Wateroverlast

Om het maar eens met de deur in huis te vallen: ik heb een grotendeels een rotweek achter de rug. Het was allemaal krisisbesstuur en rampenbestrijding, allemaal naar aanleiding van de overvloedige regenval van de afgelopen weken.
Wat was er gebeurd: alle waterreservoirs zijn tot de rand gevuld, en die van onze buurman begon te lekken. Met als resultaat dat wij een behoorlijke hoeveelheden water op onze inrit voor het woonstel kregen, en de weg naast de tunnel stond helemaal blank. Verder komt er nog steeds zoveel water van de bergen dat de pad die onze achtergrens vormt momenteel zo ongeveer een rivier is. In eerste instante zette al dat water onze kwekerij helemaal blank, maar door de nodige sloten te graven stroomt het water nu elders het land in.
Door al dat water hebben we ook een aantal grondverzakkingen gehad. De vervelendste was juist op de plaats waar de waterpomp, boiler, zwembadpomp en –filter staan. Alle leidingen ontzet en lekkages alom. Het kwam erop neer dat alles afgekoppeld moest worden, de ondergrond moest weer aangevuld en aangestampt worden, en alles opnieuw aansluiten. Gisteravond de laatste aansluitingen gemaakt, vanmorgen alles getest en alles werkt weer naar behoren.
Tussendoor was ook de fotosessie, die gepland was voor dit weekend, naar voren geschoven. Afgelopen woensdag was hier een nationale feestdag, en er was mooi weer voorspeld. Dus zijn Astrid, Jan en Floris afgelopen dinsdag hierheen gekomen, hebben hier overnacht, en woensdag zijn er foto’s gemaakt voor een brochure en voor de website. Alles moest er dus zo goed mogelijk uitzien, wat ook weer de nodige stress bezorgde.

Gelukkig is er dan altijd nog Rita die mij weer tot de orde roept en me het betrekkelijke in laat zien van een aantal in mijn ogen op dat moment erg belangrijke zaken.
Overigens is Rita zelf ook heel behoorlijk in de weer geweest afgelopen week. Nella, de vorige bewoonster van ons huis en (in Klaasvoogds) wereldberoemd om de mooie rozen die ze heeft, had haar rozenstruiken laten snoeien. Nog dezelfde dag lag al dat snoeisel hier bij ons en nu staan er zo’n 400 rozenstekken bij ons in de tunnel! Vervolgens werden de druiven (Hanepoot, lekkere tafeldruiven) van onze achterbuurman gesnoeid, en ook daar hebben we inmiddels de nodige stekken van.

Maar het grote nieuws is toch eigenlijk wel dat we afgelopen week een telefoontje kregen van de Tourism Grading Council of South Africa. Dat is de instantie die sterren uitdeelt aan accommodatie-verschaffers, zoiets als wat Michelin doet voor restaurants. Ze arriveren hier a.s. donderdag avond, met twee personen, en overnachten hier. Op vrijdagmorgen vindt dan de beoordeling plaats. Ze gaan kijken of we voldoen aan de normen voor een 3 sterren accommodatie. Uiteraar is dat alles héél spannend, maar we denken dat we ons goed voorbereid hebben en vertouwen erop dat we die 3 sterren gaan krijgen.

Overigens zitten we al sinds vrijdagavond zonder internetverbinding. Dit bericht kan ik nog versturen middels onze oude (zeer trage) telefoonverbinding, echter zonder foto’s.
Maar wat foto’s betreft kunnen we ons hartje ophalen de komende weken: we wachten met smart op een CD met foto’s die Astrid afgelopen woensdag gemaakt heeft. Daarmee gaan we de hele http://www.mallowdeen.com/ op zijn kop zetten, en een brochure (laten?) ontwerpen en maken, die dan ook weer vanaf de website te downloaden is. Over http://www.mallowdeen.com/ gesproken, er zit ook een Duitse vertaling aan te komen. Gerry, ex-buurvrouw uit Geldrop, inmiddels woonachtig in Duitsland, gaat dat voor ons regelen. Alvast bedankt, Gerry! Nu nog een Spaanse vertaling, en ons verlanglijstje qua vertalingen is compleet.