Het begon afgelopen dinsdag. We waren uitgenodigd bij De Wetshof, één van de toonaangevende wijnkelders hier in Zuid Afrika voor wat betreft de variëteit Chardonnay. Een aantal gastenhuizen, waaronder wij, waren uitgenodigd om daar een kijkje te komen nemen. Het weer was prima, we hadden tijd zat (geen gasten deze week), dus we besloten met de fiets te gaan: De Wetshof is ongeveer 10 km van ons vandaan. Zo gezegd zo gedaan, we hadden een informatieve middag waarbij we afdaalden in de ondergrondse wijnkelders, en later samen met eigenaar/wijnmaker Danie de Wet een aantal van zijn wijnen konden proeven. Wat hierbij indruk maakte was hoe twee wijnen, gemaakt op dezelfde manier, van dezelfde druiven, maar groeiend op verschillende grondsoorten, slechts een paar honderd meter van elkaar verwijderd, duidelijk verschillend smaken.
De druiven werden zuurder toen we na afloop onze fietsen opzochten om terug naar huis te gaan: allebei de banden van mijn fiets waren plat, en bij Rita’s fiets was er ook één lek. Wat bleek: we hadden zelf de fout gemaakt waar we iedereen voor waarschuwen: niet van de weg afgaan, want in de berm liggen overal doorns. We hebben tot dusver geen problemen gehad met lekke banden, of men nu over verharde wegen of onverharde wegen fietste, het maakte allemaal niks uit. Maar op het moment dat je van de weg af gaat, dan loop je groot risico om lek te rijden. Ons gebeurde het bij De Wetshof: zij hebben een prachtige, indrukwekkende oprijlaan, bedekt met de hier algemeen gebruikte gebroken perzikpitten. Ziet er mooi uit, maar moeilijk of niet te berijden per fiets, ongeveer hetzelfde als fietsen in los grind. Dus wij legden de laatste meters af via de berm van de weg… Gelukkig zijn onze fietsen uitgerust met een reserve binnenband, dus kon ik met een nieuwe binnenband op Rita’s fiets naar huis, om het bakkie op te halen, en Rita vervolgens op te pikken. Althans, dat was het plan, maar bij het verwisselen van de binnenbanden vergat ik de buitenband te controleren op doorns, en na een paar kilometer zat er niets anders op dan om verder naar huis lopen: de nieuwe binnenband was ook alweer lek. Nauwelijks vóór het donker waren we allemaal weer thuis…
Woensdag huurden twee (Nederlandse) dames fietsen, voor hun een route geadviseerd: langs de linkeroever van de Breede Rivier naar Bonnievale, en dan via de rechteroever weer terug naar ons. Een dagvullende tour van ergens tussen de 40 en 50 kilometer. In de namiddag om een uur of half vijf kregen we een telefoontje: twee lekke banden. Op de terugweg, slechts een kilometer of acht van ons, hadden de dames besloten om aan te leggen bij Van Loveren. Toen ze weer op de fiets wilden klimmen, bleken er twee banden plat te zijn. Ook Van Loveren heeft een oprijlaan met van die gebroken perzikpitten. De dames hadden dezelfde fout gemaakt als wij daags tevoren. In dit soort gevallen rukken wij uit in het bakkie, uitgerust met gereedschap en reservewielen, om de huurders op de fiets te houden. In dit geval verkozen ze ervoor om met de bezemwagen terug naar ons te rijden.
Ondertussen zijn we ook nog een beetje aan het tuinieren, we hebben de rotonde vóór ons huis helemaal op de schop genomen. Er stonden rozen, maar die wilden niet echt. Niet zo verwonderlijk, want de grond daar is nogal arm.
Nu staan er een drietal kleine Madagascar Palmen (Pachypodium lamerei), maar die gaan als het goed is de komende jaren een stuk groter worden.
En toen werd er melding gemaakt van een naderend koufront. Met name Kaapstad wordt in de winter meerdere malen per maand geteisterd door koufronten, die altijd gepaard gaan met wind en regen. De meeste van die koufronten dringen niet al te ver het binnenland in en gaan aan onze deur voorbij. Deze keer niet dus.
Het weerbericht gisteren in de krant:
Kaap van Storms doen sy naam gestand
MARELIZE BARNARD
KAAPSTAD
15/05/2009 10:44:16 PM - (SA)
Die oog van die storm wat die naweek groot dele van die Wes-Kaap gaan teister, word reeds vandag vroegoggend verwag.
Die gure weer het gister begin om sy tol te eis en veral motorfietsryers was weens die swak sig in Kaapstad in ongelukke betrokke.
Een motorfietsryer is gisteroggend in Bellville dood.
Vernietigende branders van tussen 5m en 7m is oor die hele kusgebied van die Oranjeriviermond tot by Agulhas te wagte, en kan tussen Kaap Columbine en Kaap Agulhas selfs tot 9m hoog wees.
Mnr. Carlton Fillis, weervoorspeller van die Suid-Afrikaanse Weerdiens, het gewaarsku swaar reën van meer as 50mm word in die Kaapse Skiereiland, die suidelike dele van die Weskus en westelike dele van die Wynland en Overberg verwag en kan vanoggend tussen 08:00 en 12:00 op sy ergste wees.
’n Stormsterk noordwestewind van meer as 70km/h word in dieselfde gebied verwag.
Verligting kom darem reeds môre met net enkele buie en teen Maandag klaar dit op, hoewel sterk wind nog verwag word.
Op deze zaterdagavond hadden wij dus een gezellige braai geregeld, met buren Anton en Franci, en toekomstige buren Jan en Fokelien. Het hoogtepunt van de storm trof ons vroeg in de middag.
Tot voor kort hadden we aan de voorkant van het huis een zonwering bestaande uit schaduwnet, bevestigd aan balken. Nu niet meer.
De wind rukte het schaduwnet los, en een balk werd kompleet uit de muur gerukt. Helaas hebben we geen foto-materiaal, maar wij zullen het niet gauw vergeten: midden in stormwind en regen stond Rita een balk vast te houden die door het raam dreigde te gaan, terwijl ik op een trap de flarden van het schaduwnet los probeerde te knippen.
Ondanks de barre weersomstandigheden (barbecuen bij windkracht 8 is ook nieuw voor ons) een héél gezellige avond gehad.
Tot zover het verslag van ons eerste echte vrije weekend sinds vorig jaar September.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten