Ondanks tegenvallende weersomstandigheden was November zakelijk gezien een top maand voor ons. We hebben 98 overnachtingen gehad, wat er op neer komt dat we zo’n kleine 200 eieren gebakken hebben! Dat betekent dat we in November ten opzichte van vorig jaar de bezetting ruim verdubbeld hebben (net zoals in Oktober). Ook heeft November hiermee de beste maand tot nu toe: Februari 2007, ruim overtroffen. Wij zijn trots, en ook een beetje moe. Sedert drie weken nu hebben we constant gasten, elke morgen (ook in de weekends!) gaat de wekker om 06:10 af, en om 07:00 zijn we bezig met de voorbereidingen voor de ontbijtjes. We zijn druk, maar het voelt lekker, want we zijn bezig zoals wij denken dat het goed is, en het loopt goed. Rita sprak vorige week nog een collega hier in Robertson, en vertelde dat wij proberen om gasten te krijgen die langer als één nacht blijven. Er werd een beetje meewarig gelachen, want de Bed & Breakfast markt hier in Zuid Afrika is traditioneel een markt waarbij gasten maar één nacht blijven. Maar op dat zelfde moment hadden we wel Susan en Fred voor twee weken in onze flat, een Schots echtpaar voor één week en een Engels echtpaar voor vier dagen te logeren… Onze aanpak wijkt af van wat hier gewoon is, maar het lijkt te werken, en dat voelt eigenlijk wel heel lekker!
Een onderwerp wat hier alles mee te maken heeft is het volgende: wij mikken qua klanten duidelijk op de internationale markt, en wij werden door een aantal gasten attent gemaakt op de Greenwood Guide for South Africa. Dit is een reisgids die in Engeland wordt uitgegeven, en toen wij de achterkant lazen voelden wij gelijk dat wij daar thuishoorden:
We do like!...
...unstuffy, humorous hosts who treat their guests like friends, cherished gardens, good food, untouristy places, dirt roads, the lived-in look, the unusual, the artistic, the eco-friendly, creative interior design, historic buildings, modern architecture, big baths, powerful showers, imaginative breakfasts, open fires, real coffee, freshly-squeezed orange juice...
We do NOT like!...
...conference centres, identikit bedrooms, chain hotels, hosts who disappear irretrievably after your arrival... or never leave you alone, swirly, frilly, lacy décor, the smelly, the over-priced, the sickeningly cutesy fake smiles, hatchet faces and steely eyes!
Afgelopen week zijn ze komen kijken, en volgend jaar staan we erin. Het leuke van deze gids is dat je er jezelf niet in kunt kopen. Je moet aanbevolen worden door zoveel mogelijk mensen. Ook bepalen zij wat er over je geschreven wordt. Wij komen erin met de volgende toelichting:
Driving down a long avenue of olive trees coiled in sunshine, I could have been in the hot heart of southern Spain. Rita and Wim, emerging from their traditional Cape Dutch farm house, have the greenest of visions for their little bit of joy caught between the Langeberge mountains and South Africa’s finest vineyards. Apparently the smell of rotting tomatoes was overpowering when they first took over, but now all that is cleared and replaced instead with herb and vegetable gardens and an apricot orchard gently fanned by swaying elephant grass. They have grand plans to instal a Japanese garden and already the canna flowers are the most vivid of reds. Three rondavels, a little way from the main house, face each other across a portly figure-of-eight swimming pool. One is a breakfast room where you sit at neat tables and chairs (if not outside on the terrace) all hand-made locally or, more unusually, cupped inside giant, hand-shaped thrones. The other two cottages are simple and good. Brush aside a fly curtain and relax into the earthiness of the floors, walls and a maze-like partition into the bathroom. Ornaments like a miniature baobab tree hint at travels around Africa, where Rita and Wim discovered they had left their hearts on return to Holland. Bird-lovers may prefer the more private flat in the main house, which is close to the dam and from its vine-strangled courtyard the views are of one tree in particular where ‘a lot happens’ around 5 in the morning. Carpe Diem.
Wij zijn erg blij met onze vermelding in deze gids.
Een tijdje geleden meldde ik dat we uiteindelijk goedkeuring hebben gekregen voor een ‘padbord’, wat tegenover onze ingang moet komen. Wij hebben het bord laten maken (en betaald), maar de provinciale overheid moet zo’n bord plaatsen, want de weg valt weer onder de provincie. Wij de provincie benaderd, en die wist ons te vertellen dat de instantie die ons de goedkeuring voor het padbord had gegeven, daar niet toe geautoriseerd is. We wachten nog even af of dit via de normale manier geregeld kan worden, maar anders plaatsen we het bord zelf, we hebben inmiddels al enige ervaring met palen in de grond krijgen…
Rita kwam deze week nog een schildpadje tegen wat de weg overstak en nam het mee naar huis. We hebben het beestje hier losgelaten.
Uiteraard moest Saartje de nieuwkomer uitvoerig besnuffelen.
‘Stoffel’ is gisteren nog gesignaleerd, maar de kans dat hij hier bij ons blijft is uiteraard gering.
Wél zijn we inmiddels zover dat we hier inmiddels oogsttijd is, ook in onze boomgaard!
Deze bomen hebben we twee jaar geleden geplant!
Afgelopen week zagen we toevallig dat we nog geen boekingen hadden voor 31 december en 1 januari. We hebben die data meteen geblokkeerd zodat we in ieder geval één dag voor onszelf hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten