Hoogseizoen

Rond het middaguur hebben we onze gasten uitgezwaaid en sindsdien is Mallowdeen Gardens weer even voor ons tweetjes. Eerst nog een paar wasmachines draaien, was ophangen, en dan hebben we een paar uurtjes voor onszelf. Dat voelt lekker, en we hebben dat ook nodig. We maken nogal wat uren, en elk rustpuntje is momenteel welkom.
Onze zondag begon vanmorgen met een zeurende wekker, zoals gewoonlijk, om kwart over 6. Eerst zelf wakker worden, wassen, aankleden, ontbijten, en dan aan de gang voor onze gasten. Na hun ontbijt nog wat gezellig nagepraat.
En behalve dat we in de greep van het hoogseizoen zitten, is het hier al weken hoog zomer. Elke dag meer als 30 graden, dus tijd voor siesta. Elke middag na de lunch gaan we even plat, al is het maar een half uurtje. Vanmiddag was het iets langer. En dan lekker afkoelen in het zwembad, waarvan de watertemperatuur momenteel min of meer draaglijk is: zo rond de 27 graden. We zijn er inmiddels al wel achter dat mijn briljante idee om het water m.b.v. de zon te verwarmen in de praktijk toch iets minder briljant werkt als gepland, maar daar verzinnen we wel weer iets op.
Afgelopen week zijn we er wel mee begonnen om er een dagje tussenuit te gaan. Dat hadden we gepland op dinsdag, maar maandagavond kregen we onverwacht gasten. Die bleven twee nachten slapen, dus het werd donderdag. ’s Morgens om half acht zaten we in de auto, richting Kaapstad. Eerst nog een paar zakelijke dingen regelen, maar verder was het vakantie, flaneren over de Waterfront, leker luxe lunchen, weer eens door een boekwinkel snuffelen, enz. Om vijf uur waren we weer terug, en we hebben elkaar beloofd dat we dit (veel) vaker moeten doen.
Komende week valt ons weekend op woensdag/donderdag: dan komen Victorine en John op bezoek en blijven een nachtje slapen. Het avondprogramma is reeds bekend, maar we proberen ’s middags ook nog een locale attractie te boeken. Wordt vervolgd.
Vanaf vrijdag zijn we (Mallowdeen Gardens) weer helemaal volgeboekt (beide cottages en het appartement) tot dinsdag. En op diezelfde dinsdag ( we praten dan inmiddels over de 23e) arriveren Michel & Ineke, die wij nog kennen uit onze Dubai-tijd. Michel is ook bij ons in Zimbabwe geweest, samen met Ineke in Geldrop (meermalen) en in ons vakantiehuis in Brittania Baai.
Een hoop leuke dingen om naar uit te kijken, en daar gaat het uiteindelijk om. Qua tuinieren is hier e.e.a. compleet tot stilstand gekomen. Enerzijds ontbreekt het ons aan tijd om een nieuw project op te starten, anderzijds is het gewoon veel te heet en droog om te planten. De twee tuinmannen zijn eigenlijk alleen maar bezig met water geven en schoffelen.
En dan nog iets anders: in augustus 2005 hebben we onze eerste fruitboompjes geplant. Eergisteren hebben we 2 kilo perziken geplukt van deze boompjes, en Rita heeft er vandaag jam van gekookt!