Beter laat dan nooit

Het zat er al een beetje aan te komen, en nu zijn we echt zover dat het bijhouden van deze weblog ná het weekend gaat plaatsvinden. De reden: gistermiddag zaten wij lekker samen uit te hijgen onder de parasol op de rand van het zwembad, met de benen in het water, en wij vinden dat een goede reden. Overigens, om te zwemmen is het hier nog véél te koud, het water is pas 24 graden Celsius. Daar moet minimaal nog een graad of 4 bij voor je ons helemaal in het zwembad krijgt. Voor de rest eigenlijk alleen oud nieuws. Qua gasten was het rustig: we hadden een (overigens heel leuk) jong stel hier waarvan hij haar had verrast met een romantisch weekendje buiten de deur. Gingen ‘s avonds ook niet uit eten, maar er werd met z’n tweetjes gebarbequed. De afspraak was dat ze ‘s morgens om 10 uur zouden ontbijten, wat ons heel goed uitkwam. Dus konden we gisteren (zondag) een beetje uitslapen (tot 8 uur), en toen moesten we weer aan de gang om (allereest wakker te worden, vervolgens onszelf toonbaar te maken, zelf ontbijten,) ons inmiddels wereldberoemde (in Klaasvoogds althans) ontbijt voor te bereiden. Nou, zo’n ontbijtje duurt toch wel een uur, en dan maken wij er een gewoonte van om nog wat na te babbelen met de gasten. Ondertussen nog een buurvrouw die op bezoek kwam met een mandje rozen. Die ging kort nadat de gasten vertrokken waren weer ‘huistoe’ met een potje door Rita zelf gemaakte nectarine-jam. ‘s Avonds hadden we met andere buren afgesproken om wat bij ons te komen braaien. En eigenlijk, als ik dit stukje teruglees, geeft dit een goed beeld hoe ons weekend eruit ziet. En waarom verslaggeving daarvan uitgesteld wordt tot een later tijdstip. Het komende weekend wordt spannend, we zitten bomvol vanaf donderdag t/m zondag. Beide cottages en het woonstel zijn dan bezet, we hebben een Duits echtpaar in één van de cottages, en de rest is afgehuurd door een wielerteam (Vodacom), die hier een aantal wielrenners onderbrengt. We zijn benieuwd hoe dat allemaal verloopt, met name ook of die fietsers een speciaal ontbijt nodig hebben. Dat horen we de komende dagen.
Wat het tuinieren betreft, zijn we druk met ons nieuwe grasveldje. Het wordt iets groter als we gedacht hadden, zo’n 3800 vierkante meter.

Hier komt het nieuwe grasveld


Dat is bijna 1 ½ keer zo groot als ons hele perceel in Geldrop, en om daar alle rommel uit te harken, dat is een behoorlijk projekt. Maar dat is inmiddels gebeurt, en we zijn gras aan het planten.

Met onze boomgaard gaat het ook heel goed. We gaan de komende maanden onze eigen abrikozen, perziken, pruimen, en een aantal citrus-vruchten (waarvan we op dit moment nog niet weten of het sinaasappels, citroenen, mandarijnen, of grapefruits worden) oogsten.

Perziken

Dit is één van de drie perzikenbomen die we hebben, en met enige moeite zijn er toch nog zo’n 20 vruchten in te vinden.

Artisjok

En dan hebben we nog een artisjok, die het verschrikkelijk goed doet. Deze hebben we niet voor de vruchten, maar voor de bloemen die uit de vruchten moeten gaan komen.

Maar we merken wel dat het tuinieren, hoezeer het ons ook aan het hart ligt, op de tweede plaats is gekomen. Het hele accommodatiegebeuren brengt gewoon een hoop werk mee. Zo krijgen we nu dagelijk aanvragen binnen in de trant van ‘wat kost het als we van dan t/m dan bij jullie willen logeren’. Dit soort aanvragen moet zo snel en zo persoonlijk mogelijk beantwoord worden, vinden wij.
We hebben inmiddels (sinds vorige maand, ik zal het nooit vergeten, schoonmoeder was toen nog hier...) een nieuwe computer, en een veel beter beeldscherm. Tot onze verassing zagen we dat onze website er ineens heel anders uitzag (voor de techneuten: onze website was gebaseerd op 800 x 600, terwijl 80% van onze bezoekers 1024 x 768 gebruikt) Dus is de hele http://www.mallowdeen.com/ website aangepast, en gelijk de Duitse vertaling opgenomen.

Onze prijzen hebben we ook aan moeten passen. We hebben al eerder verteld dat wij het liefst gasten hebben die een aantal nachten blijven, en hebben onze prijzenstructuur navenant gemaakt. Maar dat gaat er bij de Zuid-Afrikaan niet in. Hij/zij wil weten wat het per nacht kost. Dus hebben we een prijs per nacht opgenomen in onze prijslijst.

Op een ander terrein hebben we ook onze mening (en strategie) moeten bijstellen. Wij vonden altijd dat het vragen van een aanbetaling afbreuk doet aan de gastvrijheid die je zo graag wil uitstralen. De praktijk heeft ons inmiddels geleerd dat deze visie niet haalbaar is, en er zit een credit-card machine aan te komen.

En zo zijn we zo’n beetje in het overige nieuws beland:

Rita heeft een ticket geboekt: ze zal van 3 t/m 11 april 2007 in Nederland zijn;

We zitten allebei een beetje in de lappenmand momenteel, slikken allebei antibiotica, maar dat zou over een paar dagen beter moeten zijn.

Nog een tweetal foto’s:

Olijvenstekken

De olijvenstekjes zijn inmiddels naar de voorkant van het huis gegaan, waar ze meer licht krijgen.

Protea
Een prachtige reuzen-protea, helaas niet uit eigen tuin.

Het loopt uit de hand, we krijgen het druk!

Geen schokkende gebeurtenissen deze week. Van maandag t/m vrijdag zijn we druk met tuinieren. Deze week weer zo’n 500 meter besproeingspijpen verwerkt, en dat is nodig. Het is hier nu echt zomer: warm, droog en vrij winderig. Dus op hetzelfde moment dat we iets planten, moet er water naartoe gebracht worden. Maar we lopen nu tegen een nieuwe uitdaging aan. Wat is namenlijk het geval: Mallowdeen Gardens begint te lopen, en met name in het weekend. Vrijdagavond om 17:00 uur kregen we een telefoontje van het touristenbureau, en 10 minuten later stonden er 2 engelse echtparen op de stoep. Die kwamen overnachten. Op zich absoluut geen probleem, want diezelfde dag werkt Elsie hier, en die had de hele zaak schoon en klaar voor gebruik.

Aan onze gasten vragen wij altijd of we een restaurant moeten boeken. Rita is met een echt brilliant idee op de proppen gekomen: als onze gasten hier in Klaasvoogds willen dineren, dan brengen wij ze naar het restaurant en halen hun weer op als ze klaar zijn. Onze gasten vinden dit een unieke service, en de restaurants hier vinden het alleen maar geweldig!

Fraai Uitzicht is en blijft een trekpleister hier in de vallei, en vrijdagvond hebben we de Engelsen daar voor hun diner braaf naartoe getransporteerd, en om een een uur of tien weer opgehaald. Zaterdagmorgen was het flink aanpakken: eerst het ontbijt verzorgen, en toen de gasten eenmaal verdwenen waren vlug aan de gang om ten minste één huisje weer bewoonbaar te maken, want om twee uur kwamen de volgende klanten. Ditmaal geen buitenlandse toeristen, maar de lokale opticien en zijn vrouw hier uit Robertson. Ze hadden iets te vieren (hun zesde huwelijksverjaardag) en hadden besloten om dat bij ons te doen. Ook die hebben we ‘s avonds keurig bij het restaurant afgezet en later opgehaald. Vanmorgen weer het ontbijt verzorgd, en toen de gasten waren vertrokken was het aan ons de beurt om alles op te ruimen. Ons weekend begon dus vanmiddag om twee uur. Helemaal niet om te klagen overigens, we vinden het geweldig dat de zaak goed begint te lopen. Maar het weekend als rustpunt: dat is voor ons verleden tijd. Daar verzinnen we ook wel weer iets op.

Heel leuke verassingen

De afgelopen week was vol verassingen. Niet allemaal even aangenaam, maar per saldo sluiten we de week positief af. Om met het slechte nieuws te beginnen:

• Ruim anderhalf jaar geleden hebben we een aanvraag ingediend om de bestemming van onze grond te veranderen van agrarisch naar recreatief. Vorige week kregen we van het ministerie van Milieu en Ruimtelijke ordening een brief met de mededeling dat deze kwestie door de gemeente Robertson moet worden afgehandeld. Er is een wetswijziging geweest waardoor dit soort aanvragen door de gemeente zelf afgehandeld kan worden. Het komt er op neer dat we anderhalf jaar voor niks hebben zitten wachten. Inmiddels ligt de aanvraag bij de gemeente Robertson. En we wachten weer af.

Maar voor de rest was het eigenlijk allemaal wel goed nieuws.

• Afgelopen dinsdag sloten we de eerste maand van het vakantieseizoen af. We hebben in oktober 18 betaalde overnachtingen gehad, wat resulteert in een bezettingsgraad van bijna 10%. Nog geen indrukwekkende cijfers, maar het begin is gemaakt. Alle 18 overnachtingen waren tijdens weekends, maar dat daat veranderen in november: van dinsdag op woensdag hebben we twee gasten uit Zwitserland gehad.
• Donderdagmorgen was ik op het dak bezig om bladeren en takken weg te halen, toen komt er een vreemde auto aangereden. Het bleek een nederlands echtpaar (uit Groningen) te zijn wat een hele tijd geleden bij toeval op internet deze weblog vond en hem zijn blijven volgen. Zij zijn nu in Zuid Afrika en kwamen (met een stuk oude kaas als zeer gewaardeerd cadeau) eens een kijkje nemen wat wij allemaal aan het doen zijn.
• Rita heeft een tweedaagse EHBO-kursus gevolgd en is met vlag en wimpel geslaagd.
• Vrijdag belde ene Toon van de Ven. Of wij nog accommodatie hadden voor de nacht van zaterdag op zondag, voor 4 personen. Hij bleek een collega te zijn van Ine, een ex-collega van Rita waarmee ze nog heel regelmatig contact heeft. Zaterdagmiddag arriveerde Toon met zijn vrouw Ans, en erbij waren Jan en Bertie, vrienden van Toon en Ans. Jan vroeg of ik soms een broer had die Leo heette. Hij bleek vanuit het onderwijs onze Leo te kennen. Zelf komen Gertie en Jan uit Gerwen. Jan is directeur van de basisschool, en Bertie heeft daar ook voor de klas gestaan. Of ik misschien toevallig ook familie had in Gerwen, want daar woonden ook van de Sande’s. Bleken ze daar al mijn ooms en tantes (er zijn/waren er nogal wat in Gerwen) heel goed te kennen, en al die neven en nichten die allemaal bij hun op school hebben gezeten.
  
  
  Onze huidige gasten
  
  Kortom, genoeg gespreksstof dit weekend. Ze hebben besloten om nog een nacht te blijven. Morgen gaan ze naar Oudshoorn, dan naar Addo (olifantenpark), en vervolgens via de Tuinroute terug naar Kaapstad.