Eén van de hoofdredenen om naar Zuid Afrika te verhuizen was om een beetje meer relaxed te kunnen leven. Mooi niet dus! Er is weer van alles gebeurd deze week, en het lijkt erop dat de komende weken ook weer behoorlijk hectisch gaan worden.
We zijn de week begonnen met ons officieel in te schrijven bij het Robertson Toeristenbureau. Weliswaar alleen voor de verhuur van het ‘woonstel’, want dat is het enige wat we op dit moment te verhuren hebben. Op het hele bestemmingsplan verhaal is geen pijl op trekken, de ambtelijke molen draait ook hier traag. Zoals het er nu naar uitziet zijn de vakantiehuisjes klaar vóór we toestemming hebben om ze als zodanig te gebruiken. Maakt niet uit, we hebben nog werk genoeg om e.e.a. aan te kleden wat betreft beplanting.
We zijn nu bezig om ons te registreren bij een aantal overkoepelende toerisme-organisaties, krijgen nu op de meest oncomfortabele (’s morgens vroeg) tijden afgevaardigden die komen kijken wat we aan het doen zijn. Ook gaan we deze week een aanvraag indienen voor een ‘padbord’, een bord langs de weg wat aangeeft waar wij zijn gesitueerd.
Met de olijvenstekken lijkt het redelijk goed te gaan. We slagen er niet in om de gewenste minimum temperatuur van 20 graden te handhaven ’s nachts, maar ze zien er niet slecht uit. De eersten beginnen al uit te lopen.
Ook zijn we druk bezig geweest met de website, en we zijn nu zover dat we grofweg de hele zaak klaar hebben. Alleen nog maar in Nederlands en Engels, maar dat zijn de belangrijkste doelgebieden. Een van de grootste problemen is fotomateriaal, aangezien datgene wat we willen verkopen nog niet klaar is. Maar we hebben toch iets samengesteld, het is nog niet open voor het grote publiek, en is te bekijken op http://www.mallowdeen.com/welcome-new.html We gaan komende week nieuwe foto’s maken, morgen wordt onze engelse vertaling gecontroleerd, en we willen nog wat extra foefjes toevoegen. Maar het begin is gemaakt.
Verder lijken we meer en meer geïntegreerd te raken in de locale gemeenschap. Op een of andere manier ben ik betrokken geraakt bij een onderneming wat Robertson’s eerste Guinness wereld record op zou moeten gaan leveren. Is niet zeker of het iets wordt, maar wel leuk om bij zo’n hele procedure betrokken te zijn. En vandaag werden we uitgenodigd om actief te worden in de “Rural Development Association” (Afrikaans: Landelike Ontwikkelingsvereneging) Dit is een initiatief om de levensomstandigheden van de lokale arbeiders op een hoger peil te brengen. Een paar voorbeelden van projecten die dit comité op wil starten:
- Een soort van volkstuintjes, waarbij de werkgever grond, water, zaden en bestrijdingsmiddelen beschikbaar stelt;
- Het aanstellen en opleiden van een z.g. gezondheidscoördinator op elke boerderij;
- Het opleiden van personeel voor crêches, en het faciliteren van ruimte hiervoor;
- Een opleidingstraject: “Leierskap-opleiding ( Voormanne of –vroue )” Geen idee hoe om dit te vertalen in Nederlands, maar het traject is erop gericht om mensen op te leiden in een leidinggevende functie;
- HIV-bewustmaking, inclusief gratis test (vrijwillig) voor het personeel;
Alsof we het al niet druk genoeg hebben. Maar we vinden het een eer om hiervoor uitgenodigd te worden, en een morele plicht om op deze manier iets te doen voor het welzijn van de armen. En geeft véél meer voldoening als 10 Euro storten op giro 777….
Tot besluit nog een 2-tal foto’s die een goeie indruk geven van de zondagavond hier:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten