En we begonnen de week met alle accommodatie bezet, en geen watertoevoer. Toen er maandagmorgen niemand opdaagde om de gebarsten waterleiding te repareren, ben ik zelf maar de nodige spullen gaan halen en heeft ons personeel de zaak weten te repareren. Een paar weken geleden hadden we een dergelijke breuk gehad, en toen hebben we goed gekeken hoe e.e.a. gerepareerd werd. Zodoende hebben we het karwei deze keer zelf kunnen klaren. Maar daarmee was het eigenlijke probleem nog niet opgelost: waarom barst die pijp twee keer achter elkaar in een vrij kort tijdsbestek? Daar zijn we inmiddels wel achter, het komt er in het heel kort op neer dat als onze buurman een pomp aanzet om een hoger gelegen wingerd te irrigeren, de druk op onze pijp ook oploopt, zo hoog dat hij barst. Afgelopen woensdag was dat weer het geval. De buurman erbij gehaald en dit keer leverde hij de onderdelen voor de reparatie, en hielp mee (zijn personeel) om te repareren. Die reparaties zijn vrij kostbaar en arbeidsintensief: 2 mensen hebben een dag te graven om de zaak bloot te leggen, een man of 4 zijn een paar uur bezig met de eigenlijke reparatie, en een paar dagen later moet het gat weer dicht. En allemaal bij temperaturen van even onder de 40 graden. We zijn bezig met een lange-termijn oplossing van dit probleem, die er in feite op neer komt dat wij een rechtstreekse aansluiting krijgen op het waterleiding-net, ter vervanging van de huidige situatie waarbij we ons water via de buurman krijgen. Of dat gaat lukken weten we nog niet, ook niet hoe lang e.e.a. nog kan gaan duren.
Om de feestvreugde te verhogen hebben we ook te horen gekregen dat onze aanvraag om de bestemming van de grond waarop de vakantiehuisjes zijn gebouwd, om te vormen van agrarisch naar recreatief, is afgewezen. De reden was zo belachelijk dat we inmiddels een bezwaarschrift ingediend hebben. Rita maakt zich nogal druk hierover, ikzelf heb besloten om het hele onderwerp te negeren, in het vertrouwen dat uiteindelijk ergens gezond verstand zal prevaleren boven ambtenarij en bureaucratie.
Afgelopen dinsdag vertrokken onze gasten, maar diezelfde ochtend (voor dag en dauw) had ik Michel en Ineke al van het vliegveld opgepikt. Die konden niet meteen in hun onderkomen, want dat was nog bezet en moest nog schoongemaakt worden. Overigens wel heel leuk dat er nu al terugkerende gasten zijn, die Noren van afgelopen weekend waren al eens eerder geweest (en komen weer terug volgende maand!), van de week weer Duitsers gehad die hier al eerder waren geweest, en we krijgen emails van gasten die volgend jaar weer terug willen komen.
Michel en Ineke zijn hier inmiddels al wat gesettled, hebben de directe omgeving verkend, zowel per auto als te voet, en zijn vanmorgen vertrokken voor een trip met de Karoo als bestemming. De Karoo is het redelijk onherbergzame binnenland van Zuid Afrika, met strenge winters en hete zomers. Duidelijk een minder alledaagse bestemming, maar ik denk eerlijk gezecht dat ze behoorlijk enthousiast terug zullen komen. Als de temperaturen draaglijk zijn, want ze reizen in ons onvolprezen ‘bakkie’, zonder airco!
Hier sluit Ineke het appartement af, terwijl Michel het bakkie startklaar maakt.
En dan gaat de trip beginnen!
Inmiddels hebben we al weer nieuwe gasten, die blijven tot zaterdag, dus wij vermaken ons wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten