Tegelijkertijd begon de wind op te steken. Via de radio waren er al stormwaarschuwingen uitgegaan, en dan weten wij het wel, dan treedt ons stormplan in werking. Dat plan is gebaseerd op het principe dat alles wat al ligt, niet meer kan vallen: alle (5) parasols gaan plat op de grond, de ligstoelen (5) inklappen en plat op de grond, de hangmat gaat op zijn kant, en de bijzettafeltjes gaan de luwte in. Dit stormplan is gebaseerd op ervaringen van vorig jaar, toen we een aantal malen parasols en tuinmeubelen uit het zwembad moesten verwijderen. We zijn rond een uur of elf naar bed gegaan, en toen ging de wind al behoorlijk tekeer. Rond één uur werden we allebei wakker van het natuurgeweld en zijn opgestaan. De storm was verschrikkelijk, normaal gesproken ben ik diegene die bang is hier van natuurgeweld, maar deze keer was Rita ook bang. Samen zaten we op de bank elkaar moed in te spreken, en uiteindelijk zijn we zowaar (op de bank) in slaap gesukkeld. Om een uur of drie werd ik wakker, en de storm was merkbaar aan het afnemen. Toen zijn we maar weer naar bed gegaan, maar echt uitgerust waren we niet toen de wekker ging. Want om acht uur begint het leven hier weer, dan staat ons personeel weer te trappelen om aan de gang te gaan. Normaliter zitten wij rond acht uur aan het ontbijt, en dan komt Poppie binnen. Die begint gelijk met het uitladen van de afwasmachine, en ondertussen ontstaat er een redelijk voorspelbare conversatie over hoe de vorige avond is verlopen. Op een gegeven moment merkt Poppie op dat ‘Wim nog een bietjie vaag is’. Als we doorvragen blijkt dat zij bedoelt dat ik nog niet helemaal wakker ben, dat ik nog wat langer moet slapen. De taal Afrikaans ten opzichte van het Nederlands is niet zo simpel als we vaak denken! Overigens hadden we gelukkig helemaal geen schade door de storm.
Ander onderwerp: dinsdag kwam er iemand achterom op een fiets met een aanhanger. Dat was ene meneer Ray Chaplin, wiens beroep moeilijk te omschrijven valt. Enerzijds een avonturier, die zijn grenzen aan het verkennen is, anderzijds een idealist die er erg veel energie in steekt om de wereld te verbeteren, met name de situatie van de minder bedeelden. Zijn huidige project is een fietstocht van Kaapstad naar Pretoria, met als doel:
- het promoten van niet-gemotoriseerd vervoer;
- het promoten van het fietsen in Zuid Afrika;
- training voor volgende expedities.
We hebben hem gevraagd naar die volgende expedities, en als hij klaar is met deze fietstocht dan wil hij te voet ongeveer de zelfde route lopen, deze keer een krot achter zich aan trekkend. En dit alles om de miserabele woningsituatie van vele armen onder de aandacht te brengen. Zijn volgende expeditie gaat nog een paar stapjes verder: Hij wil alleen naar de zuidpool wandelen, vandaar naar de top van Mount Everest, en vervolgens via Noord Rusland naar de Noordpool. Alles in zijn uppie, en niet gemotoriseerd. Prettig gestoord of niet, een interessant figuur om aan de ontbijttafel te hebben. Hoe komt zo iemand bij ons terecht: heel simpel, via het Robertson Toerisme Bureau. Die stuurden een mailtje uit naar alle accommodaties hier in de buurt met de mededeling dat er iemand hier de fiets als vervoermiddel wilde komen promoten, en sponsors zocht voor onderdak. Als rechtgeaarde Nederlanders hebben wij natuurlijk wel iets met een fiets, en zijn we daar op ingegaan. Deze tocht van Ray Chaplin wordt dagelijks bijgehouden op de website http://www.thelifecycle.co.za/dispatches.php , en in de verslagen van 8 en 9 mei worden wij ook nog even vernoemd.
Een aantal weken geleden hebben we olijven geplukt en zijn begonnen met een langdurig traject van preserveren. Olijven zijn vruchten die je niet zomaar van de boom kunt eten. Van onze buren (Nella en Anton) hebben wij recepten gekregen om olijven te preserveren. Grofweg komt het er op neer dat je de bitterheid uit de olijven haalt door ze in te kerven en gedurende een week of drie op water te zetten, en dagelijks dat water verversen. Dan nog een week in een zoutoplossing, en dan zijn ze klaar om in de pot te gaan, met de nodige kruiden als knoflook of rozemarijn. De eerste emmer is mislukt. We waren te ongeduldig en hebben te vroeg geplukt. Ze hadden vorige week de potten in moeten gaan, maar waren niet lekker. We hebben ze weggegooid. Het goede nieuws is dat we een week of twee geleden toch nog maar een emmer geplukt hadden. En afgelopen week hebben we nog maar een emmer geplukt. Wat is namenlijk het geval: we hebben die olijfbomen behoorlijk onderhanden genomen qua snoeien, en dit jaar zijn we ook begonnen met water geven. En we zitten nu met een vracht olijven aan die bomen…
Hier is Elsie bezig met het kerven van de olijven.
Altijd, als het om eten gaat is Sjors in de buurt. Hij eet ook rauwe olijven.
Het zitje in ons nieuwe gazonnetje is bijna klaar. We gaan nog een paar dingen veranderen, maar vooralsnog is dit wat we voor ogen hadden. We hebben nog een beetje moeite om deze doorkijk een naam te geven. Want het idee komt helemaal van Huib, en onwillekeurig noemen wij dingen naar bijdragen van personen. Zo hebben we “Nol se putje”, “Tineke en Dick se grasperkie”, “Marinus se tonnel”, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dit weekend zaten we qua accommodatie verassend weer helemaal vol. We zitten nu in een periode waar je blijkbaar geen pijl op kunt trekken. Zo heb je geen mens, zo belt er iemand die de hele hap af wil huren. Op het accommodatie front zijn overigens wel een tweetal leuke feiten te melden:
- We hebben in November ons zwembad voor 3 uur verhuurd aan iemand die hier in de buurt een workshop geeft over ademhaling. 24 mensen gaan hier het verwarmde zwembad in, met een snorkel, met als diepere achtergrond om het leven in de baarmoeder na te bootsen. Veel gekker moet het niet worden, eerdaags staat “mijn bevalling” voor de deur!
- Zoals het er nu naar uitziet krijgen we in November ons eerste bruidspaar te gast. Bruiloften in Zuid Afrika worden over het algemeen veel grootser gevierd. Waar je in Nederland een zaal afhuurt, is het hier populair om naar een wijn-boerderij te gaan. Weer heeft het foto-materiaal op onze website ervoor gezorgd dat we gasten krijgen: de moeder van de bruid was helemaal weg van onze huisjes en heeft bepaald dat haar dochter en dan inmiddels schoonzoon bij ons hun huwelijksnacht komen doorbrengen.
Voorlopig hebben we geen boekingen tot het Wacky Wine Weekend, het eerste weekend van juni. Dus kunnen we weer meer aandacht geven aan het tuinieren. Vandaag is er een begin gemaakt met het ploegen van het land. Ter voorbereiding voor het planten van de olijvenboompjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten