Even het rijk weer alleen!

Vrijdagavond zijn Rita’s Moeder en zus weer teruggekeerd naar Nederland. We zouden dit weekend gasten krijgen, maar die belden vrijdag middag af, zodat we onverwacht een heerlijk rustig weekend hebben.

Maar even terug naar vorige week: we hebben bijna constant gasten gehad, dus waren ’s morgens druk met ontbijtjes verzorgen. Maar Rita is maandag met haar zus nog even naar Kaapstad gereden, waar ze samen o.a. boven op de Tafelberg zijn geweest:

Voor de rest niet veel schokkends ondernomen: wat boodschappen gedaan, lekker uit gegeten, bezoekjes aan schoonheidsspecialiste en kapper, en ’s avonds onderuit voor de buis.

Vrijdagmorgen was het nog even lichte paniek: we hadden vertrekkende gasten in het woonstel, en dat moest weer helemaal klaargemaakt worden voor de nieuwe gasten die vandaag arriveren, en één van de huisjes moest klaargemaakt worden voor nieuwe gasten die diezelfde middag zouden aankomen. En juist die morgen kwam de dienstdoende hulp voor de gastenverblijven niet opdagen. Gelukkig konden we al gauw beschikken over Poppie, die vrijdags niet voor ons werkt, maar voor Nella. Maar toen Nella hoorde dat we in de problemen zaten stuurde ze spontaan Poppie naar ons om te helpen. En zo kwam alles weer op zijn pootjes terecht.

Ons team van hoveniers is druk geweest om de dam begaanbaar te maken. “de dam” is eigenlijk de dijk van het waterreservoir van onze buurman, de dijk die precies op de grens van ons perceel ligt. Het is een prachtig stukje natuurgebied met mooie uitzichten en een enorm rijk vogelleven. Over de hele lengte van de dam hebben we een pad aangelegd, en op een drietal plaatsen kan je de dam op- en af.

Op het einde komt het pad weer uit bij het prieeltje. Het is de bedoeling dat we in de toekomst een paar kilometer wandelpaden hebben die kriskras over het perceel lopen. Overigens hebben we ook met het mannelijk personeel de nodige problemen: we zijn er bijna zeker van dat er dagga (cannabis) gerookt wordt op het werk. We denken ook te weten door wie, maar zijn niet zeker. Wel gaan we van de week maar weer eens een hartig woordje met ze spreken.

En vanavond komen Leo en Sanja al weer aan! Dat betekent gelijk dat we tot komende vrijdag weer helemaal volgeboekt zijn, want ook de twee huisjes zijn besproken de komende week. Het weer ziet er goed uit: er wordt de komende week geen regen verwacht, en temperaturen rond de 24 graden. Lekker weer om een verjaardag te vieren....

Weer terug van weggeweest!

Vrijdag laat in de namiddag keerden de dames behouden terug van hun 5-daagse rondreis. Een kort verslag:

Maandagmorgen klokslag 9 uur vertrokken ze in zuidoostelijke richting naar Swellendam, vanaf daar via de N2 naar de Indische Oceaan en langs de kust via Mosselbaai en George naar Knysna, de eerste overnachtingsplaats. Knysna is één van de grootste toeristencentra aan de beroemde Gardenroute (Tuinroute). De volgende twee foto’s heeft Rita genomen op de plek waar de lagune, waaraan Knysna ligt, uitmondt in zee.

Dinsdag ging de reis verder oostwaarts richting Port Elizabeth, en vandaar door naar het Addo Elephant Park, het grootste Nationale Park in dit deel van Zuid Afrika. Tevens het hoofddoel van de trip, gelegen zo’n kleine 700 km van Robertson.
Woensdag gingen de dappere dames op safari, en dan kan je zomaar vanalles tegenkomen:

Een wild varken

Een struisvogel kuiken

Kudu, een van de mooiste antilopen die hier rondlopen (vinden wij)

Nog een kudu

Zebra

Buffels

En natuurlijk olifanten!

En nog meer olifanten

Weer een kudu, ditmaal in de avondzon

Rita, de leeuwen trotserend

Mama in de auto bij de gids (“Liever n’n bange as en’n dooie!”)

Op donderdag ging de neus van de auto weer in westelijke richting, via Port Elizabeth, terug via de Garden Route: Plettenberg Baai en Knysna, naar Wilderness, de overnachtingplaats voor de terugweg.

Strandwandeling

En vandaar weer veilig teruggekeerd hier in Robertson. Waar we qua weer gisteren even een dip kregen: bijna de hele dag (miezer)regen. En koud: gisteren kwam het kwik niet boven de 15 graden. Vandaag was het al weer een stuk beter, zon, en temperaturen van rond de 20 graden. De voorspelling voor de komende week: maandag 24, dinsdag 26, woensdag 28 graden!

P.S.: nog proficiat met het kampioenschap van PSV!

Nieuwe gasten gesettled...

Weer een behoorlijk afwisselende week achter de rug. Op dinsdag was daar natuurlijk schoonmoeder’s 18^e verjaardag, en we hadden een kleinschalig open huis geregeld: wat Nederlandse en Belgische buren, vrienden en kennissen uitgenodigd.

Deze gelegenheid hebben we gelijk aangegrepen om het resultaat van een half weekend kokkerellen te presenteren: zelfgemaakte (en hier niet verkrijgbare) bitterballen, frikadellen en nasischijven. Het is allemaal op gegaan, en we gaan er voor het gemak maar even van uit dat het niet alleen vanwege beleefdheid was. ’s Avonds zijn de festiviteiten afgesloten met een etentje bij onze buren Rosendal.

Woensdag arriveerden Hans en Lia Weerdenburg. Die zijn voor een kleine 3 weken hier in Zuid Afrika, in eerste instantie omdat hun dochter in Kaapstad bij een hotel stage loopt, en om wat van het land te zien. Ze zijn drie nachten gebleven, hebben nogal wat afgewandeld in de omgeving, lekker gegeten, en op tijd rust genomen. En uiteraard hebben we weer gezellig bij kunnen kletsen over gezamenlijke kennissen in Geldrop!

Donderdag ben ik met schoonmama en Silvia naar Kaapstad gereden. Koffie gedronken in één van de grote winkelcentra (Canal Walk) in de buitenwijken van Kaapstad, en daarna een rondje over de Waterfront.

Daar is meestal van alles te doen, en ook deze keer ontbrak het niet aan allerlei zang en dans.

Nog even naar de Afrikaanse Markt in het centrum, waar schoonmoeder beslag wist te leggen op een paar gehaakte kleedjes.

De onderhandelingen verliepen in eerste instantie vrij stroef, maar uiteindelijk werd overeenstemming bereikt.

Tussen de bedrijven door zijn we ook nog druk met o.a. onze olijven. Enerzijds is er de jonge aanplant, de afgelopen week weer bijgesnoeid, maar inmiddels wel manshoog!

Anderzijds beginnen we meer kijk te krijgen op de 100 volwassen bomen die de inrit vormen. We weten inmiddels zoveel over olijven dat we verschillende vruchtsoorten kunnen onderscheiden, en zijn inmiddels begonnen met oogsten. We hebben zo’n 20 Manzanilla-bomen, een soort die bij uitstek geschikt is voor het produceren van groene tafelolijven. Die zijn nu rijp, worden geplukt, en worden gepreserveerd. Een proces wat maanden duurt, en met name de eerste weken nogal wat aandacht vereist.

Morgen gaat Rita met haar moeder en haar zus op safari! Ze gaan naar Addo, een groot wildpark een kleine duizend kilometer hier vandaan. Morgen vertrekken ze, en maken onderweg een stop in Knysna. Op de terugweg overnachten ze in Wilderness, en vrijdagavond zijn ze weer terug.

“Ja, en wat is er allemaal te beleven bij jullie in de buurt” is een vraag die we vaak horen. Hier een paar actiefoto’s van gasten die hier dit weekend verbleven:

Nieuwe gasten gearriveerd!

Gisteravond laat (eigenlijk moet ik zeggen: vanmorgen heel vroeg) arriveerden de nieuwe gasten veilig en wel bij ons. De vliegreis was heel voorspoedig verlopen, maar de autorit naar Robertson leverde nog een aantal spannende momenten op: ergens tussen Worcester en Robertson, in the middle of nowhere, kregen we een lekke band. Nu is een band verwisselen normaal gesproken niet zo’n groot probleem, maar in het donker (het was een maanloze nacht) op de tast wordt e.e.a. toch iets gecompliceerder. Gelukkig stopte er al snel een vrachtauto achter ons. Grote lampen erop, de chauffeur en bijrijder namen mij al het gereedschap uit handen en vijf minuten later waren we weer aan het rijden.

De dames hebben goed geslapen, zo goed dat ze gelijk kennis maakten met het fenomeen ‘beurtkrag’ (stroomonderbreking op toerbeurt), wat wij hier momenteel ervaren. Op maandag, woensdag en vrijdag krijgt Robertson en omstreken van 10:00 tot 12:30 geen stroom. En geen stroom betekent bij ons (en iedereen hier buiten de bebouwde kom) geen water, omdat we zelf onze pompinstallaties hebben. Dit hele ‘beurtkrag’-verhaal is natuurlijk lastig, maar het is ook interessant om te zien hoe de gemeenschap hier op reageert en mee omgaat. Een paar voorbeelden:

• Ik hoest al een week of zo, en het wil maar niet over gaan. Vanmorgen was ik doodziek, Rita belde de dokter, en om 10:00 kon ik terecht. Om 10:05 zat ik in de onderzoekkamer, met een thermometer in mijn mond, en toen ging dus het licht uit. Maar de thermometer gaf bij het raam aan dat ik geen koorts had. Overigens wel een keelontsteking. Onze huisarts heeft zich voorgenomen om een herlaadbare zaklamp aan te schaffen.
• Met het recept van de dokter naar de apotheek. Daar stond naast de voordeur een generator herrie te maken, maar hij zorgde er wel voor dat er een aantal lampen in de winkel brandden, en dat het computersysteem bleef werken. Na het betalen van een eigen bijdrage van R 5 (voor euro’s: delen door 12,3) kon ik het pand verlaten met mijn hoestdrankje en een antibiotica kuurtje.
• De kapotte band (hij was echt helemaal aan flarden) moest vervangen worden, voor ik naar de dokter ging had ik hem afgeleverd bij de bandencentrale, en een uur later kon ik hem weer oppikken. Het vervangen van de band bleek geen enkel probleem te zijn geweest (pneumatisch), maar ze hebben hem niet uit kunnen balanceren, omdat er geen elektriciteit was. De band zit inmiddels wel onder de auto, maar we moeten er nog mee terug om hem alsnog te laten balanceren.
• Betalen met een kaartje lukt nergens tijdens zo’n stroomonderbreking, dus moest er contant geld getrokken worden. Onze bank (NedBank) sluit gewoon de hele tent tijdens een stroomonderbreking, maar gelukkig kon ik bij concurrent First National Bank wel terecht om geld te trekken.

Morgen is het schoonmoeders verjaardag, daar gaan we nog uitgebreid op terugkijken!