Vragen om problemen!

Die titel van vorige week: “Eigenlijk alleen maar goed nieuws!” was niet slim gekozen. Zo’n titel is vragen om problemen, die ook prompt kwamen. In dit geval in de vorm van regen. Afgelopen week was het weer miserabel en heeft het hier een aantal dagen behoorlijk geregend: zo’n 70 mm zat er vrijdag in de regenmeter. Voor ons heel lastig, want we zitten in een periode met erg veel gasten, en dus erg veel was! En ons grootste probleem is om die droog te krijgen. We hebben wat waslijnen in de kweektunnel gespannen, en het enige wat we daarmee bereikten was dat de was niet meer in de weg lag, want het droogt voor geen meter in zo’n tunnel.

Ik hoor de vraag al: hebben jullie dan geen wasdroger? Nee, wij zitten hier in een behoorlijk droog stuk Afrika, waar het normaliter niet dagen achter elkaar regent, en hebben zo’n ding niet nodig. Gelukkig waren de zaterdag en zondag droog, en konden Rita en de meiden een hele berg was wegwerken (we zitten nu met zoveel werk dat er zo ongeveer 7 dagen per week personeel is). En ’s avonds nog gebraaid met Susan en Fred.

Die zijn vanmorgen hier vertrokken en vliegen vanavond terug naar Nederland. Ze hebben twee weken in de flat gelogeerd, en hebben het ondanks teleurstellend weer best naar hun zin gehad, voelen we. Overigens is de flat vandaag en morgen ook weer verhuurd. En de twee huisjes kregen gisteren weer nieuwe gasten. Helaas in stromende regen, want wéér gingen de hemelsluizen open, en dan ziet het er hier, net als overal elders, niet echt gezellig uit:

Dit is absoluut ongewoon: we hebben in november ongeveer 130 mm regen gehad, dat is meer als de helft van het jaarlijkse gemiddelde wat hier valt, en dat in een maand dat het hier normaal gesproken droog en heet is. En wij zijn er nog goed vanaf gekomen, in de streek Mosselbaai, George, Plettenberg, Oudshoorn is binnen 24 uur de jaarlijks gemiddelde neerslag naar beneden gekomen. Met alle gevolgen van dien!

Wijzelf hebben geen noemenswaardige schade geleden, alleen een paar lekken langs de muren in bad- en slaapkamer. Maar we zijn er allang achter (en hebben er min (Rita) of meer (ik) vrede mee) dat dit inherent is aan een oud huis hier.

Voor de rest valt er nog te melden dat als jullie hier deze week willen komen logeren, dat jullie dan een probleem hebben. Wij zitten namelijk vol!

Eigenlijk alleen maar goed nieuws!

Zoals:

Ondanks dat de winter nog steeds behoorlijk tegenstribbelt, krijgt de zomer méér en méér de overhand. De afgelopen twee dagen lagen de middagtemperaturen rond de 30 graden, en vanmiddag heeft het water van ons zwembad de voor ons vereiste 26 graden bereikt. Dat is eigenlijk erg snel gegaan: we hebben een paar koelere dagen en met name nachten gehad. Van donderdag op vrijdag heeft het zelfs nog ruim 10 mm geregend, wat uiteraard goed nieuws was voor de olijvenboompjes. Vrijdagmorgen was het zwembadwater nog 20 graden, maar de verwarming heeft zijn werk goed gedaan.

Van de week ook weer veel planten gekregen van Herman en Yvonne (Soekershof), waaronder 3 meter hoge cactussen.

Ander goed nieuws is dat we goedkeuring gekregen hebben voor het plaatsen van een z.g. ‘padbord’. Een ‘padbord’ is een toeristische wegwijzer, een bord met onze naam erop wat tegenover onze inrit komt te staan. Het heeft jaren geduurd, maar uiteindelijk gaat het er komen.

Gisteravond hadden we hier ons eerste bruidspaar als gast. Ze arriveerden zo tegen middernacht, en nog in vol ornaat!

Vorige week hadden we gasten uit Engeland, die inmiddels weer thuis zijn, en ons een paar foto’s stuurden van de uilen bij ons in de peperboom. Hier is één van de foto’s die ze stuurden.

Normaal gesproken zijn we erg terughoudend met het publiceren van het commentaar van onze gasten. Wij zien dat als iets heel persoonlijks, en op onze website www.mallowdeen.com zullen wij ons gastenboek nooit publiceren, in tegenstelling tot een groot aantal van onze collega’s. Maar hier op onze weblog maken we zo nu en dan een uitzondering, dit was het begeleidend schrijven bij de foto’s van de uilen:

Dear Wim and Rita,

Firstly, as promised, please find attached a couple of photos of the Eagle Owls. They are big files so will take ages to download - sorry !

Image Owl 1 is taken with the Canon EOS using a 200mm lens and Owl 2 is taken with the Nikon using 3 x optical and maximum digital zoom. The image quality for Owl 2 is not very good because of the effects of using the digital zoom.

Now for a big thank you - in fact two.

We have stayed in a number of very good guest houses and retreats in South Africa on the four occasions we have visited. We have to say that yours is one of the best for the overall experience. The balance between comfort and service is perfect and you are to be congratulated for what you have achieved. And the breakfasts were great.

Your levels of personal service were excellent - you were attentive to your clients but at no time intrusive. You seem to be able to get it just right.

We said before we left that we rarely visit a place twice as we prefer new experiences every time. Yours will be the exception and if we come back to the Robertson Valley we will be back.

Now to the second thank you. You recommended Tokara as a good lunch stop and it was outstanding. You warned us that it was expensive but the view out of the restaurant, the excellent wine and the quite exceptional food was worth it. We can recommend the Seafood salad, Quail with Calvedos and apple plus for desert the trio of ice-cream in a chocolate basket. The home-made ice cream was probably the best we have ever had. Top restaurants in this country could learn a thing or two.

Thanks again for a wonderful stay.

Best regards,

Stephen and Janice

Mogen we dit weer als 'n schouderklopje ervaren?

Vanavond sloten we hier de week af met een zomerse braai, waarvoor we onze buren Yvonne en Herman hadden uitgenodigd, en Susan en Fred, Nederlandse (Etten-Leur) gasten die afgelopen dinsdag aangekomen zijn, en hier twee weken blijven. Voor Susan en Fred was er de afgelopen week minder goed nieuws: ze kregen een telefoontje van hun 17-jarige dochter die op het huis paste: er was ingebroken thuis en de zaak was behoorlijk overhoop gezet…

De zomer wil nog niet echt vlotten…

… maar aan gasten geen gebrek! Deze maand gaat de geschiedenis in als een maand waarin er 3 dagen waren zonder gasten, en met een record aantal overnachtingen. Maar daarover later meer.

Het weer wil nog niet echt: het is niet onplezierig: overdag zonnig en temperaturen van tussen de 20 en 25 graden, maar erg winderig, en ’s avonds koelt het nog erg af. Zelfs afgelopen week lag er nog sneeuw op de bergen bij Worcester.

We begonnen de week met een ‘zakenreis’ naar Kaapstad. Voornaamste reden was het aanvullen van een aantal zaken voor de gastenverblijven, zoals linnengoed, body lotion, bad- en douche spul, etc. Van zo’n trip proberen we zoveel mogelijk een feestje te maken: op de heenweg hebben we een heel leuk adres in Paarl gevonden voor een aangeklede bak koffie, en na het doen van de inkopen even de toerist uithangen op de Waterfront, met een stevige lunch bij Den Anker, een Belgisch restaurant waar wij goede ervaringen hebben.

Woensdag was 8 November, en die datum is door Rita inmiddels omgedoopt tot mijn 2^e verjaardag. Dus die hebben we gevierd met een etentje bij onze buren van Fraai Uitzicht.

Donderdag hadden we een probleem met de koelkast in één van de gastenverblijven. Een hoop herrie, maar koelen, ho maar. En hoewel er nog garantie was op de koelkast was, moesten we gelijk op zoek naar vervanging. Want we weten inmiddels een beetje hoe het hier werkt: de koelkast wordt echt wel een keer gemaakt, maar wanneer? Gasten hebben daar niet zoveel begrip voor, en dat nemen we hun ook niet kwalijk. Toen bleek dat er in heel Robertson geen nieuwe koelkast te krijgen was, (we praten hier over een z.g. bar fridge, een kleine koelkast) dus moest er een expeditie uitgerust worden om in Worcester een koelkast te kopen. Dat is uiteindelijk gelukt.

De uilen waar we het vorige week over hadden, zijn hier nog steeds.

Deze foto is nog een zoekplaatje, inzoomen is voor onze camera geen optie.

Maar de uilen zijn inmiddels een attractie geworden en onze gasten komen tegenwoordig met zwaar geschut qua foto-uitrusting, dus binnenkort hopen we duidelijkere foto’s te laten zien van deze prachtige vogels.

Voor de rest werken we ons 3 slagen in de rondte, enerzijds met de gasten die we hebben, maar ook met mensen die zomaar binnen komen vallen. Vandaag kwam er een Duits echtpaar aangereden, met in de hand een print-out van onze website. Die zagen het helemaal zitten om hier een aantal dagen te verblijven. Ik denk niet dat we nog iets van hun horen: ze wilden de gastenverblijven vanbinnen zien, maar ze waren bezet. Bij ons is het regel dat als een kamer bezet is, er verder niemand binnenkomt. Privacy. Als mensen dat niet begrijpen, dan zijn ze hier fout.

