De laatste stuiptrekking...

(hopen we) van deze winter zorgde ervoor dat alle kachels gisteren weer aan waren. Nachttemperaturen zo rond de +1 graden, dat is koud voor hier. Maar de voorspelling ziet er goed uit: morgen alweer boven de 20, en richting 30 tegen het einde van de week: het betere werk! Wel bracht dit koufront wat hoognodige regen, want top op heden is de winter droog en mild geweest. Maar van Zaterdag op Zondag heeft het de hele nacht (zachtjes) geregend en konden we weer 25mm bijschrijven bij de totale neerslag over dit kalenderjaar. De teller staat overigens nog steeds duidelijk onder het gemiddelde (200 mm neerslag) wat we hier mogen verwachten. De tuin is er blij mee, en, iets minder, het onkruid waarschijnlijk ook!

Vorige week Dinsdag hadden we dus ons personeelsuitje, inmiddels een ware traditie geworden. Deze keer hadden we, in tegenstelling tot vorig jaar, wél mooi weer, en op verzoek van het personeel ging de reis naar de dierentuin ergens tussen Kaapstad en Stellenbosch. De hele maandag middag stond in het teken van het geschiktmaken van ons 'bakkie' voor personenvervoer. Het kappie moet er weer op, alles moet goed zuiver gemaakt worden, en vervolgens gaan er een lading dekens en kussens in om de reis zo comfortabel mogelijk te maken.
We hadden onze mensen verteld dat we 's morgens om 8 uur zouden vertrekken. Maar we hadden nog een verrassing voor hun in petto: Rita en ik waren vroeg uit de veren en hadden een ontbijt a la Mallowdeen Gardens voor hun klaargemaakt, precies zoals we anders voor de gasten doen.



Vervolgens met z'n achten in het bakkie op weg naar de dierentuin, waar we even na elven aankwamen. Pas achteraf ondekten we dat er op één of andere manier een lelijke veeg op de lens van de camera terecht was gekomen, waardoor zo ongeveer alle gemaakte foto's als mislukt moeten worden beschouwd. Maar deze moet er toch bij, alleen al voor de archieven:



Het komplete personeelsbestand (op dit moment..): vlnr Karel, Clara, Poppie, Elsie, Danzwill, en op de voorgrond Maarten.
De mensen hebben hun ogen uitgekeken, met name de uitgebreide slangencollectie had diepe indruk gemaakt. O ja, en Maarten vond dat het luipaard 'zich onbeskoft gedragen had'. Bij navraag bleek dat het luipaard naar hem geblazen had...

Na drie uur in de dierentuin rondgelopen te hebben, was het weer verzamelen, en reden we naar Paarl, om wat te gaan eten.



Dat is altijd weer een hoogtepunt voor de mensen, want die gaan anders nooit uit eten. Ook deze keer waren de spare ribs weer zeer populair, enerzijds omdat het véél (600 gr) is, anderzijds omdat ze dan niet met mes en vork hoeven te eten...

Na het eten hebben we ieder wat zakgeld gegeven en was er gelegenheid om wat inkopen te doen, en vervolgens moesten we weer terug naar Robertson.

Zo rond half 6 waren we weer thuis, en zat het er weer op. Best wel een zware dag, maar het was leuk. Volgend jaar gaan we weer iets anders verzinnen.

Wederom dank aan Han en Jan, die ondertussen op de winkel en de beesten gapast hadden!