Dit lijkt echt wel op lente.
En het voelt ook zo, de korte broeken zijn alweer uit de mottenballen gehaald en een aantal keer gedragen.
Waar zijn we zoal mee bezig geweest, de eerste twee weken van September:
Eerst was daar de realisatie van een idee wat Huib ons tijdens zijn tweede bezoek heeft aangereikt: het naadloos laten overlopen van onze achtertuin in de wijngaard van de buurman, en verder uitzicht op de bergen.
Dit is een foto van Maart 2006, waar Huib met rietstengels bezig is om gazon en borders uit te zetten. Nu ziet het er zo uit:
In de toekomst is het de bedoeling dat het pad naar het prieeltje door gaat lopen naar de dam, waar we een z.g. birdhide willen maken, een soort van hok vanwaar je vogels kunt bekijken.
Dan was er vorige week weer de jaarlijkse controle van de Tourism Grading Council, de instantie die beoordeelt hoeveel sterren je krijgt. En ook het komende jaar staan we weer te boek als 4 sterren – accommodatie!
De volgende foto’s hebben betrekking op een volgend project: de zwembadverwarming. Hiervoor hadden we een stellage nodig, van 6 bij 3 meter, die onder een bepaalde hoek precies naar het noorden stond. We hadden nog wat palen en nog wat oude zinkplaten van ons dak liggen, dus besloten we om een soort van hok te bouwen waar we dingen als kussens voor tuinmeubels, zwembadtoebehoren, en andere spullen waar nu niet goed raad mee weten, op te kunnen bergen. En op het dak komt dan de zwembadverwarming.
Het begin is gemaakt.
Met man en macht wordt er geschilderd.
Het dak zit erop.
En hier ben ik bezig met het op maat snijden van stukken pijp voor het verwarmingspaneel, wat op het dak komt.
Momenteel is de temperatuur van het zwembad gestegen tot een graad of 18, zonder verwarming dus. De komende dagen gaan we als het goed is de nieuwe verwarming in gebruik stellen, we zijn benieuwd!
Dit is overigens alweer de tweede poging om ons zwembad verwarmd te krijgen. De eerste poging was een eigen ontwerp wat in de praktijk iets minder briljant als gedacht uitpakte (oftewel van geen kanten werkte). Deze poging is gebaseerd op een principe wat minder revolutionair is en overal ter wereld wordt toegepast: pomp het zwembadwater via honderden meters slang over een heet dak. En dat is precies wat we gaan doen; op dit golfplaten dak komt zo’n 200 meter slang te liggen. Het dak is op het noorden gericht (daar komt hier de zon vandaan!) en de dakhelling is onder een zodanige hoek dat we in voor- en naseizoen (dan hebben we de verwarming juist nodig) de maximale warmte verkrijgen. Als de zwembadpomp loopt, dan gaat het water via het filter door deze slangen op een bloedheet golfplaten dak terug naar het zwembad. Onze besproeiingsadviseur (zo iemand die onder andere weet hoeveel water er uit een pijp komt van een bepaalde diameter bij een bepaalde druk) heeft voor ons de zaak uitgerekend, en stuurt ons 3 rollen slang van elk 100 meter, en een zak met allerhande verloopstukken, een kraan, een klep, een ontluchter, en nog wat ander los goed. En een handgeschreven A4-tje waarop het ontwerp staat. We hebben er en goed gevoel over.
En ondertussen hebben we ook nog zoiets als gasten. Augustus mag dan erg rustig zijn geweest qua vakantiegangers, September is de maand waarin het allemaal weer begint, en met name gedurende de weekends hebben we constant gasten.
En dan is er natuurlijk ons Saartje. Zo’n jonge hond ontregelt je hele leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten