Maandag vertrokken ze met een volle auto (en volle portemonnees...) richting de kust. Eerste bestemming was daar Laaiplek, een dorpje nabij Velddrif, waar ze twee nachten in het vakantiehuis van Elize en Arno door gingen brengen.
Huisje in Laaiplek
Laaiplek ligt maar een kilometer of twintig van Brittania Baai, waar wij een jaar of 5 ons vakantie huis hadden. Rita was dus redelijk bekend in de omgeving, zou je zeggen, maar dat pakte toch nog iets anders uit. Dinsdag hadden de meiden het plan opgepakt om naar Lambertusbaai te gaan. De grote attractie daar is een kolonie van ‘Jan van Genten’, grote (spanwijdte van over de twee meter), prachtig getekende zeevogels, die daar van heel dichtbij te observeren zijn.
Jan van Genten
Dat was allemaal goed gegaan, maar tijdens de terugreis naar Laaiplek ging het even mis. Één afslag gemist, en ruim 60 km verder (onverharde weg!) werd op aanraden van Moeder Maria besloten om terug te gaan naar Lambertusbaai (voor de theologen onder ons, is er iets bekend over een relatie tussen Moeder Maria en St. Lambertus?). De tweede poging om naar Laaiplek te rijden verliep probleemloos, maar na een omweg van ruim 120 km arriveerden ze daar pas om half 10 ‘s avonds, dus urenlang in het donker gereden. De nacht verliep ook al niet geheel vlekkeloos, midden in de nacht werden ze wakker door een vreemd geluid. Wat was er gebeurd: Rita had van Elize een aantal instructies gekregen, zoals bij aankomst de hoofdkraan van het water opendraaien, de boiler aanzetten, en nog een aantal dingen. De boiler had ze wel aangezet, maar ze was vergeten om de hoofdkraan van het water open te draaien. Het was hun al wel opgevallen dat het water erg warm was, de douche was niet uit te houden, maar haden er verder geen aandacht aan geschonken. ‘s Nachts is er waarschijnlijk een beveiliging van de boiler in werking getreden, die het bewuste geluid veroorzaakte. Rita’s eerste reactie (onbewust) was: de hoofdkraan van het water open draaien. Toen konden ze weer gaan slapen. En de volgende morgen weer normaal douchen.
De volgende dag gingen ze naar Kaapstad. Daar boekten ze 2 nachten accommodatie in een simpele herberg met de toepasselijke naam: 'De Twaalf Apostelen'. ‘s Avonds moest er nog een restaurant gevonden worden.
Op weg naar het restaurant
Nou is het zo dat als je bij Kaapstad over het strand loopt, je niet lang hoeft te lopen om een restaurant te vinden. Zo ook deze keer, en onder het motto: “vissen moeten zwemmen” hebben de meiden lekker vis gegeten.
En we gaan nog niet naar huis...
We weten allemaal dat ze allebei niet bepaald contactarm zijn, en tijdens en na het eten was er al gauw contact gelegd met de inboorlingen.
Nog lange niet, nog lange niet...
Het is me uit hun (toch wel vrij warrig) verhaal niet helemaal duidelijk wie van de twaalf apostelen ze nu eigenlijk die avond hebben leren kennen.
De volgende dag was het gewoon de tourist uithangen. En in Kaapstad is de ‘Hop On, Hop Off’-bus een uitstekende optie om een goeie indruk van de stad en nabije omgeving te aanschouwen.
Het busje komt zo
Kaapstad vanaf de voet van de Tafelberg
Vrijdagmorgen moesten er nog een hoop inkopen gedaan worden (extra sets linnengoed voor de gastenverblijven), en onderweg naar huis nog ‘even’ op bezoek bij Astrid en Jan in Somerset West. Om een uur of zes kwamen ze thuis, moe en voldaan, met een auto die nog veel voller was als toen ze vertrokken, en over de portemonnees zullen we het maar niet hebben, dat gaat nergergens over!
Vanmorgen zijn ze hier in Robertson naar de kerk geweest. Zal wel iets met een schuldgevoel te maken hebben.
Ik zelf heb de afgelopen week ook nog wel het een en ander meegemaakt, maar dat moet maar even wachten, want ik heb beloofd om vanavond voor de dames te koken.
Wél wil ik nog wel even aangeven dat ik met mijn schoonmoeder gedanst heb. Helaas geen foto’s, maar er zijn videobeelden van gemaakt. Dit werkt waarschijnlijk alleen maar met een snelle (adsl/kabel) internetverbinding, de beeldkwaliteit van de langzame verbinding is niet al te best en dan ben ik bijna niet te herkennen: langzame verbinding / ADSL/kabel verbinding. Ook even het geluid aanzetten.
1 opmerking:
Ja en dan zit je alleen thuis, en lees je dat je vrouw de bloemetjes aan het buitenzetten is. Maar ( en dat moet worden gezegd) gelijk heb je. Maar let op: "Goed voorgaan, doet goed volgen" . Wim, ik ben iets geschrokken van het "dansfilmpje". Je zorgt toch wel goed voor je schoonoeder??? Want ze zag er niet zo best meer uit. Of het beeld moet niet zo goed hebben gestaan, zodat het moet lijken dat jij erg sterk bent!!!
Blijf goed voor haar zorgen en ik tel de dagen....Nu nog 239 uur en 10 minuten.
Een reactie posten