Stiekem zijn we inmiddels toch alweer in onze laatste wintermaand beland, nog een paar weken en de korte broeken kunnen weer uit de kast! Maar we moeten nog even doorbijten, en de kachels aan de gang houden. Een niet geheel optimaal inkoopbeleid wat brandhout betreft is er de reden van dat we momenteel met nat hout zitten.
We lossen dit op door het hout “voor te bakken”…
Afgelopen dinsdag zaten we hele dag zonder electriciteit: er moesten hoogspanningsmasten vernieuwd worden. Ééntje stond er bij ons midden tussen de olijven.
Op woensdag gingen we op pad i.v.m. het jaarlijkse personeelsuitstapje. Het verliep allemaal anders als gepland vanwege slecht weer. Het plan was om naar de dierentuin te gaan (op verzoek van het personeel), en onderweg daar naartoe ergens op een picknick plek gezamenlijk te ontbijten. Maar al rijdend richting Kaapstad werd het weer steeds slechter, en we moesten uitwijken naar een overdekte parkeerplaats bij een benzinepomp voor de eerste stop met koffie en boterhammen.
Hier hebben we onze huidige medewerkers op een rijtje: van links naar rechts Karel, Martin, Mollie, Poppie en Elsie
Het was wel duidelijk dat de dierentuin niet door kon gaan: het was veel te nat en daarbij véél te koud! Maar we hadden een plan B. We zijn doorgereden naar Kaapstad en daar naar het grote zeeaquarium gegaan.
Wij waren daar al eens eerder geweest, maar vinden het nog steeds een indrukwekkend en prachtig opgezet geheel. Iedereen vergaapte zich volop aan wat er zoal te zien was: van zeepaardjes tot haaien.
Dit aquarium bevindt zich op de Waterfront, één van Kaapstad’s grootste toeristische trekpleisters. En daar zijn we toen ook met z’n allen gaan eten in één van de vele restaurantjes. Dat is altijd weer een belevenis: deze keer kregen we een menu-kaart alleen in het Engels, en 4 van de 5 kennen geen woord Engels. Eten met mes en vork is voor een aantal nog best een uitdaging, en dan zijn er ook nog zonder voortanden, en met helemaal geen tanden. Maar ze leren snel: zij die niet graag met mes en vork eten bestelden iets wat met de hand gegeten wordt: spare ribs!
Daarna hebben we ze nog even de gelegenheid (en wat zakgeld) gegeven om in het winkelcentrum daar rond te kijken. Om een uur of 3 was het weer verzamelen en keerden we terug naar Robertson.
Han en Jan waren zo lief om de hele dag bij ons op de winkel en de beestenboel te passen, en daar bleek het de hele dag mooi weer geweest te zijn!
Dit weekend waren er wederom geen gasten, maar alles wijst erop dat het slappe seizoen ten einde loopt. Vanaf morgen hebben we 7 dagen lang onafgebroken gasten, het volgende weekend zitten we helemaal vol, en ook het daaropvolgende weekend hebben we weer gasten. Maar we zijn er klaar voor: alle geplande onderhoudsklussen zijn klaar, alle geplande verbeteringen/aanpassingen zijn aangebracht. En morgen begint er een nieuwe werknemer: Edwina. Het is de bedoeling dat zij ons met name in de weekends komt helpen, en Mollie vervangt tijdens haar zwangerschapsverlof.
Tot slot: We zijn ons eigenlijk al vanaf het moment dat we hier kwamen wonen bewust van het feit dat we een hier een geweldige verscheidenheid aan vogels hebben. Vanmiddag kwam ik hier op de dam deze lepelaar tegen.