Rond het middaguur vertrokken de laatste gasten. Nog een uurtje ruimen, en dan begint ons weekend... Niet echt, er moet volop gewassen en gedroogd worden. Het was vandaag een mooie winterdag, maar echt drogen buiten doet het eigenlijk maar vanaf 11:00 tot 16:00 uur. Maar er is weer kans op (wat) regen, de komende week, dus Rita probeert zoveel mogelijk droog te krijgen zolang de zon schijnt.
Daar komt nogal wat snoeisel af, zoveel dat het bakkie (onze Toyota pick-up) vele malen heeft moeten rijden om alles naar de composthoop te brengen.
Nu ziet alles er verschrikkelijk kaal uit, maar de planten zijn al behoorlijk aan het uitschieten, dus dit plaatje gaat weer snel veranderen.
Maar als je dan in zo’n gewas bezig bent, dan kom je ook nog wel eens wat tegen. In eerste instantie een kleine slang. Rita was er net op tijd bij, ze stonden al klaar met de schop om hem dood te maken. Met zo’n tang waarmee je gehaktballen uit de pan haalt heeft Rita de slang in een plastic zak gedaan, en ons personeel opdracht gegeven om hem zo ver mogelijk hier vandaan weer vrij te laten.
In tweede instantie kregen we te doen met een nogal uit de kluiten gewassen spin.
Achteraf lijkt dat het hier om een geheel onschuldige regenspin gaat, een die we al eens binnen gehad hebben, en absoluut niet gevaarlijk is. Alleen was deze wel een beetje erg groot…
Verder ben ik nogal druk geweest met de keuken van het woonstel. De keuken had alleen maar schappen, en geen deurtjes ervoor. Dat is inmiddels veranderd:
Wij wonen en leven hier in de vallei van wijn en rozen, en Rita is vorig jaar al begonnen met het leggen van contacten met betreft het stekken van rozen. Het werkt, van alle kanten krijgen we snoeisel aangeleverd, en honderden stekken zijn inmiddels geplant. 
Want afgelopen weekend hebben we toch weer 6 overnachtingen gehad, en voor het komende weekend worden er dat 8, volgens ons boekingsregister. We zijn en blijven dus lekker bezig, in de weekends.
Afgelopen maandag waren we uitgenodigd op een bruiloft. Ilse en Sjef gingen trouwen, en als ik erbij vertel dat ze nu meneer en mevrouw van Nuffelen zijn, dan mag het misschien duidelijk zijn dat het hier gaat om zuiderburen, een aantal jaren geleden vertrokken vanuit Vlaanderen, en via Stellenbosch in Robertson terechtgekomen. Ilse en Sjef zijn de uitbaters van het restaurant van Rosendal, één van onze buren. De bruiloft was heel speciaal, met afrikaanse tintjes. Zo was de bruidsjurk van Ilse gemaakt door lokale afrikaanse dames, en ook het koor was 100% lokaal. De huwelijksplechtigheid vond plaats in de wijnkelder van Rosendal.
Afgelopen maandag waren we uitgenodigd op een bruiloft. Ilse en Sjef gingen trouwen, en als ik erbij vertel dat ze nu meneer en mevrouw van Nuffelen zijn, dan mag het misschien duidelijk zijn dat het hier gaat om zuiderburen, een aantal jaren geleden vertrokken vanuit Vlaanderen, en via Stellenbosch in Robertson terechtgekomen. Ilse en Sjef zijn de uitbaters van het restaurant van Rosendal, één van onze buren. De bruiloft was heel speciaal, met afrikaanse tintjes. Zo was de bruidsjurk van Ilse gemaakt door lokale afrikaanse dames, en ook het koor was 100% lokaal. De huwelijksplechtigheid vond plaats in de wijnkelder van Rosendal.
Hier geven Ilse en Sjef elkaar het jawoord
Het gemengd Robertson dameskoor
Wat voor Ilse en Sjef het hele gebeuren nog meer speciaal maakte was het feit dat hun beider ouders overgekomen waren om dit alles mee te maken. En van de ouders van Sjef weten we nu dat Sjef niet Sjef heet, maar Zjozèf…
Wij zijn hier inmiddels driftig aan het snoeien. Eerst zijn de fruitbomen onderhanden genomen, en toen waren de canna’s aan de beurt.
Wat voor Ilse en Sjef het hele gebeuren nog meer speciaal maakte was het feit dat hun beider ouders overgekomen waren om dit alles mee te maken. En van de ouders van Sjef weten we nu dat Sjef niet Sjef heet, maar Zjozèf…
Wij zijn hier inmiddels driftig aan het snoeien. Eerst zijn de fruitbomen onderhanden genomen, en toen waren de canna’s aan de beurt.
Hier zijn Elsie en Petrus bezig om de bijna uitgebloeide canna’s bij de grond af te knippen.
Daar komt nogal wat snoeisel af, zoveel dat het bakkie (onze Toyota pick-up) vele malen heeft moeten rijden om alles naar de composthoop te brengen.
Nu ziet alles er verschrikkelijk kaal uit, maar de planten zijn al behoorlijk aan het uitschieten, dus dit plaatje gaat weer snel veranderen.
Maar als je dan in zo’n gewas bezig bent, dan kom je ook nog wel eens wat tegen. In eerste instantie een kleine slang. Rita was er net op tijd bij, ze stonden al klaar met de schop om hem dood te maken. Met zo’n tang waarmee je gehaktballen uit de pan haalt heeft Rita de slang in een plastic zak gedaan, en ons personeel opdracht gegeven om hem zo ver mogelijk hier vandaan weer vrij te laten.
In tweede instantie kregen we te doen met een nogal uit de kluiten gewassen spin.
Hier zit hij op de achterkant van het bakkie, na het wegbrengen van de zoveelste lading snoeisel. Hij lijkt op de foto niet zo indrukwekkend, maar als je zijn afmetingen vergelijkt met de nummerplaat, dan praten we hier toch over een spin met een ‘spanwijdte’ van meer als 10 centimeter, en dan praten we wat mij betreft over een grote spin. En met in het achterhoofd dat tarantula’s en black widows, spinnen die ernstig, zo niet dodelijk ongemak kunnen veroorzaken, hier voorkomen, werden we toch een beetje voorzichtig en hebben we niet geprobeerd om hem te aaien…
Onder ons personeel ontstond meteen een levendige discussie over welk gif het beste zou werken tegen de spin. Wij hebben nogal wat bestrijdingsmiddelen in huis, tegen mieren, en tegen allerlei luizen, rupsen, kevers, noem het maar op. Maar op ons verzoek is de spin gevangen en wederom ver van huis losgelaten.
Onder ons personeel ontstond meteen een levendige discussie over welk gif het beste zou werken tegen de spin. Wij hebben nogal wat bestrijdingsmiddelen in huis, tegen mieren, en tegen allerlei luizen, rupsen, kevers, noem het maar op. Maar op ons verzoek is de spin gevangen en wederom ver van huis losgelaten.
Achteraf lijkt dat het hier om een geheel onschuldige regenspin gaat, een die we al eens binnen gehad hebben, en absoluut niet gevaarlijk is. Alleen was deze wel een beetje erg groot…
Verder ben ik nogal druk geweest met de keuken van het woonstel. De keuken had alleen maar schappen, en geen deurtjes ervoor. Dat is inmiddels veranderd:
Daar komt aankomende week ook nog een verwarmd handdoek rek in. We willen beslist de comfort standaard van het woonstel op dezelfde hoogte houden als van de cottages, want er zijn nu al gasten die specifiek om het woonstel vragen. Meestal mensen die hier al eens geweest zijn, en weten wat de voordelen zijn ten opzichte van de fotogenieke cottages.
Wij wonen en leven hier in de vallei van wijn en rozen, en Rita is vorig jaar al begonnen met het leggen van contacten met betreft het stekken van rozen. Het werkt, van alle kanten krijgen we snoeisel aangeleverd, en honderden stekken zijn inmiddels geplant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten