Voetballen is een wintersport, ook hier!

Vorige week dinsdagmiddag hield het op met regenen: de regenmeter gaf aan dat de eerste serieuze winterregen zo'n 40 mm water over ons uitgestort had. Lekkages, waarmee we de eerste jaren hier zo veelvuldig geplaagd werden, waren miniem. We zijn nu zover dat we tijdens forse regen een gewone nachtrust hebben, en dat is wel eens anders geweest! Wat overigens niet wegneemt dat we het inmiddels er wel over eens zijn dat een plat dak van golfplaten boven je slaapkamer niet ideaal is als het regent.


Wat wij hier nogal weten te waarderen is het feit dat als het hier regent, dan is dat meestal één dag, soms twee, en dan schijnt de zon weer. Zo ook deze keer, met als resultaat prachtig uitzicht op besneeuwde bergtoppen:



de Langeberge ten noorden van ons,



en de Riviersonderendberge in het zuiden.

Tijdens dit soort winterweken houden wij ons voornamelijk bezig met groot onderhoud: alhoewel we nog steeds elke week gasten hebben, zijn inmiddels alle ligbedden, hangmatten, parasols en bijzettafeltjes weer van een nieuwe verflaag voorzien en klaar voor een nieuw seizoen.

En uiteraard gaat het hele voetbalgebeuren niet onopgemerkt voorbij: in het nabij gelegen Montagu is een soort van Holland House , waar je onder het genot van o.a. friet met een kroketje, of een haring, naar de verrichtingen van het Nederlands elftal kunt kijken.



Over dat WK, wat inmiddels al weer bijna op de helft is: wij en bijna iedereen die we kennen hebben ons geërgerd aan de negatieve berichtgeving van deEuropeese pers in de aanloop van dit toernooi over Zuid Afrika, met name dat het land zo onveilig zou zijn. De belangrijkste incidenten die zich tot op heden voordeden vielen nogal mee: de inmiddels wereldberoemde Bavaria-dames (geweldige stunt!), een Nederlandse spelersbus die wel zegge en schrijve 20 minuten te laat aankwam (dit is Afrika!), en een vreemdeling (...zeker, die verdwaald is, zeker...) in de kleedkamer van het Engelse team. De buitenlandse supporters die momenteel hier zijn gaan hopelijk naar huis met een positieve indruk van dit mooie land en zijn mensen.

Wat onze broodwinning betreft verloopt deze maand eigenlijk in dezelfde trant als voorgaande jaren in het laagseizoen: elke week verhuren we zo links en rechts wel een (en soms een tweede) kamer. Wij vinden het prima zo: we blijven aan de gang, maar tegelijkertijd hebben we tijd voor andere dingen. Boekingen voor het aanstaande hoogseizoen komen ondanks alle crisis-verhalen mooi binnen.

Wellicht interessant om te vernoemen is het feit dat meerdere toekomstige gasten, die nu boeken in ons komende zomerseizoen, gelijk ook maar vast willen betalen. Vorig jaar maakten we dat ook mee, maar toen was de destijds goedkope Rand (13 in een Euro) de reden. Nu is er iets anders aan de hand, nu is de Rand in vergelijking met vorig jaar hardstikke duur (vandaag kreeg je 9.25 Randen voor een Euro). Blijkbaar is het vertrouwen in de Euro van dien aard dat men denkt dat hij nog minder waard gaat worden t.o.v. van de Rand.