Helaas hebben we morgen ook nog een akkefietje met één van onze tuinmannen: die krijgt morgen een schriftelijke waarschuwing wegens afwezigheid (sinds donderdagmorgen)

Vier seizoenen in één week

Men zegt wel eens van Kaapstad dat je daar wat het weer betreft alle vier de seizoenen op één dag mee kunt maken. Nou, voor ons gold dat de afgelopen week! Van zondag op maandag is er zo’n 10 mm regen gevallen. Op maandagmorgen ging ik olijvenboompjes ophalen ergens ten noorden van Tulbagh, en onderweg lag er weer wat sneeuw op de hoogste bergtoppen. Terug in Robertson reed ik ook prompt vast in de modder bij ons op het veld. Dinsdag mooi voorjaarsweer, en woensdag kompleet zomer met temperaturen van 30 plus. Woensdag was overigens ook de dag dat voor ons het zwemseizoen geopend kon worden: de temperatuur van ons zwembad bereikte de voor ons vereiste 26 graden. Donderdag was ook nog warm, maar in de namiddag stak er een onaangename koude wind op. De avond was ronduit kil, en ondanks een watertemperatuur van 27 graden werd er door ons niet gezwommen. We zijn er inmiddels wel achter dat de zwembadverwarming goed werkt: de watertemperatuur kan tot 3 graden per dag stijgen. Maar het systeem is en blijft afhankelijk van zonneschijn, en de afkoeling ’s nachts. Voor de aankomende week worden er nachttemperaturen voorspeld van ergens tussen de 5 en 7 graden. Waarschijnlijk zwemmen wij niet deze week…

Het goede nieuws wat betreft het weer is dat we onder optimale omstandigheden alle olijfboompjes hebben kunnen planten. De boomgaard ligt er nu zo bij:



Grofweg hebben we nu de helft van onze 6,5 hectaren grond gecultiveerd, en zijn al weer druk aan het plannen maken voor de andere helft. Maar we zijn er ook nog niet helemaal uit hoe we die olijvenboomgaard schoon gaan houden. Allebei fervent tegenstander van chemische onkruidbeheersing, kijken we dus naar alternatieven.

Wat betreft het accommodatiegebeuren was het een rommelige week. Afgelopen maandag hadden we 4 gasten voor één nacht, donderdag één persoon voor één nacht, vrijdag om vier uur hadden we nog niemand, om kwart over 4 was de eerste cottage verhuurd, en nog geen kwartier later de tweede ook. En gisteravond één echtpaar voor één nacht. Kortom, erg veel werk voor Rita en de meiden. Gelukkig krijgen we met name de tweede helft van deze maand voor het merendeel gasten die voor een langere periode blijven, waaronder een Nederland stel wat hier twee weken blijft.

Dan had de week ook nog een tweetal verassingen in petto: op dinsdag werd er gebeld door een nichtje (Ans Relou) van Ome Lowie, die op rondreis was door Zuid Afrika, en donderdag bij ons in de buurt zou zijn. Via Tante Jo / Maria en Harrie had ze ons telefoonnummer meegekregen. Op de koffie komen zat er niet in: zij en haar man maakten deel uit van een OAD gezelschap van omtrent 40 personen wat per bus vanaf Johannesburg naar Kaapstad aan het afzakken was. Er was een tankstop gepland op donderdagmorgen in Ashton, zo’n 7 kilometer van ons vandaan. Daar hebben we ze ontmoet en ongeveer een kwartier de tijd gehad om bij te buurten. Helaas waren we onze camera vergeten, maar er zijn nogal wat foto’s gemaakt door anderen, dus dat komt allemaal goed.
Vanmorgen waren we achter het ontbijt aan het voorbereiden voor onze gasten. Ik moest even terug naar het huis, want de keukenrol was op. Zie ik daar in de peperboom voor ons huis een grote (zo’n 50 centimeter hoge) vogel zitten, met oortjes: een uil. Gauw Rita geroepen, wij hebben allebei iets met uilen, en ook zij kon zich vergapen aan het prachtige beest. Wat niet alleen was, want even later zagen we een zelfde exemplaar op een andere tak. Het waren onmiskenbaar ‘Spotted Eagle-owls’: we hebben ze al eerder gezien, maar nog nooit overdag.

Tot besluit ‘breaking news’ uit New York: zojuist heeft mijn voormalige overbuurmeisje Jol Gijsbers uit Geldrop de New York marathon voltooid in 4:43:14. Chapeau!