zondag, mei 28, 2006

In de greep van de winter

Afgelopen week hebben we ons portie winterweer wel gehad! Storm, regen, en vooral lage temperaturen. Voor zover ik me herinner hebben we de afgelopen week de 20 graden niet gehaald, overdag, en ’s nachts was het meestal onder de 10 graden. In vergelijk met jullie zomer steekt dat momenteel misschien helemaal niet zo slecht af, maar wij hebben toevallig geen thermostaat die de binnentemperatuur op peil houdt. Wij hebben wél een kachel en een overvloed aan brandhout, dus wij stoken wat af!.
Terugkijkend op de weblog van een jaar geleden blijkt dat dit soort weersomstandigheden normaal zijn voor de tijd van het jaar. Maar we hebben toch wel een paar overwinningen geboekt. Vorig jaar moest er na elke serieuze regenbui wel ergens een lekkage gerepareerd worden. Tot op heden hebben we het droog kunnen houden. En ook de wind, hoewel het behoorlijk tekeer ging, heeft geen schade aangericht. We waren gelukkig op tijd met het oprichten van windbrekers voor de kweektunnel, en die hebben hun werk uitstekend volbracht.


windbrekers

Nu we het toch over die tunnel hebben, die 1700 stekjes van olijvenbomen staan daar al weer een hele poos in. Rond 13 april zijn de eerste 900 erin gezet, een week later nog eens 800. In eerste instantie was ons grootste probleem om de temperatuur binnen in de stektunnel niet te hoog te laten worden. Dat is goed gelukt, maar momenteel zijn de weersomstandigheden zodanig gewijzigd dat de minimumtemperatuur (20 graden) het probleem is. Gelukkig hebben wij het voorrecht om dit soort uitdagingen te kunnen bespreken met ter zake kundige mensen. De oplossing die ons werd aangedragen lijkt helemaal te werken: in de stektunnel hebben we een ventilatorkacheltje gezet, en zodanig ingesteld dat hij begint te werken zodra de temperatuur onder de 20 graden komt.


een boer maakt een plan

De oplossing lijkt simpel, maar er zijn toch echt wel een paar probleempjes:
Die tunnel ligt ruim 50 meter van ons huis, en er is daar geen elektriciteit
In zo’n tunneltje is het behoorlijk vochtig, en vochtigheid en elektriciteit gaan niet goed door één deur.
Uiteindelijk hebben we het allemaal voor elkaar gekregen, en de resultaten zijn zondermeer positief: meer en meer stekken beginnen uit te lopen.

We hebben inmiddels wel besloten dat de opening van Mallowdeen Gardens nog even uitgesteld moet worden. In de huisjes is de aannemer klaar, op een paar kleinigheden na. Buiten moet er nog wel het e.e.a. aangesloten worden, zoals boilers en de zwembadpomp. Maar de inrichting en aankleding aan de buitenkant gaat nogal wat tijd vergen. En we willen ons niet gek laten maken, eerst het één, dan het ander. Vandaag zijn we weer aan het winkelen geweest en kwamen terug met keukenapparatuur. We hebben nog van alles nodig, we zijn nog niet compleet wat meubilair betreft, we hebben nog geen lampen voor binnen, er moeten nog vloerkleden komen, er moeten nog gordijnen vermaakt worden, kortom werk zat.
We krijgen van alle kanten vragen of we volgende week accommodatie beschikbaar hebben i.v.m. het Robertson Wacky Wine Weekend (een soort braderie, waar het lokale midden- en klein bedrijf zich presenteert), maar we verhuren alleen het woonstel, en dat is volgend weekend volgeboekt. Dit evenement draait hoofdzakelijk om de ruim 30 wijnkelders hier in de omgeving en is inmiddels landelijk bekend. Één van de attracties dit jaar is een zwembad gevuld met Cabernet Sauvignon, waarin op de bodem een paar minuscule diamantjes liggen om opgedoken te worden. Meer informatie over het Robertson Wacky Wine Weekend is hier te vinden. Misschien komt de wekelijkse update van deze weblog een beetje later volgende week….


Zwembad

Het zwembad begint nu op een zwembad te lijken. Het heeft nu zijn eerste blauwe laag gekregen, en als de weersomstandigheden het toelaten volgen er deze week nóg een aantal.

Het feit dat het hier nu winter is betekent niet dat de bloemen uit de tuin verdwenen zijn. Wij zijn gezegend met een aantal uitbundige winterbloeiers, getuige de volgende foto´s:


Kniphofia praecox


Leonotis leonuris


Aloë


Afrikaantjes

Die Afrikaantjes hebben we zelf gekweekt van zaad wat iemand (we weten niet meer wie) ons meegegeven heeft vanuit Nederland, en ze doen het hier geweldig!

De komende week zal hoofdzakelijk in het teken van opruimen staan, denken we. En we hopen te kunnen beginnen met de inrichting van de huisjes, en het aanplanten van de grond daaromheen.

Geen opmerkingen: