En toen was het ineens winter....

Eindelijk gelukt: ik probeer al sinds zondagavond dit verhaaltje op het web te zetten, maar uiteindelijk is het nu, dinsdagavond dus gelukt.

Om maar even met het belangrijkste te beginnen: Rita is weer bijna helemaal opgeknapt. Ze slikt geen pillen meer en wordt met de dag sterker. Gistermorgen is ze weer naar het ziekenhuis geweest om longfoto’s te laten maken, en vervolgens weer naar de dokter. Die was helemaal tevreden, de ontsteking is bijna weg. Wel moet ze het voorlopig kalm aan doen, en veel rust nemen.

Vorige week meldde ik al dat we aan dit verhaal conclusies verbonden hebben. De strekking van de uitdrukking “de boog kan niet altijd gespannen staan” begint ons maar al te duidelijk te worden. Op een gegeven moment moet je eens de boel de boel kunnen laten, en er lekker met zijn tweetjes tussenuit kunnen knijpen. Zo zien wij dat althans.

Een begin is gemaakt: afgelopen week ben ik heftig begonnen met het delegeren van een aantal taken die ik tot dusverre zelf opknapte:

• Onderhoud van onze waterzuiveringsinstallatie:We zijn best tevreden met de oplossing die we hebben voor ons huishoudelijk water. Als wij of onze gasten een bad nemen, dan is het water kraakhelder. En zo hoort dat ook, vinden wij, Maar al te vaak hebben we zelf ergens in een of ander thee-bad gezeten. En dan kun je wel zeggen: ik pak wel een douche, maar het water blijft net zo smerig, alleen zie je het niet! De oplossing die wij hebben werkt goed, maar vergt veel aandacht:vanwege extreme schommelingen in waterdruk moeten de voorraadtanks handmatig bijgevuld worden. Afhankelijk van het verbruik (oftewel het aantal gasten) doen we dit 1 tot 3x per dag.
  o Wekelijks moeten filters schoongemaakt worden;
  o We gebruiken een tweetal chemicaliën in het hele proces: aluin om vaste bestanddelen te laten bezinken, en chloor om bacteriën te doden. Iemand moet minimaal wekelijks in de gaten houden hoe het staat met de voorraad.


• Onderhoud van het zwembad: Wij vinden dat een zembad er uitnodigend uit moet zien. Vaak hebben wij overnacht in een B&B wat volgens advertentie materiaal een mooi zwembad had. Meerdere malen bleek dat zwembad zó groen, dat je zélfs zou aarzelen om je schoonmoeder erin te sturen. Wij vinden dat ons zwembad er zomer en winter puik uit moet zien. En dat vergt nogal wat onderhoud:
  o Dagelijks controleren op (en verwijderen van) ongewenste badgasten zoals:
  § Kikkers
  § Mollen (!)
  § Pieren
  § Slangen
  o Dagelijks moet het filtermandje schoongemaakt worden;
  o Ons zwembad heeft de vorm van een acht, waarbij de stofzuiger alleen in de grootste cirkel komt. Elke dag moet het ingewaaide blad/vuil in de kleine cirkel naar de grote cirkel geveegd worden.
  o Het waterniveau moet op peil gehouden worden. Met name in de zomer zakt dit peil meerdere centimeters per dag door warmte en wind.
  

Dit gaat overigens nog wel even duren voordat ons personeel deze taken helemaal heeft overgenomen, voorlopig ben ik er telkens nog wel bij, maar binnen een paar weken zouden ze dit zelf moeten kunnen. Let wel: ik wil ons personeel niet als dom afschilderen, maar dit is allemaal nieuw voor ze, ze kennen het niet, ze snappen het daarom ook niet, het moet een routine worden. Hetzelfde geldt voor de meiden die in de cottages helpen: Elsie en Mollie hebben nog steeds moeite met het dekken van de tafels. Moeten de messen nou rechts en de vorken links, of net andersom. Soms gaat het drie weken achter elkaar goed, en vervolgens ligt zomaar ineens alles verkeerd. Gewoon omdat ze zelf niet met mes en vork eten, en daarom dus ook geen enkel benul hebben wat waar moet liggen, en waarom. We spelen met de gedachte om eens een ontbijt te maken voor ons personeel, precies zoals we dat doen voor onze gasten. Gewoon om hun beter te laten begrijpen waar we hier, met hun zeer gewaardeerde hulp, mee bezig zijn.

Rita’s verjaardag is in alle rust verlopen, voor zover mogelijk. Afgelopen weekend was (en is nog steeds) hier in Zuid Afrika een lang weekend. Vrijdag was een nationale feestdag, en hetzelfde geldt voor morgen, 1 mei. Wij zijn erg druk geweest met gasten: twee paren die drie nachten hier geboekt hebben, en één paar wat twee nachten hier was. We zijn dus weer lekker bezig geweest (en nog, morgen vertrekken de laatste gasten).

Wat is er verder nog vermeldenswaardig:

• Het weer. Afgelopen dinsdagmorgen trok er een onweersbui langs, verschrikkelijk veel bliksem. Woensdag avond zagen we op een aantal plaatsen bosbranden hoog in de bergen, veroorzaakt door de bliksem. Donderdag nacht begon het te regenen. Ruim 30 millimeter registreerden we in onze regenmeter. Dat is ongeveer 1/8 van onze gemiddelde jaarlijkse neerslag. Oftewel een stevige bui regen. We hebben aan de watersnoodramp van vorig jaar toch wel een trauma overgehouden, maar de regen was voorspeld, en we hadden ons van alle kanten ingedekt. Er zijn dan ook gelukkig geen incidenten te vermelden. Op Rita’s verjaardag hadden we voor het eerst ’s avonds de kachel weer aan, maar inmiddels zijn de temperaturen hier weer normaal: overdag midden twintig, ’s nachts even onder de 10.


• Onze website, http://www.mallowdeen.com/, is inmiddels aangepaste met recentelijk foto-materiaal en nieuwe tarieven. We krijgen veel lovende reacties binnen over onze website, en zijn er eigenlijk best wel trots op dat er geen professionele fotograaf aan te pas is gekomen. Het merendeel van de foto’s komt uit de camera van Astrid, Michel, en de onze, aangevuld met plaatjes die onze gasten ons toesturen. Zoals deze foto van Mara, vorige week genomen door een van onze gasten.
  

Tot volgende week maar weer.