Iets plannen in Zuid Afrika...

... vergeet het maar, het werkt gewoon niet of nauwelijks. Afgelopen week stond dus in het teken van de aanplant van olijfboompjes. We hadden het strak gepland: afgelopen donderdag zouden we de eerste lading (280 boompjes) gaan halen, en dan zouden die gelijk vanaf het bakkie de plantgaten in moeten. We hadden drie dagen uitgetrokken voor het uitmeten van de boomgaard: plantgaten om de 4 meter in rijen die 6 meter uit elkaar liggen, irrigatie aanleggen, en plantgaten maken. Het uitmeten voorliep voorspoedig, dit hadden we al eens eerder gedaan. Maar met het aanleggen van de irrigatie kwamen we in de problemen: we hebben één dag verloren met het zoeken (= graven) naar de hoofd waterleiding. Uiteindelijk is dat allemaal voor mekaar komen. Ondertussen was Rita o.a. bezig met het organiseren van een ander belangrijk bestanddeel bij de aanplant van zo'n boomgaard: compost. Normaal is dat een kwestie van met het bakkie naar de stort rijden, en daar wordt het dan volgegooid met één ton compost. In dit geval verliep het allemaal iets anders: de eerste keer dat Rita met het bakkie uitrukte kwam ze terug met een leeg bakkie en de mededeling: "de graaf is stukkend": de graafmachine is kapot. Dit alles speelt zich af in onze eerste echte zomerweek: temperaturen van 30+, dan is het echt zweten in het bakkie, toch al niet Rita's favoriete vervoermiddel! Plan B was dat Rita met onze eigen mannen naar de stort zou gaan om zelf compost te laden, maar dat stuitte ook op problemen. Nu bleek dat 'de graaf niet stukkend' was, maar dat er een sterfgeval had plaatsgevonden onder het personeel. Tot op heden hebben we geen compost, en het is volslagen onduidelijk wanneer we die wel zullen hebben.

Wat wel duidelijk is, is dat we morgen de eerste partij (280 - Manzanilla) boompjes gaan halen. Waar die geplant gaan worden?

Gezien vanaf onze stoep, daar achter ergens, links van het midden,


hier vanaf de ander kant gezien.

Overigens heeft Rita ondertussen ook nog kans gezien om een kratje bosbessen om te zetten in jam: het oogstseizoen is aangebroken en de bosbessen liggen hier nu bij wijze van spreke voor het oprapen.

Morgen ga ik de eerste lading boompjes ophalen, terwijl ons personeel plantgaten gaat graven. Over personeel gesproken, ook hier is weer e.e.a gebeurd afgelopen week.



De man in het rood is afgelopen vrijdag op staande voet ontslagen, voornamelijk wegens het zich niet houden aan afgesproken arbeidstijden: hij heeft het maandenlang en ondanks een schriftelijke waarschuwing gepresteerd om één uur of meer te laat te komen.

Ik ga dit verhaal nu gauw afsluiten, vóórdat iemand anders dat voor me doet, we krijgen net een forse onweersbui over ons heen, en dan weet je het nooit wanneer het licht uitgaat...