Moeten die mensen niet werken?

Normaal gesproken zouden we op dit moment zo ongeveer klaar geweest zijn met de bestrating van het zwembad. Maar we hadden één ding over het hoofd gezien: we waren vergeten om de afgeleverde stenen na te tellen. En jawel, maandag bleek al gauw dat we 80 stenen misten. En nét die stenen met één ronde kant, die gebruikt worden als afwerking van de zwembadrand. Voor de rest verliep het bestraten voorspoedig.

Hier ben ik de nieuwe zwembadrand aan het maken.



Ondertussen waren de mannen druk met het maken van een zandbed voor de rest van de bestrating.



Momenteel ligt het geheel er zo bij:



We zijn niet ontevreden, al hadden we e.e.a. graag klaar gehad vóór de aankomst van nieuwe gasten, afgelopen donderdag. Dat is dus helaas niet gelukt, maar de gasten hadden daar geen enkel probleem mee. Dat was overigens een Drents echtpaar van onze leeftijd, die ons gevonden hadden via het maandblad Zin. We hebben leuk contact gehad en zijn samen met ze uit wezen eten.

Rita was voornamelijk druk met het regelen van een aantal andere zaken:

• het ‘regelen’ van de stenen die we tekort kwamen;
• naar het dorp voor andere bouwmaterialen en gereedschappen;
• stokken die bij de te planten olijvenboompjes moeten komen: was hier in de buurt niet aan te komen. Maar in Gauteng (in de buurt van Johannesburg) heeft Rita 1000 ‘stake’ besteld, ze komen dinsdag.
• In de keuken van de ontbijtkamer hebben we besloten om ons elektrisch fornuis te vervangen door een gasfornuis. Om een aantal redenen:
  1. We hebben een tekort aan elektriciteit, dus vóór we ’s morgens kunnen gaan bakken, moeten er een aantal stroomvreters als boilers uitgeschakeld worden.
  2. De huidige 4 pitten waren een beetje aan de krappe kant, het worden er nu zes;
  3. We zitten nog wel eens zonder elektriciteit, en dan is toch wel makkelijk om een alternatief te hebben voor eten bereiden, koffie zetten, etc.
  Morgen komen ze het splinternieuwe gasfornuis, wat Rita in Worcester heeft gekocht, aansluiten. Alleen konden ze niet garanderen dat ze de gasflessen meebrengen. Wat blijkt: er is hier momenteel een tekort aan gas….
• Brandhout regelen: onze eigen voorraad begint behoorlijk te slinken, niet in de laatste plaats omdat alle gasten in deze tijd van het jaar ’s avonds behoorlijk stoken.
  

Wat verder nog te melden valt is dat we de afgelopen weken nog een tweetal Nederlandse koppels, min of meer van onze leeftijd, hebben leren kennen. Eerst waren daar Han (uit Son) en Jan Gunst, die bij ons achterom kwamen gereden. Zij wonen in Montagu (een kleine 20 kilometer hier vandaan), en zijn ook bezig in het toerisme: Jan biedt een airport-service aan, en fungeert als reisleider bij door Han op maat gemaakte rondreizen: www.gunstigzuidafrika.com. Via Han en Jan hebben we Micky en Joop Meijer uit Gemert leren kennen. Die hebben in 2003 in Nederland hun banen opgezegd, huis en haard verkocht en zijn, ook in Montagu, een guesthouse begonnen: www.malherbe-guesthouse.com. Voor mensen die van ‘roerom’-verhalen houden: op beide voornoemde sites zijn die uitgebreid aanwezig!

Maar wat ons het meest verbaast is het feit dat zelfs nu, midden in de winter, de mensen blijven komen. Vanaf nu tot en met de hele maand Juli hebben we elk weekend gasten!

Winter!

Ik moet een beetje uitkijken wat ik hier schrijf. Twee weken geleden ging de aangekondigde sluiting van de tent voor een paar weken behoorlijk de mist in. Vorige week een positief verslag (althans zo was dat bedoeld) over onze werknemers.
Afgelopen maandag had Mollie zorgverlof, zij moest met haar kind naar een specialist in Kaapstad. Elsie kwam die dag niet opdagen, en we kregen ook geen telefoontje wat er aan de hand was. ’s Woensdags was ze er wel, maar had geen enkele verklaring voor haar afwezigheid op maandag. Wat de hele zaak nog gecompliceerder maakte is dat we via niet altijd even betrouwbare bronnen hoorden dat zowel Elsie als Mollie die bewuste maandag gesignaleerd waren in Robertson, terwijl Mollie in Kaapstad zou moeten zijn, en Elsie bij ons. Uiteindelijk is het er op uitgedraaid dat Elsie een schriftelijke waarschuwing heeft gekregen wegens het wegblijven van haar werk. Met name Rita is de afgelopen week echt teleurgesteld geweest in Elsie en Mollie, niet alleen vanwege afgelopen maandag, maar ook vanwege geconstateerde slordigheden gedurende de rest van de week.
Voor mij stond deze week helemaal in het teken van de renovatie van ons (nog geen jaar oude!) zwembad. Drie dagen zijn we bezig geweest om de (inmiddels) voormalige bestrating) voorzichtig te verwijderen.

Hier is Karel bezig met het breken van de betonnen bestrating rond het zwembad. Hij gebruikt daarbij een stuk gereedschap wat wij niet echt kenden, zeker niet als tuingereedschap. Maar een aantal weken terug kwam vanuit ons personeel het verzoek om een koevoet, zo groot mogelijk. En dat ding (niet te tillen!) wordt hier dagelijks gebruikt: om plantgaten te maken, om planten te rooien, eigenlijk in alle situaties waar een pikhouweel het meest voor de hand liggend gereedschap is, maar hij werkt een stuk beter!

Vervolgens worden de betonnen brokstukken afgevoerd per tractor.

En toen hebben we de aan- en afvoer pijpleidingen van het zwembad open gegraven, de pijpen vernieuwd en de sleuven weer dichtgegooid. Momenteel zijn we zover dat we de hele bestrating weer kunnen gaan vernieuwen. Daar gaan we morgen mee beginnen.

Rita is ondertussen druk geweest met het preserveren van onze eerste pluk van de olijven. Die olijven hebben al een maandenlang proces ondergaan, en zijn nu met de nodige kruiden / smaakmakers de emmers/potten in gegaan. Traditioneel bekende toevoegingen zijn knoflook, chilli’s, en citroen, maar Rita is ook aan het experimenteren met zoetere toevoegingen: zij vindt olijven nog altijd te bitter. Ook heeft ze olijven tapenade gemaakt. De afgelopen tijd is gebleken dat onze gasten het erg waarderen om bij aankomst te worden getrakteerd op een glaasje wijn met wat olijven uit eigen tuin, en een stukje toast met tapenade gaat er ook altijd in!

En dan zijn inmiddels onze citrusboompjes zover dat we voorlopig elke dag vers geperste sappen drinken: sinaasappelen, grapefruits, mandarijntjes. Gisteren is Rita aan het plukken gegaan, en we kunnen voorlopig nog wel even vooruit.

En we hadden afgelopen week toch weer gasten. Ze waren gewaarschuwd i.v.m. de bouwwerkzaamheden rond het zwembad, maar wilden toch komen. Dit weekend hebben we de boot bewust afgehouden. Eindelijk weer eens twee dagen achter elkaar uitslapen, voor ons een ongekende luxe. De volgende gasten verwachten we komende donderdag, uit Nederland nog wel. Dan zou het zwembad weer toonbaar moeten zijn…

Op de valreep:
We hebben deze week twee morgens gehad met rijp op het gras. Het goede nieuws is: kouder gaat het hier niet worden, en vanaf volgende week gaan de dagen hier weer lengen!

Onze medewerkers.

Nou, dat sluiten van de tent voor een paar weken is niet helemaal gelukt: vanaf donderdag tot gisteren hebben we weer gasten gehad. Het zware koufront wat voorspeld was is niet echt tot hier doorgedrongen. We hebben bijna geen regen en wind gehad, wel de nodige bewolking. Maar vanwege de gasten konden we niet beginnen aan het zwembad, dus is er volop geschilderd.




Hier is ons voltallig personeelsbestand bezig in de kweektunnel. Van links naar rechts: Karel Stallenberg, Petrus Jacobs, Elsie Saul, Poppie Reyneveld, Mollie Mafisa en Jurie Reyneveld. Wat we vorige week vergeten zijn om te vermelden is dat alle zes onze personeelsleden nu een contract getekend hebben. En vijf van de zes worden maandelijks betaald, via de bank.
Poppie is het langst bij ons in dienst, is 45 jaar oud, weduwe, en moeder van 3 zonen. Zij is diegene die bij ons in huis werkt, de was doet, en de vertrouwenspersoon die op ons huis past als we eens weg zijn. Zij helpt hier ook niet bij het schilderen, maar moest even komen poseren voor de groepsfoto. Elsie en Mollie hebben als hoofdtaak het verzorgen van de gastenverblijven en alles wat daar bij hoort. Maar als er weinig gasten zijn dan helpen ze met allerlei lichte werkzaamheden, in dit geval met schilderen.




Dit zijn Elsie en Karel. Karel is de tuinman die het langst bij ons in dienst is. Hij heeft ook het meeste verstand van planten, want hij heeft voor hij bij ons kwam, een aantal jaren bij Yvonne en Herman op Soekershof gewerkt. Hij is zo’n beetje de voorman bij ons. Hij woont hier op Klaasvoogds. Elsie is 17 jaar oud, en woont in Robertson bij Mollie.



Dit is Petrus. Petrus heeft een aantal jaren bij een aannemer gewerkt en heeft zich gemanifesteerd als een goeie klusjesman en schilder. Ook hij woont hier op Klaasvoogds.



Dit zijn Mollie en Jurie. Mollie is 22 jaar, moeder van twee kindertjes, nog niet getrouwd, en woont in Robertson. Jurie is een zoon van Poppie en 21 jaar oud. Hij is heel handig met het aan de praat houden van allerlei machines zoals grasmachines.

Voor het komende weekend hebben we (nog) geen boekingen, dus als de weersomstandigheden het toelaten gaan we morgen aan de gang bij het zwembad.



De stenen zijn afgelopen week afgeleverd, dus we kunnen vooruit. Mocht het morgen regenen, en die kans is er, dan gaan we verder met schilderen, want we zijn pas op de helft.


Qua marketing hebben we ook niet stilgezeten, de oplettende lezer is het misschien al opgevallen dat in de linker kolom de lijst met websites waarop je Mallowdeen Gardens tegenkomt, flink gegroeid is. Met een beetje geluk komt daar in de komende weken ook nog een bekende Nederlandse touroperator bij.

We hebben de zaak dicht gegooid voor een paar weken.

Want het Wacky Wine Weekend is voorbij en we verwachten geen gasten vóór 21 juni aanstaande. En er wordt voor de komende dagen zwaar weer verspeld, dus hebben we inmiddels alle parasols, ligstoelen en –bedden in veiligheid gebracht. En misschien beginnen we wel met het opnieuw leggen van de bestrating rond het zwembad.
Dat heeft te maken met het feit dat het planten van de olijvenboompjes uit gaat lopen. Afgelopen vrijdag zijn er grondmonsters genomen, die gaan morgen naar het laboratorium, en het duurt een dag of 10 voordat we uitslagen mogen verwachten. Op basis van die uitslagen moeten er al of niet toevoegingen aangebracht en ingeploegd. Het komt er op neer dat we nog minstens twee tot drie weken moeten wachten voor we aan de gang kunnen met het aanleggen van de irrigatie en vervolgens het planten van de jonge boompjes.
We hebben een aantal projecten gepland, en kunnen het ons niet veroorloven om zomaar een paar weken voorbij te laten gaan. De voornaamste dingen die deze winter moeten gebeuren zijn:

De olijvenboomgaard:

• Aanleg van irrigatie-systeem
• Planten van de boompjes

Groot onderhoud aan het zwembad:

• Bestrating vernieuwen
• Glasvezel repareren (vernieuwen zal moeten, maar stellen we een jaartje uit)
• Zwembadverwarming helemaal opnieuw maken

Schilderwerk:

• Alle buitenmeubelen moeten geschuurd geschilderd en sommigen ook gerepareerd worden
• Kozijnen, deuren en ramen van de gastenverblijven moeten geschilderd worden

Wel hebben we afgelopen week besloten om bijna alles zelf te gaan doen. Daarbij speelt het kostenplaatje natuurlijk een rol, maar ook de kwaliteit en betrouwbaarheid van de lokale aannemers. Om een voorbeeld te geven: we hebben een tweetal prijsopgaven aangevraagd om de bestrating rond ons zwembad te vernieuwen. Beide prijsopgaven waren erg hoog, vonden wij, voornamelijk vanwege het aantal vierkante meters wat men berekende. Ik moet toegeven, het is niet simpel om een baan van twee meter bestrating rond ons 8-vormige zwembad om te zetten in een aantal vierkante meters, maar ik ben ervan overtuigd dat het niet meer als 80 m2 is. De prijsopgaven die we kregen gingen ver over de 100 m2. Onze conclusie: wij zijn weer lekker eigenwijs en gaan het zelf doen. In Nederland hebben we grotere oppervlakten bestraat, dus dit moet hier ook wel lukken.

Het aantal projecten is dus redelijk te overzien, maar ze zijn redelijk groot:

• Die 80 m2 bestrating rond het zwembad leggen is één ding, maar eerst moet de huidige bestrating, bestaande uit gestorte betonnen platen, afgewerkt met gemetselde bakstenen, afgebroken en afgevoerd worden. Ook 80 m2, oftewel zo’n kleine 8 m3 puin. Wat we overigens weer gaan gebruiken in een toekomstig project.
• Die besproeiing voor de olijven, daar komt zo ergens tussen de 3 en 4 kilometer besproeiingsslang en -pijp aan te pas, en een kleine 200 meter aan sleuven graven.
• Als we praten over houten tuinmeubilair schuren en schilderen, dan praten we over:

1. 3 banken
2. 16 stoelen
3. 5 ligstoelen
4. 5 tafels
5. 6 bijzettafeltjes
6. 1 hangmat
7. 5 parasols

Afgelopen week stond voor een belangrijk deel in het teken van het Wacky Wine Weekend. Alles moest er uiteraard pico bello uitzien, er moest met bedden en andere meubelen gesleept worden, etc.
Op donderdag hebben we het nuttige met het aangename verenigd, en vertrokken al vroeg richting Kaapstad. Wij hebben iets met Kaapstad, wij vinden het altijd weer prettig om daar te zijn. De eerste stop had te maken met de subsidieaanvraag die wij al jaren geleden gedaan hebben. Goed nieuws gekregen: we gaan in aanmerking komen voor subsidie. Er moesten nog een paar handtekeningen gezet worden, maar over ruim één jaar gaan we de eerste vruchten plukken. Geen astronomische bedragen, maar wel lekker. De tweede stop was het Nederlandse consulaat, want Rita’s paspoort verloopt in januari 2008. Het nieuwe paspoort is inmiddels aangevraagd. Vervolgens naar de groothandel die ons linnengoed levert en in de opruiming nog wat koopjes meegenomen. Toen zijn we naar een stenenboer gegaan, die ons al een prijsopgave had gegeven i.v.m. de bestrating rond het zwembad. Terplekke gelijk iets anders uitgezocht, weer een prijsopgave, en weer meer stof tot nadenken.
En dan een leuke lunchlocatie vinden, dat is dan de volgende uitdaging. Deze keer kwamen we terecht op Groot-Constantia, een wijngoed even onder Kaapstad.

Dit is de originele boerderij

Één van de wijnkelders

Vrijdag middag arriveerden de gasten, en ondanks het feit dat we ‘overbooked’ waren is alles probleemloos verlopen. Sterker nog, het is heel leuk verlopen.

Dit is een plaatje van onze gasten vanmorgen. Leuke mensen, waar we erg mee gelachen hebben. Die, zoals ze zelf zeggen: niet veel wijn geproefd hebben, maar wel véél wijn gedronken hebben….

Tot slot nog een paar foto’s van een paar winterbloeiers. We hebben hier altijd wel planten die volop staan te bloeien, ook in de winter:


Dit is de Natal Bottlebrush, in Europa bekend als lampenpoetser.


Brugmansia (gestekt twee jaar geleden)


Leonotis Leonurus


Een of andere Aloë, die we niet bij naam kennen


Kniphofia

Het andere goede nieuws is dat we in augustus op vakantie gaan. Meerdere lezers hebben belangstelling getoond naar aanleiding van onze vraag naar een house-sitter, ergens in afgelopen April. Mijn broer Leo komt hier in Augustus de honneurs waarnemen, en dan gaan wij lekker op pad naar een paar plekken waar we nog niet geweest zijn