens de invallende duisternis konden nemen, vlak voor de aanvang van het concert. Al met al was dit concert een geweldige beleving, de ongedwongen sfeer, de dramatisch mooie omgeving tegen de helling van de Tafelberg, temperaturen van ergens tussen de 25 en 30 graden, en goeie muziek
Dinsdagmorgen gingen we terug naar Kirstenbosch, ditmaal voor de botanische tuinen.
Kirstenbosch Botanische Tuinen
Daar kun je makkelijk een paar dagen rondlopen, zonder alles gezien te hebben, zo groot is het complex! Wij moesten het bij een halve dag laten, we moesten weer verkassen naar ons laatste logeeradres midden in het centrum van Kaapstad. Daar hebben we twee dagen inkopen gedaan. Nieuwe kleren, verlichting voor de gastenverblijven, linnengoed, kwekerijbenodigdheden, en nog wat ander spul wat lokaal bij ons niet of nauwelijks te verkrijgen is. En donderdag middag weer naar huis.
Al met al was het heerlijk om er een weekje tussenuit te zijn!
Rita rust uit van de vakantie
Tonnie en Huib hadden goed voor alles gezorgd, ondanks het feit dat ze nogal wat problemen tegenkwamen: in het weekend barstte er een waterleiding, de volgende dagen was het kompleet een hittegolf, meestal was er geen of weinig besproeiingswater, en dagelijks waren er perioden zonder elektriciteit. Met name de combinatie van hoge temperaturen en gebrek aan water heeft nogal wat schade aangericht in de kweektunnel. Het watergebrek heeft ook weer tot vertraging in de bouw geleid. Gelukkig lijken die problemen nu weer opgelost.
Nieuw project
Inmiddels hebben we al weer voorzichtig een begin gemaakt met een nieuw project: een nieuw aan te leggen stuk tuin, eigenlijk een (grote) uitbreiding van onze achtertuin. Op de foto is Huib bezig om met rietstengels de geplande borders en gazon uit te zetten. Het mag duidelijk zijn dat we eerst nog een keer goed moeten schoffelen…
1 opmerking:
Goed te lezen en zien dat jullie er ook lekker even uit gaan.. Lekker genieten jongens, het ziet er harstikke goed uit!
Veel liefs Anouk en Ben XX
knuffel voor de beestjes
Een reactie posten